ตอนที่ 9
“อยากขัดขืนฉันต้องเจอแบบนี้”
“คุณแทน...ได้โปรดเถอะนะ...ฉันเจ็บมาก...เจ็บมากจริง ๆ”
น้ำตาของไอลดาไม่ได้ทำให้เขาเห็นใจ ชายหนุ่มยังเสือกไสความเป็นชายของเขาและเริ่มขยับโยกตัวเองไปตามใจปรารถนา เขาจะแก้แค้นคนที่ทำให้พ่อแม่ของเขาตายและถึงแม้ว่าไอลดาจะไม่รู้เห็นด้วยแต่หล่อนต้องรับกรรมที่พ่อแม่ของหล่อนก่อไว้อย่างถึงที่สุด
“จำไวไอลดา...เธอเป็นเมียฉันแล้ว...เป็นเมียฉันแล้ว”
“ปล่อยฉัน...ปล่อยฉัน...ฉันเกลียดคุณ”
“เธอเป็นเมียฉัน...อะ...อา...อา”
แทนร้องครางออกมาเพราะแรงบีบรัดจากช่องสวรรค์ของหญิงสาวมีพลังมากพอที่จะทำให้ความเสียวซ่านแล่นพล่านไปทุกส่วนของเรือนร่างหนุ่ม ถึงแม้เขาจะไม่ได้ทำเพราะพิศวาสอะไรหล่อนแต่ส่วนลึกก็ยอมรับว่าเรือนร่างของไอลดานั้นหอมหวานยิ่งนัก
“ซี๊ด...อะ...อา...อา”
นายหัวหนุ่มครางไปตามจังหวะที่เขาขยับสะโพกนำพาความใหญ่โตของแท่งร้อนจ้วงลึกเข้าไปในกลีบสวรรค์อันบริสุทธิ์ของหญิงสาว ไอลดาน้ำตาไหลพรากเพราะหล่อนไม่เคยพบกับความกักขฬะของผู้ชายป่าเถื่อนอย่างนายหัวแทนมาก่อน หล่อนไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากปล่อยให้คนใจร้ายขย่มโยกอยู่บนเรือนร่างเปลือยที่พรหมจรรย์ของหล่อนถูกทำลายจนย่อยยับเพราะความอาฆาตแค้น
“อือ...อือ...คุณแทน...ฉันเจ็บนะ...”
“อูว...อยากร้องก็ร้องเลย ไอลดา...อา...ฉันหยุดไม่ได้แล้ว...อา...ซี๊ด...อา”
เสียงครางของแทนกลบเสียงร้องไห้ของหญิงสาวจนเกือบหมดเขาโยกร่างไปมาและบดเบียดร่างกายใหญ่กำยำอยู่เหนือร่างน้อยที่จำต้องปล่อยให้ทุกอย่างผ่านไปกระทั่งหล่อนได้ยินเสียงเขาหอบหายใจหนักและกล้ามเนื้อบนตัวเขาเกร็งแน่น
“อูววว...ซี๊ดด...อา”
ไอลดาเห็นหน้าหล่อ ๆ ของนายหัวใจทมิฬบิดเบี้ยวก่อนที่จะรู้สึกอุ่นวาบภายใน แทนเสร็จสมอารมณ์หมายและเขาได้ปลดปล่อยความสุขของเขาเข้าไปในกายของหล่อนจนล้นปริ่ม ใบหน้าคร้ามคมซุกซบลงกับใบหน้าสวยหวานที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา หญิงสาวไม่รู้เลยว่าหล่อนจะทำอย่างไรต่อไป
อยากจะร้องไห้เสียงดังก็ทำไม่ได้กลัวว่าร่างใหญ่ที่ยังฝังแก่นกายอยู่ในตัวหล่อนโมโหขึ้นมาอีก น้ำตานับหยดไม่ถ้วนไหลอาบแก้มหญิงสาว ไอลดาทั้งเจ็บทั้งอาย ไม่นึกว่าจะถูกฉุดเข้ามาในป่าลึกเพื่อเป็นที่รองรับอารมณ์หื่นกระหายของคนไร้หัวใจอย่างแทน แล้วหล่อนก็ต้องสะดุ้งตกใจอีกครั้งเมื่อแทนผงกศีรษะขึ้นมองหน้าหวาน หน้าตาของเขาถึงจะหล่อเหลาแค่ไหนแต่สำหรับไอลดาเขาเหมือนปิศาจเสียมากกว่า
“หยุดร้องไห้ได้แล้ว ไอลดา!”
เขายังหยาบเถื่อนไม่เลิก หญิงสาวได้ยินเสียงเขาหอบหายใจดังหลังพายุอารมณ์พัดผ่านไป แทนกลับดูเหมือนจะยิ่งหยาบร้ายกับหล่อนมากกว่าเดิม
“อย่าทำเป็นอ่อนแอให้ฉันเห็นใจ...นี่เป็นการสั่งสอนที่ไม่รู้จักเชื่อฟังคนอย่างฉัน”
“คุณข่มขืนฉัน!”
“แล้วไง!”
แทนผละจากร่างเล็ก ไอลดารีบฉวยเสื้อผ้าข้างกายมาปกปิดเรือนร่างเปลือยของหล่อนที่เต็มไปด้วยรอยแดงเป็นจ้ำเพราะการขัดขืน แต่แทนไม่ได้สนใจสักนิด เขาทำร้ายหล่อน พรากพรหมจรรย์ไปจากหล่อนแล้วยังทำหน้าถมึงทึงใส่เสียอีก