已经是第一章了
บทที่ 009 คุณรู้จักหลีเป่ยชวนหรือไม่
บทที่ 009 คุณรู้จักหลีเป่ยชวนหรือไม่
หลังเซี่ยหรั่นรู้สึกตัว ก็ลุกขึ้นมาทันที ขดตัวแล้วเดินไปอยากจะคว้าเสื้อผ้ามาปกปิดร่างกายของตัวเอง แต่เสื้อผ้าของเธอถูกเห้อโจ๋วฟานฉีกขาดหมดแล้ว เธอก็จับเสื้อมาตัวหนึ่งปกคลุมด้านบน แต่ไม่สามารถครอบคลุมด้านล่างได้
อานอี้เฉินยืนอยู่หน้าเซี่ยหรั่นพร้อมกับใบหน้าเย็นชาหล่อเหลา มองดูท่าทางที่เธอยุ่งวุ่นวาย โดยไม่มีความคิดที่จะช่วยเธออย่างแน่นอน
\"หันไป ห้ามมอง\"
เซี่ยหรั่นรีบคว้าเศษเสื้อผ้าชิ้นหนึ่งมาคลุมร่างกาย ทั้งคนย่อตัวลงไปนั่งที่มุมโซฟา
แม้ว่าเขาจะเคยติดพันกับอานอี้เฉินค้างคืนเซี่ยหรั่นก็ไม่สามารถเผชิญหน้ากับเขาโดยร่างกายที่เปลือยเปล่าได้
ดวงตาของอานอี้เฉินติดตามร่างของเซี่ยหรั่นอย่างใกล้ชิดจนถึงมุมโซฟา สีหน้าที่เย็นชา ไม่เปลี่ยนแปลงเลย
\"เซี่ยหรั่นคราวหน้าอย่าหาเรื่องให้ตัวเองเจ็บตัวอีก\"
ทิ้งคำพูดที่ไม่มีความหมายหนึ่งคำอานอี้เฉินก็หันหลังและเดินไปที่ระเบียง
\"งั้น ทำไมคุณถึงมาช่วยฉัน\"
ตอนแรกเซี่ยหรั่นไม่เข้าใจว่าอานอี้เฉินเข้ามาได้ยังไง เท่าที่ดูแล้วเห็นเขาเดินไปที่ระเบียงตอนนี้ เธอเข้าใจทันที
เขาจะต้องได้ยินเสียงในห้องถัดไป จากนั้นปีนเข้ามาทางระเบียงของห้องถัดไป
ฝีเท้าของ อานอี้เฉินหยุดเล็กน้อย แล้วก็เดินหน้าต่อไป \"เพราะเสียงพวกเธอดังเกินไป มันมีผลต่อการพักผ่อนของฉัน\"
เซี่ยหรั่นมองไปที่เบื้องหลังอันสูงส่งและตรงของอานอี้เฉินทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นภาพที่เคยเล่นอยู่ในหัวสมองเธออย่างคุ้นเคย
\"คุณรู้จักหลีเป่ยชวนหรือไม่\"
\"ไม่รู้จัก\" อานอี้เฉินตอบโดยไม่หันกลับมามอง
\"ทำไมคุณไม่ปฏิเสธฉันเลยเมื่อคืนนั้นที่ผ่านมา\"เซี่ยหรั่นรู้สึกเกลียดแค้นทันที ทำไม ทั้งๆที่เขาไม่ใช่หลีเป่ยชวนทั้งๆที่เขาไม่รู้จักเธอ แต่ต้องผูกพันกับเธอทั้งชั่วข้ามคืน
อานอี้เฉินหยุดเดินตามรอยเท้าของเขา แล้วหันกลับมามอง สายตาเย็นชาและจ้องเขม็งไปที่เซี่ยหรั่นวินาทีต่อมา เขาหันหลังแล้วก้าวเข้าหาเธอ
เซี่ยหรั่นจ้องที่อานอี้เฉินที่กำลังเดินเข้าหาเธออีกครั้งอย่างตกตะลึง และไม่เข้าใจเลยว่า สิ่งที่เขาต้องการคือไร
เมื่อเซี่ยหรั่นกำลังตกตะลึง อานอี้เฉินก็มาถึงต่อหน้าของเธอ คุกเข่าข้างหนึ่งเอื้อมมือไปที่คางของเธอ แล้วก้มศีรษะและจูบลงไป
เมื่อสัมผัสที่อบอุ่นบนริมฝีปากเซี่ยหรั่นต้องการจะผลักอานอี้เฉินออกไปโดยจิตใต้สำนึกของเธอ แต่เธอยังไม่ยื่นมือออก ก็ได้ยินเสียงทุ้มลึกและแหบของเขา
\"อย่าขยับ\"
จากนั้นเซี่ยหรั่นก็เหมือนคนถูกเวทมนต์ ไม่สามารถขยับได้เลย ปล่อยให้ อานอี้เฉินงัดเปิดเปลือกฟันของเธอ จูบเธออย่างเมามัน แล้วอุ้มเธอขึ้นแล้ววางบนโซฟา
已经是最新一章了
加载中
