已经是第一章了
บทที่ 11
ร่างบางเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสีหน้าเหยเก เพราะยิ่งเธอขยับตัวมากเท่าไหร่ อาการปวดหลังก็ยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ จนไม่อยากทำอะไร
\"เป็นไงบ้าง\"
ธาวินที่นั่งอ่านเมลล์รออยู่บนโซฟาเอ่ยถามและกระตุกยิ้มมุมปากเพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาสะใจแค่ไหนที่เห็นเธอเจ็บปวด โดยที่ไม่ต้องลงทุนลงแรงอะไรเลย
\"จะกลับกันได้หรือย
已经是最新一章了
加载中
