已经是第一章了
บทที่57 เจอกันโดยบัญเอิญ
บทที่57 เจอกันโดยบัญเอิญ
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เป็นเวลาสองปีแล้ว ในช่วงเวลาสองปีนี้ พอที่จะทำให้ความรู้สึกบางอย่างถูกเพิกเฉยด้วยตัวเองขึ้น
ตึกที่สูงใหญ่ หนานกงห้าวฉียืนอยู่บนด่านฟ้า จ้องมองบรรยากาศข้างล่าง เขานิ่งเฉย เพียงแต่กลางคิ้วมีความเคลียดบางอย่างที่ไม่จางหายไป กระพริบตา ก็ผ่านไปสองปีแล้ว
已经是最新一章了
加载中
