บทที่ 16
ร่างสูงนั่งดื่มกาแฟอยู่คนเดียวเงียบๆ หลังจากที่เขานอนไม่หลับสักที เพราะความสับสนที่วนเวียนอยู่ในหัวมาตั้งแต่เมื่อตอนเย็น และดูเหมือนว่าจะทำให้เขายิ่งสับสนหนักทุกครั้งที่ปิดเปลือกตาลง ใบหน้าของใครบางคนที่เขาไม่ค่อยได้ฝันเห็นบ่อยนักก็ปรากฏขึ้นมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่อย่างนั้น
“ยัยฝันร้าย เธอนี่ช่างตื้อชะ