ตอนที่425 ความจริงเปิดเผย

ตอนที่425 ความจริงเปิดเผย นักข่าวภายในงานนั้นต่างก็พากันรู้สึกสะเทือนใจกับเรื่องราวตรงหน้า พากันประณามจิดาภาและเค.เอฟ! วงการบันเทิงยุ่งเหยิงจนถึงขั้นนี้แล้วเชียวหรือ? พวกเขาจะต้องให้คำอธิบายนี้กับปรียส! ปรียสที่นั่งอยู่ตรงนั้น สำรวจดูปฏิกิริยาตอบกลับของบรรดานักข่าวอย่างเงียบๆ จากที่เขาดูแล้วนั้น คนพวกนี้ล้วนเป็นเครื่องมือของเขา เพียงแค่เขาใช้ประโยชน์จากคำวิพากษ์วิจารณ์ของสื่อเหล่านี้ ยังจะกลัวว่าเค.เอฟจะช่วยจิดาภาให้เป็นอิสระได้อีกหรือ? ไม่ ไม่มีทางเด็ดขาด! ความจริงเรื่องนี้มีเพียงเรื่องเดียว นั่นก็คือเค.เอฟปกปิดเรื่องที่จิดาภาจ้างคนให้ไปทำร้ายเพื่อนร่วมวงการ! เมื่อเผชิญหน้ากับไมโครโฟนและเลนส์กล้องเหล่านั้น ปรียส ผู้จัดการส่วนตัว และผู้ช่วยของเขา ต่างก็พากันพูดใส่ร้ายจิดาภา เพื่อปิดบังความจริง และในตอนที่นักข่าวเตรียมตัวกำลังจะกลับไปร่างเนื้อหาข่าวนั้น เพื่อที่จะทำข่าวออกมาประณามจิดาภา ประตูห้องโถงก็ได้ถูกใครคนหนึ่งผลักออก ใครมาในเวลานี้กัน? ทุกคนหันไปดู เห็นจิดาภาที่สวมใส่ชุดกระโปรงยาวสีม่วง เดินเข้ามาอย่างสง่างาม “จิดาภา!” “ฉันไม่ได้มองผิดคนใช่ไหม? เธอกล้ามาได้อย่างไรกัน?” บรรดานักข่าวต่างพากันยิบไมโครโฟนแล้ววิ่งเข้าไปล้อมรอบตัวเธอไว้ “คุณจิดาภาคะ วันนี้คุณปรียสได้จัดงานแถลงข่าวเกี่ยวกับรายละเอียดที่เขาถูกทำร้าย จู่ๆคุณมาปรากฏตัวแบบนี้มีสาเหตุเป็นเพราะอะไรหรือคะ?” “คุณมาเพื่อทำให้ความจริงกระจ่างหรือว่ามาขอโทษกันคะ?” “กรุณาพูดอะไรซักหน่อยค่ะ!” จิดาภายังคงยืนอยู่ที่เดิม แล้วเอ่ยขึ้นมาเบาๆ “ในฐานะที่เป็นคนหนึ่งที่ถูกลากเข้ามาพัวพันกับเรื่องนี้ ฉันคิดว่าพวกคุณก็ควรจะรับฟังฉันบ้างนะคะ” เพียงประโยคเดียว ก็เป็นการดึงความสนใจจากนักข่าวได้แล้ว ดูแล้วจิดาภาจะต้องพูดในสิ่งที่จะทำให้เนื้อหาดูน่าสนใจมากขึ้น พวกเขาไม่ได้มากันเสียเที่ยวแล้ว มีข่าวใหญ่ให้ได้เขียนกันแน่นอน “เชิญทุกท่านนั่งลงก่อนนะคะ ฉันขอใช้งานแถลงข่าวนี้ที่ทางคุณปรียสได้จัดขึ้น มีบางอย่างที่ฉันจะต้องพูดออกมาค่ะ” นักข่าวมองหน้ากัน แล้วจึงรีบกลับไปนั่งยังตำแหน่งเดิมของตัวเองทันที ช่างภาพปรับเลนส์กล้องกันใหม่เพื่อเตรียมตัวเริ่มถ่ายต่อ ใบหน้าของปรียสปรากฏอารมณ์ที่ดูไม่เป็นธรรมชาติเท่าไรนัก แต่ก็เพียงแค่แวบเดียว เขารู้ว่าจิดาภาไม่ใช่พวกที่จะรับมือได้ง่ายๆ แต่เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องที่ถูกตัดสินชี้ขาดไปแล้ว เธอจะยังสามารถพลิกสถานการณ์ได้อีกเชียวหรือ? จิดาภาเดินขึ้นเวทีไปด้วยความสงบนิ่ง เธอเผชิญหน้ากับทุกคนพลางพยักหน้าเล็กน้อย เริ่มแสดงความคิดเห็นของตัวเองออกมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง “ฉันมาก็เพื่อที่อยากจะมาถามคุณปรียสจากปากของตัวเอง” “คุณจิดาภา คุณทำร้ายผมขนาดนี้แล้วยังไม่พออีกหรือไงกัน?” ไม่ทันรอเธอเอ่ยถาม ปรียสตะโกนแทรกเข้ามาเสียก่อน “คุณบอกว่าฉันว่าจ้างคนให้มาทำร้ายคุณ เอาโทรศัพท์มือถือที่เก็บได้เครื่องนั้นที่มีเบอร์โทรของฉันมาเป็นหลักฐาน แล้วยังบอกว่ามีคนเห็นว่าคุณที่ทำร้ายคุณเคยไปหาฉันที่กองถ่ายด้วย” “แต่ความจริงคือ ก่อนหน้านี้ไม่นาน เบอร์โทรศัพท์มือถือของฉันได้ถูกคนที่มีเจตนาร้ายเผยแพร่เบอร์ออกไป เชื่อว่านักข่าวในที่นี้ และมีคนอีกหลายๆคนก็คงจะมีเบอร์โทรศัพท์มือถือของฉันด้วยเหมือนกัน อีกทั้งยังมีคนเคยโทรมาหาฉันหลายครั้งหลายคราอีกด้วยนะคะ” หนึ่งในบรรดานักข่าวที่ถูกกล่าวถึงมีสีหน้าที่ไม่สู้ดีเท่าไรนัก ในบรรดาพวกเขาเหล่านี้มีคนที่ซื้อเบอร์ของจิดาภาในราคาไม่น้อยเพื่อที่จะเปิดเผยข่าวออกไปจริงๆ และยังเคยโทรไปก่อกวนจิดาภาด้วยเช่นกัน “ยังมีที่ถูกคนเห็นกับตาว่ามีผู้ชายคนหนึ่งไปหาฉันที่กองถ่าย เขาบอกว่าเขาเป็นคนของบริษัทต้นสังกัดของคุณ เขาติดต่อคุณไม่ได้ ถึงได้มาถามหา และวันนั้นเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของฉันด้วยค่ะที่ได้เจอกับเขา” “ตอนนี้คุณพูดอะไร พวกเราก็ต้องเชื่ออย่างนั้นหรือ?” ปรียสส่งสายตาให้กับผู้จัดการส่วนตัวของเขา แล้วผู้จัดการคนนั้นจึงลุกขึ้นมาตอบโต้กลับไปในทันที จิดาภาไม่ได้รีบร้อนที่จะอธิบายอะไรกับเขา แต่กลับมองพวกเขาด้วยสายตาเย็นชา “นอกจากหลักฐานทั้งหมดนี้แล้ว ในมือของพวกคุณยังมีอะไรอีกหรือคะ? บาดแผลบนตัวของคุณปรียสอย่างนั้นหรือ?” นอกจากสิ่งของ และพยานแล้ว ปรียสก็เป็นเพียงพยานอีกหนึ่งคนเพียงเท่านั้น! “คุณหมายถึง คุณปรียสจะทำร้ายตัวเอง เพื่อใส่ร้ายคุณอย่างนั้นหรือ?” “เป็นไปไม่ได้หรอก!” “พวกเราเห็นรายงานจากทางโรงพยาบาลแล้ว อาการบาดเจ็บของคุณปรียสสาหัสมาก หากเป็นเพราะเพื่อจะใส่ร้ายคุณ เสี่ยงชีวิตตัวเองขนาดนี้ คงจะตลกเกินไปแล้ว” นักข่าวที่อยู่ด้านล่างเวทีพากันแสดงความเห็นของตัวเองออกมา แต่อารมณ์ของจิดาภานั้นไม่ได้แสดงออกถึงการเปลี่ยนแปลงใดๆ “ดังนั้น พวกคุณทุกคนต่างก็คิดว่าคุณปรียสไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องทำแบบนี้กับฉันใช่ไหมคะ?” “คุณเป็นนักแสดงหญิง เขาเป็นนักแสดงชาย เมื่อก่อนไม่ได้มีความแค้นอะไรต่อกันนี่คะ!” เมื่อจิดาภาได้ยินประโยคนี้แล้ว รอยยิ้มนิ่งๆในแบบของเธอนั้นจึงปรากฏขึ้น “บางทีสำหรับคุณปรียสแล้ว ฉันก็เป็นคนที่เขาจำเป็นจะต้องกำจัดออกไปก็ได้นะคะ โดยไม่ต้องคำนึงถึงว่าจะคุ้มกับการต้องเสี่ยงชีวิตของตัวเองหรือเปล่า” ประโยคเดียวทำให้ทั้งงานอยู่ในความเงียบ ตามมาด้วยนักข่าวที่พากันยกไมโครโฟนขึ้นถาม “คุณหมายความว่าอย่างไรกันแน่คะ? ขอให้คุณพูดให้ชัดเจนทีค่ะ” “ฉันอยากจะพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นรอบๆตัวฉันในช่วงนี้เสียหน่อยนะคะ” “หลังจากที่เพิ่งจะเข้ากองถ่าย มีฉากเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่จะต้องถ่ายทำ แต่รถคันที่ฉันจะต้องขับนั้นถูกใครคนหนึ่งลงมือทำอะไรบางอย่างกับรถคันนั้น ทำให้เบรกรถไม่ทำงาน ถ้าหากไม่ได้ตรวจพบเร็วกว่านี้ ฉันอาจจะต้องถอนตัวออกจากงานนี้ และนอนอยู่ที่โรงพยาบาลแล้วล่ะค่ะ” “ต่อมา ในกองถ่ายก็มีนักแสดงอาวุโสท่านหนึ่งเข้ามา ท่านไม่ยอมรับในทักษะการแสดงของฉันซักเท่าไหร่นัก ดังนั้นฉันจึงไปทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยของนักแสดงอาวุโสท่านนั้น ไปเรียนรู้ประสบการณ์การแสดง และหวังว่าเขาจะยอมรับในความพยายามของฉัน และไม่ส่งผลกระทบต่อความคืบหน้าของการถ่ายทำ แต่เรื่องนี้กลับถูกใครบางคนหลอกใช้ประโยชน์จากมัน สร้างข่าวลือว่าฉันเอาตัวเข้าแลก สร้างข่าวลือว่าฉันออกนอกลู่นอกทาง หรือแม้กระทั่งกล่าวหาว่าฉันกับสามีหย่าร้างกันแล้ว” “แล้วหลังจากนั้น เบอร์โทรศัพท์มือถือของฉันก็ถูกเปิดเผยออกมา.......” “ต่อมาก็เกิดเรื่องที่คุณปรียสถูกคนทำร้ายได้รับบาดเจ็บจนต้องเข้าโรงพยาบาล ใส่ร้ายกล่าวหาว่าฉันเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้........” “เป็นระยะเวลากว่าครึ่งเดือนมานี้ ฉันต่างหากที่เป็นคนเสียหายมากที่สุด ไม่ใช่หรือคะ?” ที่จิดาภาพูดมานั้นก็มีเหตุมีผล ทางทีมงานที่กองถ่ายทุกคนล้วนเป็นพยานให้กับเธอได้ นักข่าวต่างพากันจัดลำดับเรื่องราวนี้ แล้วพบว่าความจริงเป็นเช่นนี้จริงๆ! “เชื่อว่านักข่าวที่คุณปรียสเชิญมานี้ ล้วนแล้วแต่มีอำนาจในอาชีพงานนี้ด้วยกันทั้งนั้น ลองคิดดูนะคะ ถ้าหากฉันต้องการให้เค.เอฟคอยปกป้องฉันจริงๆ แล้วทำเรื่องที่มีลับลมคมในแบบนั้น ถึงกับจะต้องมีพิรุธขนาดนี้เลยหรือคะ? ฉันจะต้องทำให้ตัวเองต้องตกอยู่ในที่นั่งลำบากแบบนี้ทำไมกัน? หรือถึงกับจะต้องทำให้ข่าวลือพวกนั้นต้องมามีผลกระทบต่อชื่อเสียงต่อชีวิตแต่งงานของฉันแบบนี้หรือ?” “ฉันเป็นภรรยาของคุณจิรภาสผู้ที่เป็นประธานบริษัทเค.เอฟ ฉันยังจะต้องเอาตัวเข้าแลกอีกหรือคะ?” “ฉันไม่มีทางใช้วิธีเลวๆแบบนี้เพื่อรับมือกับคนอื่นหรือกค่ะ!” “แต่ทำไมคุณปรียสถึงจะต้องใส่ร้ายคุณล่ะคะ? ระหว่างคุณกับเขามีความแค้นอะไรกันคะ?” นักข่าวอดที่จะถามออกไปไม่ได้ ก่อนที่พวกเขาจะมาที่นี่นั้นก็ได้หาข้อมูลกันไว้บ้างแล้ว ปรียสและจิดาภาก่อนหน้านี้พวกเขาก็ไม่ได้เคยมีเรื่องกันมาก่อน “คุณจิดาภา คุณแสดงพอแล้วรึยังครับ? คุณคิดว่าทุกคนจะเชื่อเรื่องที่คุณแต่งขึ้นมาอย่างนั้นหรือ?” ปรียสเอ่ยขึ้นมาขณะที่ยังอยู่ข้างๆ เขาต้องการที่จะใช้คำวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้บีบจิดาภาไว้ ให้สิ่งที่เธอพูดออกมานั้นกลายเป็นเรื่องตลกแทน! “ฉันกำลังแสดงละครอยู่หรือเปล่า ในใจคุณรู้ดีค่ะ” จิดาภาหันกลับมา มองไปยังปรียส “ฉันเคยให้โอกาสคุณไปแล้ว.......” “สรุปแล้วนี่มันเรื่องอะไรกันแน่คะ คุณจิดาภา คุณรีบพูดมาเถอะค่ะ!” “สาเหตุที่คุณปรียสทำแบบนี้กับคุณเป็นเพราะอะไรคะ? คุณมีหลักฐานที่แน่ชัดหรือเปล่าคะ?”