บทที่ 8 แต่งงานและจดทะเบียนสมรสกับผม

บทที่ 8 แต่งงานและจดทะเบียนสมรสกับผม ทั้งสองฝ่ายต่างเงียบตลอดเวลา เหมือนกับว่าแค่เปิดปากพูดอีกคำเดียว ไฟนั้นต้องลุกโชนขึ้นมาทันที สิ่งที่หมี่โยวเกลียดที่สุด ก็คือ ถูกคนอื่นเกลียด เธอกระโดดไปตรงหน้าของเขาด้วยความใจร้อน หมี่โยวพูดอย่างซื่อตรงว่า: “คุณหนานกง ฉันไม่เคยรู้ว่าคุณเป็นใคร ยิ่งไม่เคยคิดที่จะเข้าใกล้คุณ รูปถ่ายนี้ ฉันก็ไม่รู้ว่ามันไปอยู่ในหนังสือพิมพ์ได้ยังไง ฉันไม่สนใจคุณเลยสักนิด!” เธอดูเหมือนโกรธมาก ตาของเธอส่องแสงระยิบระยับ เหมือนไฟที่กำลังลุก ท่าทางที่ร้อนรนแบบนั้น ทำให้คนรู้สึกตลก “ใช่เหรอ?” หนานกงห้าวฉีถามต่อกลับไป หมี่โยวกำลังเตรียมจะด่าต่อ มือถือดังขึ้นพอดี รีบหยิบมือถือขึ้นมาดูว่าชื่อใคร กดรับด้วยความโมโห และตะโกนตอบไป: “ยูนเหยาเหยา ตกลงนี่มันคือเรื่องอะไรกันแน่!” ยูนเหยาเหยาตลึงเงียบไปพักนึง จากนั้นขอโทษแล้วพูดว่า: “หมี่โยว นี่เธอพูดคือเรื่องรูปถ่ายนั่นเหรอ? ขอโทษด้วยนะ เมื่อวานตอนที่ฉันเล่นมือถือเธอเห็นรูปถ่ายพอดี ชายคนนั้นคือหนานกงห้าวฉีที่ฉันจะว่าถ่ายพอดี ฉันก็เลย.....หึหึ เธอไม่ว่าอะไรใช่ไหม?” ถึงแม้ทั้งสองคนยืนห่างกันหน่อยนึง ยูนเหยาเหยาพูดอะไร หนานกงห้าวฉีก็ได้ยินอยู่ หรือว่า จะเข้าใจเธอผิดจริงๆ? “ยัยตัวแสบ เธอไม่รู้จักบอกฉันก่อนเหรอ? ตอนนี้คนที่นามสกุลหนานกงเขามาหาถึงบ้านแล้ว บอกว่าฉันตั้งใจเข้าใกล้เขา!!” หมี่โยวใจร้อนจนตะโกนใส่เพื่อน ยูนเหยาเหยาตั้งตัวไม่ทัน ไม่เข้าใจจึงถาม: “เธอรู้จักหนานกงห้าวฉี? เอ่อ.....ฉันนึกว่าเธอถ่ายเล่นๆบนถนนอ่า เธอชอบดูความรักระหว่างชายกับชาย ฉันนึกว่าเธอถ่ายเล่นๆแค่นั้น” โมโหจนหันตัวไปและวางสายโทรศัพท์ จ้องมองเขา หมี่โยวพูดกับเขาด้วยความโกรธ: “ตอนนี้คุณน่าจะรู้ ฉันไม่ใช่ตั้งใจจะเข้าใกล้คุณ ฉันไม่ได้ว่างๆขนาดนั้น แล้วก็นิสัยไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น” สังเกตเห็นว่าตาของเธอแดงๆ หนานกงห้าวฉีทำหน้าขมวดคิ้ว ยกมือขึ้น เอามือวางไว้ที่หัวเธอ: “ผมขอโทษกับคำพูดเมื่อสักครู่นี้” เธอปัดมือเขาออกอย่างไม่ไยดี อย่าเกินไป หมี่โยวยังโมโหไม่หายและตอบกลับว่า: “ไม่ต้อง ฉันกับคุณไม่สนิทกัน คุณไปเถอะ ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ” พูดจบ หมี่โยวรีบดันเขาออกไปข้างนอก ดันไปจนถึงประตู หมี่โยวกำลังจะปิดประตู แต่ถูกหนานกงห้าวฉีขวางไว้: “เรื่องนี้ ไม่มีทางจบแค่นี้แน่ๆ” “นี่คุณหนานกง ตกลงคุณอยากจะเอายังไงกันแน่!!” หมี่โยวมองเขาด้วยอารมณ์ร้อน ไม่พอใจอย่างมาก สมองผู้หญิงคนนี้เหมือนจะดื้อจริงๆ? สองมือของหนานกงห้าวฉีกอดอกไว้ ตอบกลับไปตามปกติ: “ภาพนี้เธอเป็นคนถ่าย ข่าวนี้เพื่อนคุณเป็นคนรายงาน คุณรู้ไหมว่าเรื่องนี้มีผลกระทบต่อตระกูลหนานกงมากขนาดไหน? คุณคิดว่า คุณสองคนจะปลอดภัยไม่มีปัญหาเหรอ?” ถอนขนบนหัวของเสือ ก็ต้องมีความกล้าที่จะรับผิดชอบ ความโมโหของหมี่โยวหายไปทันที เธอจับมือเขาไว้แน่น รีบร้อนถาม: “คงไม่มั้ง? เรื่องข่าวแค่นี้ มีผลกระทบหนักขนาดนั้นเลยเหรอ? บ้านของคุณในตระกูลหนานกง เรื่องแค่นี้ก็ยังแก้ไขไม่ได้?” เขาต้องมีความสามารถที่จะแก้ไขอยู่แล้ว กับเรื่องข่าวแค่นี้ เขาโต้ตอบได้สบายมาก แต่ว่าตอนเมื่อสักครู่นี้ เขาคิดอะไรได้อย่างหนึ่งกะทันหัน “แก้ยากหน่อย ตลอดเวลามานี้ผมไม่เคยคบใครและไม่เคยมีความรัก บวกกับข่าวไม่ดีที่ว่าผมเป็นเกย์ หุ้นของบริษัทตระกูลหนานกงตกลงมาเยอะแล้ว พ่อผม ก็คิดว่าผมเป็น.....สงสัยผมด้วย” หน้าของหนานกงห้าวฉีพูดอย่างลำบากใจ รุนแรงขนาดนั้นเลยเหรอ? หมี่โยวมองเขาอย่างเซ่อๆ กำลังคิดอยู่ว่า เธอคิดเรื่องนี้ง่ายเกินไป? หนานกงห้าวฉียังไงก็เป็นถึงคนดังของนิตยสารการเงินและเศรษฐกิจ! “ถ้าข่าวยังเผยแพร่ต่อไปอีก คนแรกที่จะโดนก็คือเพื่อนของคุณ เพราะงานนี้เขาเป็นคนรายงานข่าว” หนานกงห้าวฉีเตือนเธออย่างต่อเนื่อง สองตากำลังจ้องมองเขา หมี่โยวถามด้วยความกังวลใจ: “งั้นต้องทำยังไง? เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะฉัน รู้อย่างนี้แต่แรกฉันจะไม่ไปนั่งดูให้สนุก.....ไม่ถูกไม่ถูก ถึงจะดูแต่ก็ไม่ควรถ่ายรูป” มุมปากหนานกงห้าวฉียิ้มหน่อยๆ ไอเบาๆหนึ่งครั้ง: “แก้ปัญหาเรื่องนี้ ก็ไม่ใช่ไม่มีทางแก้ไขได้เลย” หมี่โยวดีใจจนกระโดดโลดเต้น รีบร้อนถามไปว่า: “วิธีอะไร?” ในสายตาของเขา เหมือนมีแสงส่องผ่านไป หนานกงห้าวฉีตอบกลับเบาๆช้าๆ: “แต่งงานและจดทะเบียนสมรสกับผม”