ตอนที่ 8 กล้าแย่งผู้ชายของฉัน

ตอนที่ 8 กล้าแย่งผู้ชายของฉัน “ มั่นลี่ เธอทำเกินไปนะ” หลินจื๋อซีพูดขึ้นอย่างเย็นชา หันหน้าเดินออกจากห้องทำงาน “จื๋อซี จื๋อซี คุณอย่าโกรธนะคะ” ติงมั่นลี่รีบเดินตามหลังหลินจื๋อซี อยากดึงหลินจื๋อซีไว้เพื่ออธิบาย กลับถูกเฉียงขวางไว้ “เฉียง ผู้หญิงเมื่อสักครู่นี้คือใครกัน จื๋อซีถึงกับโกรธฉันขึ้นมา !” สีหน้าของเฉียงมีความลังเล ติงมั่นลี่ยิ่งร้อนรน “เฉียง นายรีบพูดสิ” “ ไม่พูดฉันก็ไปหาจื๋อซีถามเข้าใจเอง” ได้ยินว่าติงมั่นลี่จะไปหาท่านประธาน เฉียงรีบขัดขวางด่วน “คุณติง คนเมื่อกี้เป็นภรรยาท่านประธาน” เฉียงพูดขึ้นราบเรียบ “อะไรนะ? เฉียง นายพูดอีกทีสิ” ติงมั่นลี่จับมือเฉียงไว้อย่างไม่อยากจะเชื่อ “จื๋อซีแต่งงานแล้ว? ฉันทำไมถึงไม่รู้? ทางที่ดีนายอย่าโกหกฉันนะ” เฉียงทนความเจ็บปวดที่เล็บยาวของติงมั่นลี่ได้ข่วนไปในเนื้อของเขา “ใช่แล้ว คุณติง ท่านประธานของเราอาทิตย์ที่แล้วได้แต่งงานที่ยุโรป” “อะไร เป็นไปไม่ได้!” ติงมั่นลี่ผลักเฉียงออก กัดฟันกรอดพูดลอดไรฟัน “ เมื่อก่อนข้างกายจื๋อซีก็ไม่มีผู้หญิงอื่น พวกหล่อนล้วนสู้ฉันติงมั่นลี่ไม่ได้ ครั้งนี้ ยัยสารเลวคนนี้ก็เหมือนกัน” ติงมั่นลี่ออกจากห้องอย่างโมโห เฉียงมองติงมั่นลี่จากไปก็โล่งอก มือของตัวเองแดงช้ำไปหมด ถ้าเธอยังไม่ไป เกรงว่ามือนี้จะถูกเธอข่วนพิการแน่ เสี่ยวชวุน เมื่อกี้มีผู้หญิงคนหนึ่งที่ใส่กระโปรงสีขาวเดินออกจากบริษัทRT นายเช็คดูสิว่า ไปทางไหนแล้ว” ติงมั่นลี่วางสาย เหยียบกระแทกรองเท้าส้นสูงเสียงดังด้วยความโมโห ติ๊ก... โทรศัพท์มือถือสั่นเล็กน้อย ติงมั่นลี่เห็นข้อความก็ยิ้มขึ้นมุมปาก “ มาแย่งผู้ชายกับฉัน หาที่ตายชัดๆ” หลังจากที่ป๋ายบิงเวยเดินออกจากบริษัทRT ก็เรียกแท็กซี่กลับคฤหาสน์ตระกูลหลินทันที เห็นภาพรถแล่นไปมานอกกระจกรถ ป๋ายบิงเวยตกอยู่ในภวังค์ ชายผู้ร่ำรวยอย่างหลินจื๋อซี ข้างกายย่อมไม่ขาดผู้หญิงมากมายหลากหลายรูปแบบ ผู้ชายเป็นสัตว์ใต้สะดือจริงๆ ป๋ายบิงเวยยิ้มเยาะเบาๆ ทันใดนั้นมาเซราติสีชมพูแซงผ่านไป เลี้ยวปาดหน้าขวางทางไปของแท็กซี่ ป๋ายบิงเวยเปิดกระจกรถ ยื่นหน้าออกไปดู เห็นเป็นติงมั่นลี่ ที่เจอวันนี้ ในห้องทำงานของหลินจื๋อซี ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้จะมาหาเรื่องเธอแน่ “พี่คะ ฉันลงที่นี่แล้วกัน พี่ยูเทิร์นกลับไปเลย” ป๋ายบิงเวยลงจากรถหลังจากจ่ายเงิน ติงมั่นลี่ที่เสน่ห์เย้ายวย ก็ปิดประตูรถลง ถอดแว่นกันแดดออกอย่างช้าๆ “อุ้ย เมื่อกี้ไม่ได้ดูอย่างละเอียด ที่แท้หน้าตาก็ได้แค่นี้เอง” ติงมั่นลี่จ้องมองป๋ายบิงเวย ด้วยใบหน้าที่เยาะเย้ย “ ได้ยินมาว่าเธอกับหลินจื๋อซีแต่งงานกันแล้ว?” ติงมั่นลี่เสมือนได้กัดฟันพูดประโยคนี้ออกมา ป๋ายบิงเวยดูติงมั่นลี่ที่สวยเซ็กซี่ตรงหน้าตัวเอง ป๋ายบิงเวยมักจะเห็นข่าวและบทสัมภาษณ์ของเธอในหนังสือพิมพ์และทีวี นอกจอเธอก็สวยมีเสน่ห์และบุคลิกดี แต่ไม่คิดว่านิสัยจะหยิ่งผยองเอาแต่ใจเช่นนี้ “คุณติง มีเรื่องอะไรพูดมาตรงๆดีกว่า” ป๋ายบิงเวยพูดอย่างราบเรียบ ผู้หญิงคนนี้เวลาเผชิญหน้ากับตัวเองสงบได้ขนาดนี้ ติงมั่นลี่รู้สึกว่าถูกท้าทายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน คุณหนูไฮโซที่เคยอยู่ข้างกายหลินจื๋อซี ใครบ้างที่เห็นเธอแล้วจะไม่อ่อนน้อมถ่อมตน เกรงกลัวสุดขีด ในตอนนี้ยัยเด็กนี้ กลับมองดูตัวเองอย่างสงบใจเย็น หรือว่าคิดที่จะแย่งหลินจื๋อซีกับเธอจริงๆ ไฟโทสะติงมั่นลี่ลุกโชนขึ้นมาทันที ก้าวไปข้างหน้าจับข้อมือของป๋ายบิงเวยไว้ “ ไม่ว่าเธอคลานขึ้นเตียงของจื๋อซีด้วยวิธีใด แต่งงานแล้วก็ไม่มีความหมาย เธอต้องหย่ากับเขา!” ติงมั่นลี่จ้องเขม็งป๋ายบิงเวยด้วยสายตาดุเดือด “คุณนายของบริษัทRT มีเพียงฉัน ติงมั่นลี่ ที่คู่ควร เธอมันแค่ตัวอะไรกัน” ป๋ายบิงเวยพูดด้วยสีหน้าราบเรียบ “หย่า มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฉัน คุณไปหาจื๋อซีดีกว่า!” เห็นติงมั่นลี่หวงหลินจื๋อซีได้ขนาดนี้ ป๋ายบิงเวยเลยจงใจเรียกจื๋อซีอย่างสนิทสนม ดูติงมั่นลี่โกรธจนหน้าเขียว ดีใจดั่งดอกไม้บานในใจ เขาว่ากันว่า ผู้หญิงที่สวยมักจะไร้สมอง ที่แท้ก็เป็นเรื่องจริง “ยัยสารเลว ทางที่ดีเธอควรรีบหย่ากับจื๋อซีให้เร็วที่สุด ไม่อย่างนั้น ฉันจะให้เธอมีชีวิตอยู่อย่างตายทั้งเป็น” ติงมั่นลี่พูดจบ ยกมือขึ้นหมายจะตบป๋ายบิงเวย ป๋ายบิงเวยสายตาว่องไว สกัดกั้นมือของติงมั่นลี่ไว้ “คุณติง อย่าเจ้าอารมณ์เกินไป เอะอะก็จะตบคน คุณอยากให้ฉันกับจื๋อซีหย่ากัน คุณก็ไปคุยกับเขาเองสิ” ป๋ายบิงเวยยิ้มและวางมือของติงมั่นลี่ลง “คุณติง คุณป๋ายเป็นภรรยาท่านประธานของเรา เชิญคุณให้ความเคารพด้วย!” เฉียงที่ตามมาในทันใด เห็นติงมั่นลี่ขวางทางป๋ายบิงเวยไว้ โชคดีที่ตัวเองมาได้เร็ว โชคดีที่ภรรยาท่านประธานสกัดกั้นมือนั้นได้ ไม่เช่นนั้น ถ้าตบลงไป ภรรยาท่านประธานมีรอยเขียวช้ำบนใบหน้า กลับไปจะอธิบายกับคุณปู่ตระกูลหลินได้อย่างไร... “ภรรยาท่านประธาน?...นาย...นาย...” ติงมั่นลี่โกรธจนหน้าเขียวกับคำพูดของเฉียง เฉียงเป็นคนข้างกายของหลินจื๋อซี ตัวเองก็ไม่อยากที่จะก่อกวนปั่นป่วนอีก มองป๋ายบิงเวยด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยามอย่างแรง แล้วหันหน้าขับรถออกไป “คุณป๋าย คุณไม่เป็นไรใช่ไหม!” เฉียงมองป๋ายบิงเวยที่สติอารมณ์ปกติ ราวกับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ ไม่เกี่ยวข้องกับเธอเลย “เฉียง ขอบคุณนะ ฉันไม่เป็นไร เรากลับกับเถอะ” เฉียงเดินไปข้างรถ เปิดประตูรถ แล้วเชิญป๋ายบิงเวยขึ้นรถ ขับรถมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ตระกูลหลินโดยตรง ติงมั่นลี่ที่สั่งสอนป๋ายบิงเวยไม่สำเร็จ ซิ่งรถบนทางหลวงด้วยความโกรธ ซุปเปอร์คาร์สีชมพูวิ่งอย่างบ้าคลั่งตลอดระยะทาง บนถนนในภูเขา จื๋อซีหายไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ที่แท้ก็ไปแต่งงาน เรื่องใหญ่ขนาดนี้ก็ไม่บอกเธอ ติงมั่นลี่รู้สึกเศร้าเสียใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ยิ่งเกลียดป๋ายบิงเวยมากยิ่งขึ้น มือที่จับพวงมาลัยแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน เชื่อมต่อบลูทูธในรถยนต์แล้วโทรออก “เสี่ยวชวุน ช่วยฉันเช็คประวัติภรรยาของหลินจื๋อซีที” หลังวางสาย หน้าตาสวยงามของติงมั่นลี่กลายเป็นดุร้ายสุดขีด “ยัยสารเลว กล้าแย่งผู้ชายกับฉัน? ฉันจะให้เธอได้รับรู้ว่าตายทั้งเป็นหมายถึงอะไร...” ติงมั่นลี่ เธอคือนางแบบอินเตอร์แถวหน้า ถึงแม้ว่าไม่มีชาติตระกูลที่ใหญ่โต ด้วยความสามารถและหน้าตาของเธอ ทำให้เธอเดินมาถึงตำแหน่งเช่นทุกวันนี้ได้ ด้านหลังมีนักธุรกิจกับไฮโซหนุ่มไม่น้อยที่ยอมสยบแทบชายกระโปรงเธอ แต่เธอดันตกหลุมรักแค่หลินจื๋อซี แวบแรกที่เจอหลินจื๋อซี ในงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อการกุศล หัวใจเธอก็ได้ถลำลึกลงไปแล้ว ในใจในสายตามีแต่หลินจื๋อซีคนเดียวเท่านั้น ติ๊ก...ติ๊ก ไฟล์ที่ส่งมา ปรากฏขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์ ติงมั่นลี่กดปุ่มรับไฟล์ หลังจากดูข้อมูลเสร็จ หน้าสวยที่เกรี้ยวกราดจนเปลี่ยนสีเมื่อครู่ เสมือนมืดครึ้มเปลี่ยนเป็นฟ้าโปร่งในทันที ก็แค่ผู้หญิงที่ไม่มีพื้นหลังอะไรเลย มีสิทธิ์อะไรมาแย่งจื๋อซีกับเธอ...