ตอนที่408 ประธานจิรภาสอยู่ข้างๆแบบนี้ใครจะกล้าทำร้ายเธอ

ตอนที่408 ประธานจิรภาสอยู่ข้างๆแบบนี้ใครจะกล้าทำร้ายเธอ ได้ยินจิดาภาพูดเช่นนี้ นวาระจึงค่อยๆเงยหน้าขึ้นมา เหม่อลอยอยู่พักหนึ่ง แล้วจึงยิ้มแล้วตอบกลับไป “แน่นอนค่ะ อีกอย่างเรามีอาจารย์สอนศิลปะการต่อสู้อยู่ที่ด้วยอยู่แล้ว” “โอเคครับ ทุกคนเตรียมตัวนะ! ซ้อมกันรอบนึงก่อน” ชนุดมปรบมือ เพื่อให้ทุกฝ่ายเตรียมตัวให้พร้อม นวาระยืนอยู่ตำแหน่งของตัวเอง คิดไม่ออกว่าทำไมจิดาภาถึงได้ยอมเสี่ยงอันตรายแบบนี้ ถึงแม้ว่าสำหรับเธอแล้วจะเป็นเรื่องที่ดี เนื่องจากว่าเป็นโอกาสที่เธอสามารถลงมือได้! “เตรียมตัว!” นวาระมองจิดาภา ดวงตาของเธอดูมืดสลัว มือของเธอนั้นเต็มไปด้วยเหงื่อ ถึงแม้ว่าเธอจะมีประสบการณ์ในการถ่ายละครแนวแอ็คชั่น แล้วก็รู้ว่าตรงจุดไหนที่จะสามารถทำให้จิดาภาได้รับบาดเจ็บได้ แต่.....หัวใจของเธอนั้นยังคงเต้นกระหน่ำไม่หยุด รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก แต่เป็นเพราะจิดาภาเองที่บีบให้เธอต้องทำแบบนี้ เธอเพียงแค่จะเอาของที่เป็นของเธอคืนมาเท่านั้น เพียงแต่ยังไม่ทันที่จะเริ่มถ่าย ร่างสูงใหญ่ของใครคนหนึ่งก็เดินเข้ามาตรงสถานที่ถ่ายทำ จิรภาสสวมเสื้อโค้ทยาวสีดำเดินเข้ามา สีหน้าเย็นชา สายตามองไปรอบๆอย่างเยือกเย็น ถูกสายตาเช่นนั้นของเขามองแบบนี้แล้ว นวาระรู้สึกตื่นกลัวเสียจนแทบจะยืนไม่ไหวอยู่แล้ว “คุณจิรภาส มาได้อย่างไรครับ?” ชนุดมลุกขึ้นยืน “มาดูงานหรือครับ?” “เปล่าครับ” จิรภาสมองไปยังจิดาภาและนวาระ แล้วจึงนั่งลง “ก่อนหน้านี้ไม่นานตอนถ่ายทำเรื่องคนป่าเถื่อนตอนคืน ตอนถ่ายทำคุณจิดาภาเคยได้รับบาดเจ็บจากบทต่อสู้ครับ ตั้งแต่ครั้งนั้นมา ทุกฉากที่จะสามารถเกิดอันตราย ผมจำเป็นที่จะต้องอยู่ที่นั่นด้วย แบบนี้ผมถึงจะวางใจ เชื่อว่าผู้กำกับชนุดมคงจะไม่ว่าอะไรนะครับ?” “แน่นอนครับ มีคุณจิรภาสอยู่ด้วย จะได้ช่วยตรวจสอบภาพยนตร์ด้วยไงครับ” ชนุดมรู้ว่าผลงานเรื่อง ส่วนความทรงจำสร้างปาฏิหาริย์ ขึ้นมาได้ แล้วอีกอย่าง หากไม่พูดกันถึงเรื่องงาน พวกเขาเป็นสามีภรรยากัน นี่ก็คงเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว “ต่อเลยครับ” ทุกคนต่างกลับมายังตำแหน่งของตัวเอง ทำงานกันปกติ นอกจากนวาระที่ยืนอยู่ตรงหน้าของจิดาภานั้น เธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกมองด้วยสายตาที่เย็นชาและสายตาที่ทำให้สยบได้นั้นกำลังมองเธออยู่ ทุกๆการเคลื่อนไหวทั้งหมดของเธอนั้นหนีไม่พ้นสายตาของเขาเลย จิรภาสไม่ได้ทำอะไรเลย ก็ทำให้นวาระรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาแล้ว แผนการของเธอยังจะสามารถดำเนินต่อไปได้อยู่อีกไหม? เธอถามคำถามนี้อยู่ภายในใจของเธอเองตลอดเวลา ดังนั้นจึงทำให้ทุกการเคลื่อนไหวของเธอนั้นไม่สมบูรณ์ การแสดงออกนั้นดูมีความตื่นเต้นเป็นอย่างมาก หลังจากที่ยังถ่ายทำกันไม่ประสบความสำเร็จอีกครั้งนั้น ชนุดมมองไปยังหน้าจอ “พักก่อนครับ คุณนวาระ คุณตื่นเต้นมากเกินไป ผ่อนคลายหน่อยนะ” เวลานี้เองจิดาภาจึงเดินเข้ามาหาเธอ “พี่นวาระคะ เป็นเพราะคุณจิรภาสมาหรือเปล่าคะ ทำให้ส่งผลต่อการเข้าถึงบทของพี่เลย?” “ไม่ใช่!” นวาระส่ายหน้าปฏิเสธ “คือแบบนี้ค่ะ....ต้องขอโทษด้วยจริงๆค่ะ เพราะตั้งแต่ครั้งที่แล้วหลังจากที่ฉันได้รับบาดเจ็บ เขาก็เป็นห่วงฉันมาตลอด แล้วครั้งนี้งานที่รับก็เป็นละครแนวแอ็คชั่นอีก เพราะฉะนั้นเขาจึงต้องมาที่นี่ ต้องขอโทษด้วยนะคะ” จิดาภาในตอนที่เอ่ยพูดกับเธอเรื่องนี้นั้น เธอสังเกตดูแววตาของนวาระอยู่ตลอด นวาระได้ยินดังนั้นแล้ว แววตาจึงปรากฏรอยยิ้มออกมา “พวกคุณเป็นสามีภรรยาที่รักกันจริงๆนะคะ ประธานจิรภาสคงรักคุณมาก” เธอพยายามจะทำให้ตัวเองสงบลง แต่น้ำเสียงของเธอยังคงบ่งบอกถึงอาการสั่นเทาด้วยความตื่นตกใจ "บางทีต่อไปถ้าคุณแต่งงานก็น่าจะมีความรู้สึกเหมือนกันแล้วค่ะ เรามักจะคิดถึงอีกฝ่ายอยู่เสมอ ทนไม่ได้ถ้าอีกฝ่ายจะต้องถูกทำร้ายหรือได้รับบาดเจ็บ" จิดาภาพูดจบแล้ว จึงเดินไปนั่งพักดื่มน้ำอีกทางหนึ่ง ตอนที่เธอเดินผ่านนวาระไปนั้น ฝ่ามือของนวาระนั้นเย็นมาก เธอเข้าใจกับคำเตือนนี้ของจิดาภา ถ้าหากจิดาภาได้รับบาดเจ็บในการถ่ายทำ หรือเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้น จิรภาสก็คงจะไม่ยอมยุติเรื่องง่ายๆอย่างแน่นอน หลังจากที่เธอลงมือแล้ว อยากจะเป็นอิสระจากเขานั้นคงจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้แน่นอน! โชคดี..... เธอยังไม่ทันใจร้อนลงมือเสียก่อน สายตาเย็นชาทางด้านหลังนั่นไม่รู้เมื่อไหร่จะหายไปเสียที แต่นวาระรู้ดีว่าเพียงแค่เธอมีการเคลื่อนไหว จิรภาสก็จะจ้องมองเธออยู่แบบนั้น "เอาล่ะ ต่อครับ" ได้ยินเสียงของชนุดมแล้วนั้น นวาระจึงเก็บความคิดอารมณ์นั้นไว้ แล้วดึงความสนใจนั้นมาอยู่ที่การถ่ายทำละครของเธอ เธอกลัวว่าหากตัวเองยังคิดไม่ดีอยู่อีก ก็จะมัวแต่จดจ่ออยู่กับการกระทำของตัวเอง โดยทีไม่ได้คอยสำรวจทักษะการแสดงของจิดาภาเลย เนื่องจากเธอคอยเตือนตัวเองไว้ตลอดเช่นกัน การถ่ายทำฉากนี้นั้นราบรื่นไปมากกว่าที่คาดการณ์ไว้ หลังจากที่ผู้กำกับชนุดมสั่งคัตแล้วนั้น จิรภาสจึงเดินเข้ามาหาจิดาภา "เป็นอย่างไรบ้างครับ?" "ดีค่ะ พี่นวาระดูแลฉันดีมาก" จิดาภาเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของเธอ "ถ้าเกิดเรื่องขึ้นกับคุณ ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องถ่ายทำกันต่อแล้วล่ะครับ" คำพูดนี้ของจิรภาสตั้งใจพูดออกมาให้นวาระได้ยิน หลังจากที่เขาพูดจบแล้วนั้น ไม่แม้แต่จะชายตามองมายังนวาระเลยแม้ติดเดียว เขาโอบไหล่ของจิดาภาแล้วพากันเดินออกไป นวาระที่ยืนอยู่ที่เดิมนั้นรู้สึกว่าแรงที่เคยมีอยู่นั้นราวกับถูกคนดูดพลังนี้ออกไปเสียจนหมด! หลังจากที่ทั้งสองคนกลับมาถึงโรงแรมแล้ว จิดาภาจึงเล่าเรื่องเมื่อคืนที่เห็นนวาระกับปรียสอยู่ด้วยกันให้เขาฟัง "ฉันรู้สึกว่าระหว่างพวกเขานั้นคงไม่ง่ายอย่างที่เราคิดค่ะ ตอนเช้าตอนที่ฉันไปถึงกองถ่าย ก็รู้สึกว่าเหมือนมีคนคอยจับตามองอยู่ตลอดเวลา ถ้าหากคุณไม่ได้มาหาฉันล่ะก็ ฉันคงจะรู้สึกกระวนกระวายกว่านี้แน่ๆ" "ผมพาคุณกลับตอนนี้เลยดีกว่า ไม่ต้องถ่ายแล้ว" "จะทำแบบนั้นได้อย่างไรล่ะคะ?" จิดาภารู้สึกขบขันกับท่าทางล้อเล่นนี้ของเขา "ที่ฉันเล่าให้คุณฟัง ก็เพราะต้องการจะแก้ปัญหา ไม่ใช่ว่าจะหนีนะคะ แล้วอีกอย่างตอนที่คุณเพิ่งมาก็ได้พูดถึงเรื่องที่จะระงับการถ่ายทำไปแล้วด้วย ฉันว่านวาระที่เป็นคนฉลาดแบบนั้นคงจะไม่เสี่ยงที่จะมาทำร้ายฉันอีกแล้วล่ะค่ะ" "จริงๆแล้วฉันสามารถจัดการเรื่องได้ด้วยตัวของฉันเอง แต่ฉันไม่อยากปิดบังคุณ ในเมื่อเราเป็นสามีภรรยากัน ถ้าหากฉันไม่ระวังจนต้องได้รับบาดเจ็บจริงๆ คุณเองก็คงรู้สึกไม่ดีเช่นกัน เพราะฉะนั้น ฉันจะดูแลตัวเองให้ดีเพื่อคุณ" จิรภาสมองเธอ แล้วดึงเธอเข้ามากอดไว้แน่น "ครับ....." "ทางนวาระทางนี้ช่างมันเถอะครับ แต่ทางฝั่งปรียสคุณก็ต้องระวังตัวนะ ถ้าหากพวกเขามีความสัมพันธ์แบบคนรักกันจริงๆ นั่นก็แสดงว่าพวกเขาต้องมีการคุยกันถึงเรื่องนี้ไว้ตั้งแต่แรกแล้ว บางทีพวกเขาอาจจะมีความคิดเดียวกัน" การพิจารณาไปทิศทางเช่นนี้ของจิรภาสก็มีความเป็นไปได้เช่นกัน จิดาภายิ้มพลางเอ่ยบอกกับเขา "ฉันจะปกป้องและดูแลตัวเองค่ะ" จิดาภาไม่รู้ว่าจะพูดเกลี้ยกล่อมจิรภาสได้อย่างไร เธอจะใช้การกระทำของเธอพิสูจน์ ว่าไม่มีใครที่จะสามารถทำร้ายเธอได้ "ฉันเพียงแค่อยากจะถ่ายภาพยนตร์เรื่องนี้ออกมาให้ดี หากสมมติว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแทรกเข้ามาจริงๆ คนที่จะได้รับบาดเจ็บจะต้องไม่ใช่ฉันค่ะ ภรรยาของคุณไม่ได้จะถูกใครรังแกง่ายๆแบบนั้นนะ ในโลกนี้มีเพียงแค่คุณคนเดียวเท่านั้นที่จะสามารถรังแกฉันได้" "ผมจะทำแบบนั้นได้อย่างไรล่ะครับ......" จิรภาสส่ายหน้าอย่างเลี่ยงไม่ได้ แล้วกระชับกอดเธอให้แน่นขึ้นอีก "ถ้าอย่างนั้นให้ฉันแกล้งคุณแทนแล้วกันนะคะ" จิดาภาเอ่ยขึ้นแล้วเอียงหน้าเข้ามาใกล้ไหล่ของเขา แล้วกัดลงเบาๆหนึ่งที ............. นวาระเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว เธอเดินออกมาจากสถานที่ถ่ายทำ ในหัวของเธอนั้นมีแต่คำพูดที่จิดาภาเอ่ยพูดกับเธอ จู่ๆเธอก็รู้สึกขึ้นมาว่าจิดาภาเป็นคนที่ฉลาดมากคนหนึ่ง แม้กระทั่งคอยระวังตัวเองเมื่อรู้ว่าเธอจะเล่นงานตัวเองแบบนี้ ดังนั้นจึงเรียกให้จิรภาสมาหา และนี่ก็นับว่าเป็นคำเตือนจากพวกเขาสองสามีภรรยา ไม่ว่าจะเป็นเพราะเค.เอฟที่ใช้เส้นสายเพื่อให้จิดาภาได้รับบทบาทนี้หรือไม่นั้น ไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว นวาระจึงรีบกดโทรออกหาปรียส แต่ไม่ว่าจะโทรอย่างไรก็โทรไม่ติด เธอจึงส่งข้อความทิ้งไว้เพื่อบอกกับเขาว่า "อย่าเพิ่งลงมือทำอะไรกับจิดาภา เรารอโอกาสหน้าดีกว่า"