บทที่477 น้ำกรด
บทที่477 น้ำกรด
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ หลินชิงชิงรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อยในทันใด
เธอรู้ว่าตัวเองใจร้อนไป แต่ว่า ในเมื่อได้ทำไปแล้ว ก็ถอยกลับไม่ได้
ตอนนี้ไม่ทันที่จะถอยกลับอีกแล้ว
“ได้เลย” หลินชิงชิงพยักหน้า “โทรก็โทร คุณนึกว่าฉันกลัวหรือไง!”
หานมู่จื่อยิ้มเล็กน้อย “ความกล้าหาญของคุณหลิน น่าชื่น