ตอนที่403 นางเอกเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเธอ

ตอนที่403 นางเอกเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเธอ ชนุดมมองดูการแสดงของจิดาภาเสียจนลืมไปว่าเขาจะต้องรับต่อบทพูดกับเธอ และเป็นเพราะระยะห่างระหว่างเขากับเธอนั้นใกล้กันมาก ไม่คิดว่าเธอจะสามารถแสดงออกมาได้อย่างละเอียดอ่อนมากเช่นนี้! เขาเองก็เลี่ยงที่จะเกิดความผิดพลาดไม่ได้เช่นกัน ชนุดมขมวดคิ้ว “เอาใหม่!” จิดาภากระพริบตา เอามือลง แล้วถอยหลังมาอีกสองก้าว แล้วกลับไปยังตำแหน่งที่เริ่มเมื่อครู่ เธอใช้เวลาเพียงแค่สองวินาทีเท่านั้น ก็กลับเข้าสู่โหมดของตัวเองอีกครั้ง กลายเป็นคนที่นิ่งเงียบเย็นชา อยากครอบครอง ส่วนนางเอกคนที่ดุดันเมื่อซักครู่นี้ได้หายไปแล้ว ชนุดมมองดูการเปลี่ยนแปลงของเธอ จะว่าไปแล้วเขาเองก็ถูกทำให้ตกตะลึงมากเช่นกัน เขาจะต้องตั้งใจขึ้นอีกเสียหน่อย จะดูถูกจิดาภาไม่ได้ หลังจากที่ผู้ช่วยเอ่ยบอกให้เริ่มได้นั้น จิดาภาก็กลับเข้าสู่โหมดของตัวเองอีกครั้งหนึ่ง เพียงแต่เธอไม่ได้เริ่มแสดงตั้งแต่ต้น แต่ต่อจากบทพูดเมื่อซักครู่นี้ เพื่อเข้าสู่บทบาทนั้น “ยิงสิคะ!” “ไม่ใช่ว่าคุณชอบคุยว่าตัวเองเป็นนักยิงปืนไม่ใช่หรือ? คุณจะกลัวอะไร.....” “ไม่ใช่สิ ฉันพูดผิดแล้ว คุณจะกลัวได้ยังไง คุณปิดบังฉันมาตั้งหลายปีขนาดนี้ ไม่กลัวว่าฉันจะรู้ความจริงถึงฐานะที่แท้จริงของคุณ ในโลกนี้ยังจะมีเรื่องที่ทำให้คุณต้องกลัวอีกหรือคะ?” น้ำเสียงของเธอเริ่มดิ่งลงทีละน้อย อารมณ์ของเธอถูกระบายออกมาจนถึงขีดสุด แต่กลับไม่มีน้ำตา เนื่องจากว่านางเอกของเรื่องมีนิสัยที่เข้มแข็งมาก เธอจำเป็นจะต้องอดทนไว้! เวลานี้เอง กรรมการผู้กำกับหญิงคนหนึ่งรู้สึกซาบซึ้งเสียจนขอบตาแดง ชนุดมมองเธออย่างเหยียดหยาม “ในเมื่อคุณเองก็รู้แล้ว ผมก็ไม่มีอะไรจะพูด” จิดาภากัดริมฝีปากตัวเอง ก้มหน้าลงแล้วหัวเราะเบาๆ “ระหว่างเราได้ถูกกำหนดไว้แล้วค่ะว่าจะต้องมีคนหนึ่งที่ต้องยอม....” เมื่อพูดจบแล้วนั้น จิดาภาก็พุ่งเข้าไปหาเขาทันที ใช้วิธีการต่อสู้ที่ตรงไปตรงมาที่สุดในการเข้าไปแย่งปืนจากมือของชนุดมมา แววตาที่ดุเดือดเยือกเย็น การกระทำรวดเดียวไม่ติดขัด เมื่อมือของเธอสัมผัสกับปืนได้แล้วนั้น ชนุดมจึงมีปฏิกิริยาตอบกลับมาในทันที เวลานี้ จิดาภาไม่ได้กังวลถึงสถานะของเขาเลย กลับใช้แขนมาล็อคคอของชนุดมเอาไว้แน่น ท่าทางที่ใช้พละกำลังเช่นนี้ช่างมีเสน่ห์ยิ่งนัก..... ในช่วงเวลาขณะนั้นเองชนุดมกลับรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังอยู่ในการต่อสู้กับความเป็นความตายอยู่จริงๆอย่างไรอย่างนั้น และยิ่งทำให้เขารู้สึกแปลกใจยิ่งขึ้นไปอีกคือทักษะของจิดาภานั้นรวดเร็วมาก ทั้งยังมีคุณสมบัติมากพอที่จะสามารถนำมาเปรียบเทียบกับนวาระได้อีกด้วย ที่สำคัญที่สุด เธอชนะตรงที่ความรู้สึกที่แสดงออกผ่านทางสายตาของเธอ！ ในช่วงเวลาที่ถูกแย่งปืนไปนั้น ชนุดมมองเห็นความรู้สึกที่ปล่อยวางนั้นในแววตาของเธอ นั่นเป็นความเศร้าโศกเสียใจของนางเอกที่มีต่อความรู้สึกที่เกลียดชังนี้ หลังจากที่เขาถูกจิดาภาผลักออกไปแล้ว กลับมาเผชิญหน้ากับปืนอีกครั้ง เขาไม่สามารถลืมความรู้สึกที่แสดงออกมาผ่านทางสายตาของจิดาภาเมื่อครู่นี้ได้เลย เธอเข้มแข็งมากขนาดนั้น แต่กลับทำให้คนรู้สึกเจ็บปวดได้ ในโลกใบนี้ ราวกับว่านางเองคนนี้มีตัวตนอยู่จริงๆ และตอนที่จิดาภาหันกลับมา แล้วพูดประโยคสุดท้ายนั้น ทุกคนที่กำลังดูการแสดงนี้อยู่นั้นล้วนต่างพากันกลั้นหายใจ ทีมผู้กำกับสองสามคนนั้นกำหมัดแน่น รู้สึกหวั่นไหวเสียจนพูดไม่ออก ชนุดมเองนั้นก็ยืนอยู่ตรงที่เดิมด้วยความตกตะลึงอยู่นาน ถึงได้รู้สึกตัวว่านี่เป็นเพียงแค่การแสดงฉากหนึ่งเพียงเท่านั้น การแสดงของจิดาภานั้นเหมือนจริงมาก เหมือนจริงเสียจนทำให้เกิดความรู้สึกที่เธอเป็นภาพลวงตาของบทบาทนั้น ชนุดมหยุดการเคลื่อนไหว แล้วสูดหายใจเข้า เขาเอ่ยถามอย่างจริงจัง "ถ้าหากให้คุณมาแสดง คุณจำเป็นต้องใช้ตัวแสดงแทนไหม?" ถ้าหากต้องการจะแสดงโครงเรื่องออกมาให้ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์นั้น ใช้การตัดต่อของตัวแสดงแทน จะทำให้ไม่สมจริง "จนถึงตอนนี้ ฉันยังไม่เคยใช้ตัวแสดงแทนค่ะ และต่อไปก็ไม่คิดที่จะใช้ด้วย ฉันสามารถเรียนรู้ได้ค่ะ" ชนุดมพยักหน้า แล้วเดินกลับไปที่ของตนเอง ราวกับกำลังตัดสินใจครั้งใหญ่อยู่อย่างไรอย่างนั้น "นางเอกเป็นคุณนี่แหล่ะ! ไม่จำเป็นต้องดูคนอื่นอีกแล้ว!" ไม่จำเป็น? ไม่คิดว่าชนุดมที่มีความจู้จี้เรื่องมากในการคัดเลือกนักแสดงอย่างเขาจะประเมินค่าของจิดาภาได้สูงขนาดนี้ ราวกับวันนี้การออดิชั่นทั้งวันมานี้ก็เพื่อที่จะหาเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นชนุดมจึงเอ่ยพูดกับผู้ช่วย "แจ้งกับข้างนอกได้แล้ว ต่อไปก็ให้เป็นการออดิชั่นของนักแสดงสมทบ" "ขอบคุณค่ะผู้กำกับชนุดม" จิดาภากล่าวขอบคุณเขาด้วยความจริงใจในทันที และตอนที่จิดาภาเตรียมตัวจะเดินออกมานั้น ชนุดมเรียกเธอไว้เสียก่อน "ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง ทั้งๆที่ทางทีมกองถ่ายได้แจ้งคุณไปแล้วว่าจะเปลี่ยนสถานที่ในการออดิชั่น ทำไมคุณถึงยังมาปรากฏตัวที่นี่ได้ตรงเวลาอีกล่ะครับ" ในเมื่อจิดาภามาปรากฏตัวต่อหน้าเขาตอนนี้ นั่นแสดงว่าเธอก็มีความฉลาดพอ เผชิญหน้ากับคนฉลาด ก็สามารถพูดอย่างตรงไปตรงมาได้ "เพราะว่าฉันอยากแสดงบทนี้มากค่ะ เพราะฉะนั้นต่อให้ยากลำบากแค่ไหน ฉันก็จะทุ่มเทและพยายามให้ถึงที่สุด" จิดาภาไม่ได้เปิดเผยทุกอย่างออกมาให้ชนุดมเห็นเลยทั้งหมด แต่กลับใช้วิธีนี้ในการแสดงออกถึงความจริงใจของเธอ เพื่อบทบาทนี้ เธอได้ทำการสำรวจและเตรียมตัวไว้แล้ว ดังนั้นถึงได้มาปรากฏตัวได้ตรงเวลาเช่นนี้ เธอทำไปตามขั้นตอนของชนุดม แต่ไม่คิดว่าเขาจะพูดออกมาอย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้ “เป็นผมเองที่ให้คนบอกสถานที่คุณผิดไปจากเดิม” “แต่ว่า เป็นผมเองแหล่ะที่สอนจระเข้ว่ายน้ำ คุณเป็นนักแสดงที่มีความเป็นธรรมชาติมากคนหนึ่ง เรื่องเซ็นสัญญาเดี๋ยวจะมีผู้รับผิดชอบเฉพาะจัดการต่อ เจอกันครั้งหน้าครับ” “ค่ะ” จิดาภายิ้ม แล้วเดินออกไปจากห้องออดิชั่นนั้น หลังจากที่ทีมผู้กำกับเห็นว่าเธอเดินออกไปแล้วนั้น ต่างก็พากันถอนหายใจออกมา แล้วเอ่ยขึ้นมาว่า “ฉันไม่เคยเห็นนักแสดงหญิงคนไหนที่มีพลังแบบนี้เลย เมื่อกี้ฉันขนลุกซู่ไปหมด” “ผมเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าเธอจะเตรียมตัวมาได้ดีขนาดนี้ อีกทั้งยังมองเห็นได้อีกนะครับว่า การแสดงละครแอ็กชั่นของเธอบทบาทนี้ เธอชนะได้เพราะอาศัยความสามารถตัวเองล้วนๆ” “เป็นนักแสดงที่แม้แต่ผู้กำกับชนุดมยังไม่สามารถปฏิเสธได้เลยจริงๆ!” “แต่เธอทำได้อย่างไรกันนะ?” “คงเป็นพรสวรรค์บวกกับความพยายามของเธอแหล่ะ” นักแสดงที่มีพรสวรรค์มีเป็นจำนวนมาก แต่จะใช้หัวใจในการฝึกฝนทักษะการแสดงจริงๆนั้น ไม่ยอมที่จะหยุดอยู่กับที่เช่นนี้นั้นมีน้อยมาก ขณะที่ชนุดมไม่พลาดโอกาสในตอนที่จิดาภาออดิชั่น ความสามารถของเธอนั้นได้ทิ้งเป็นร่องรอยไว้ เธอเก่งมากจริงๆ เวลานี้เอง ท่านเดชที่ออกไปจากโรงเรียนสอนภาพยนตร์นี้ตั้งนานแล้ว เขานั่งอยู่ในรถ นึกย้อนไปถึงตอนที่จิดาภาแสดงเมื่อครู่แล้วใบหน้าจึงปรากฏรอยยิ้มออกมา ไม่เลวเลย หลานสะใภ้คนนี้ผ่านด่านแรกอย่างเขาแล้ว ......... “กำหนดเป็นจิดาภาแล้วหรือ?” “แล้วนักแสดงคนอื่นที่เตรียมมาแคสบทนางเอกล่ะ? ไม่ต้องดูแล้วหรือ?” “อืม ผู้กำกับชนุดมบอกออกมาเอง ว่านอกจากจิดาภาแล้วก็ไม่มีใครเหมาะสมไปกว่าเธอแล้ว!” “อา! ไม่ต้องพูดแล้ว นวาระอยู่ตรงนั้นนะ!” ตอนนี้คนที่กำลังพากันทยอยเข้าไปออดิชั่นในห้องนั้นล้วนแต่เป็นบทบาทของนักแสดงสมทบทั้งสิ้น คนที่จะมาออดิชั่นเป็นนางเอกนั้นต่างก็พากันกลับไปหมดแล้ว เดิมทีแล้วทุกคนล้วนแต่คิดว่านวาระจะเป็นคนนั้นที่น่าจะชนะได้มากที่สุด แต่..... ผู้จัดการของนวาระจึงไปสืบสถานการณ์มา “ตอนนี้ยังไม่แน่นอนหรอก พวกเรากลับไปรอฟังข่าวก่อนดีกว่านะ!” เรื่องเป็นเช่นนี้แล้ว ยังจะมีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้อีกหรือ? ในใจของนวาระนั้นยังมีความหวังอยู่บ้างเล็กน้อย ขอเพียงแค่ทางทีมงานยังไม่ได้มีประกาศแจ้งออกมาเป็นทางการ เธอก็ยังมีความหวัง เพียงแต่คิดไม่ถึงว่า ในคืนนั้น ผู้จัดการส่วนตัวของเธอได้รับการแจ้งจากทางทีมกองถ่าย เป็นตัวแทนของชนุดมแจ้งว่าบทบาทนางเอกนั้นได้กำหนดให้เป็นจิดาภาจริงๆ ทั้งยังถามนวาระด้วยว่ายินยอมที่จะมาแสดงเป็นนักแสดงหญิงสมทบ รับบทเป็นเพื่อนของจิดาภานั่นเอง “เค.เอฟให้เงินไปเท่าไหร่ล่ะ?” นวาระกอดอกแล้วเอ่ยพูดไปอย่างไม่เกรงใจ “ฉันคิดว่าคุณชนุดมจะเป็นผู้กำกับที่ดีจริงๆเสียอีก ไม่คิดว่าจะมีคนใช้เส้นสายแบบนี้” “พี่นวาระคะ ฉันว่าบทนี้ก็ไม่เลวนะ เป็นบทที่ตรงไปตรงมา พอเหมาะดีอีกด้วย ถ้าไม่อย่างนั้น พวกเรารับคำเชิญนี้ของทางทีมงานดีไหม? จะได้ใช้โอกาสนี้ที่จะทำให้ทุกคนได้รู้ว่าพี่เองก็เก่งกว่าจิดาภาอีก!”