已经是第一章了
บทที่ 12
ร่างบางนั่งหน้าหงิกอยู่ในรถพลางยกมือขึ้นมาถูแรงๆ บริเวณไหปลาร้าอย่างหงุดหงิด เพราะรอยเขี้ยวของเขามันเด่นชัดสะดุดตา จนคนที่ผ่านไปมามองคอเธอไม่หยุด
\"จะถูทำไมนักหนา แค่นั้นมันยังไม่เด่นพอหรือไง\"
คนต้นเรื่องถามอย่างไม่ทุกข์ร้อน ขณะที่คนฟังหน้างอง้ำมากกว่าเดิมหลายเท่าตัว แล้วตอบกลับ
\"ก็มันทั้งแสบทั
已经是最新一章了
加载中
