โสมสวรรค์หมื่นปี

“ไม่ให้ข้าลองเลยแล้วท่านจะรู้ได้ยังไงว่าข้ารักษาคุณหนูของท่านไม่ได้” พ่อบ้านเริ่มมีท่าทางไม่พอใจเมื่อหญิงสาวตรงหน้ายังดื้อด้านที่จะเข้าไปรักษาคุณหนูให้ได้ ขนาดหมอชื่อดังมากมายรักษาคุณหนูไม่ได้แล้วหญิงชาวบ้านที่ไม่รู้ที่มาที่ไปจะไปรักษาได้ยังไงกัน “ข้าพูดกับเเม่นางดีๆแล้วนะ หากเเม่นางยังไม่กลับไปอีกข้าคงต้องเรียกคนมาเชิญออกไป” เด็กหนุ่มที่แท้จริงแล้วก็คือเทพกระเรียนจำแลงมาเริ่มร้อนรนชีวิตของผู้มีพระคุณกำลังตกอยู่ในอันตรายแต่พ่อบ้านคนนี้กลับไม่ยอมให้พวกเขาเข้าไปรักษาสักที หากปล่อยไว้นานกว่านี้ท่านผู้มีพระคุณต้องแย่แน่ๆ แม้จะเจอคำขู่ของพ่อบ้านแล้วหญิงสาวตรงหน้ากลับไม่สะทกสะท้าน เธอเพียงยืนนิ่งๆไม่ยอมขยับเขยื้อนไปไหน ระหว่างที่พ่อบ้านกำลังจะเรียกคนมาไล่หญิงสาวดื้อด้านคนนี้ออกไปจากหน้าประตูรถม้าของนายท่านหยางก็มาจอดที่หน้าประตูพอดี นายท่านหยางออกมาจากรถม้าเห็นหญิงสาวที่มีหน้าตางดงามกำลังยืนอยู่หน้าประตูจึงเอ่ยถามพ่อบ้านที่อยู่ข้างๆ “พ่อบ้านแม่นางคนนี้เป็นใครทำไมมายืนอยู่หน้าประตู” พ่อบ้านมีท่าทีอีกสักเล็กน้อยก่อนจะก้มหัวรายงานในท่านหยางไป “แม่นางคนนี้แอบอ้างว่าสามารถรักษาคุณหนูได้ ข้าน้อยเห็นว่าคำพูดของนางไม่น่าเชื่อถือจึงกำลังเรียกคนมาไล่เเม่นางผู้นี้ออกไปขอรับ” นายท่านหยางสบกับดวงตาที่ล้ำลึกของธิดามังกร ตัวเขาที่ต้องพบเจอกับผู้คนมากหน้าหลายตาทำให้นายท่านหยางมีความรู้สึกว่าแม่นางนี้แตกต่างจากคนทั่วไป จะมีชาวบ้านธรรมดาที่ไหนที่มีหน้าตาที่งดงามเช่นนี้แถมบุคลิกดูสูงส่งสง่างาม เบื้องหลังของแม่นางคนนี้ต้องไม่ธรรมดาเป็นแน่ “แม่นางท่านนี้ท่านต้องการมารักษาลูกสาวของข้าอย่างนั้นหรือ” “ใช่แล้ว ตัวข้าพอจะเรียนวิชาแพทย์มาบ้างเห็นจวนของท่านกำลังติดประกาศหาหมอมารักษาคุณหนูของท่านข้าจึงลองเข้ามารักษาดู” นายท่านหยางพินิจพิเคราะห์หญิงสาวตรงหน้า คำพูดและท่าทางเรียบร้อยมีมารยาทเหมือนถูกอบรมมาเป็นอย่างดีทำให้นายท่านหยางรู้สึกมั่นใจขึ้นมาว่าเบื้องหลังของหญิงคนนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่จึงตัดสินใจเชื่อสัญชาตญาณของตัวเองให้หญิงสาวคนนี้มารักษาลูกสาวของตัวเองดูสักครั้ง ธิดามังกรถูกเชิญเข้ามาในห้องของไห่หลิน นายท่านหยางต้องการดูแลลูกสาวอย่างใกล้ชิดนางจึงถูกย้ายจากจวนสกุลจางมารักษาที่จวนสกุลหยาง ห้องนอนของไห่หลินถูกเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี แม้นางจะออกเรือนไปแล้ว นายท่านหยางก็จะเก็บเรือนนี้ไว้เผื่อไห่หลินกลับมานอนพักที่บ้านเป็นบางครั้งไม่คิดเลยว่าจะกลายเป็นที่รักษาตัวของนาง ธิดามังกรเดินเข้ามาตรวจดูอาการของไห่หลินแม้นางจะไม่รู้วิชาแพทย์แต่นางสามารถใช้พลังภายในตรวจสอบร่างกายของไห่หลินได้คิ้วของธิดามังกรขมวดลงเล็กน้อยหลังใช้พลังตรวจสอบร่างกายของไห่หลิน “แม่นางอาการลูกสาวของข้าเป็นยังไงบ้าง” นายท่านหยางเลือกที่จะเรียกธิดามังกรว่าแม่นางเเทนที่จะเรียกว่าท่านหมอเพราะเขาเองก็ไม่มั่นใจว่าแม่นางคนนี้จะสามารถรักษาลูกสาวของเขาได้จริงๆ “ลูกสาวท่านไม่ได้ป่วยเป็นโรคประหลาดแต่นางถูกพิษ” พอได้ยินว่าลูกสาวของตัวเองถูกพิษนายท่านหยางตกใจมากถึงกับเซถอยหลังถ้าไม่ได้พ่อบ้านมาพยุงเขาคงต้องตกใจจนล้มลงไปกับพื้นแน่ “ปะ..เป็นไปได้ยังไงลูกสาวของข้าจะถูกวางยาพิษได้ยังไง ทำไมหมอที่มาตรวจก่อนหน้านี้ถึงไม่มีใครรู้เลย” นายท่านหยางรู้สึกสับสนไปหมดเขาเชิญหมอมากมายมาตรวจลูกสาวของตนไม่มีใครบอกว่านางถูกยาพิษเลยสักคน เพียงบอกว่านางล้มป่วยด้วยโรคประหลาดและไม่มีทางรักษาได้ จนเขาเองเกือบจะถอดใจไปแล้วด้วยซ้ำ “นี่มันไม่ใช่ยาพิษธรรมดาแต่มันถูกลงอาคมไว้ ผู้ที่ถูกพิษจะล้มป่วยด้วยโรคที่หาสาเหตุไม่ได้และจะค่อยๆตาย หมอธรรมดาไม่มีทางหาสาเหตุพบถ้าไม่ใช่ผู้ที่พอมีอาคมจะมองไม่ออกเลยว่านางถูกยาพิษ” “แล้วพอมีทางรักษาไหม” “อาคมที่อยู่ในร่างนางข้าพอจะถอนออกได้แต่พิษได้ไปทำลายชีพจรของนางจนหมดสิ้นเหลือเพียงแต่ลมหายใจสุดท้าย สมุนไพรธรรมดาไม่สามารถช่วยนางได้หรอก” นายท่านหยางหน้าซีดเผือดลงทันที เขารีบเข้าไปขอร้องอ้อนวอนธิดาเทพจนแทบจะคุกเข่าให้นางอยู่แล้ว ไห่หลินเป็นลูกสาวของเขาเขาจะทนเห็นนางตายต่อหน้าต่อตาได้ยังไงถึงต้องใช้ทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลเขาก็ต้องช่วยชีวิตไห่หลินให้ได้ “ท่านต้องการสมุนไพรวิเศษอะไรข้าจะหามาให้ท่าน ต้องใช้เงินมากเท่าไหร่ข้าก็ยอมขอเพียงช่วยชีวิตบุตรสาวของข้าได้” ธิดามังกรมองเห็นถึงความรักที่นายท่านหยางมีให้กับไห่หลินก็รู้สึกซาบซึ้งใจไห่หลินโชคดีจริงๆที่มีพ่อที่รักและห่วงใยนางขนาดนี้ “นายท่านหยางไม่ต้องกังวลข้าจะพยายามหาทางรักษานางให้ได้” นางเองก็จะไม่ปล่อยให้ไห่หลินตายไปเฉยๆแน่ นางเป็นเพื่อนคนแรกนับตั้งแต่ที่ธิดามังกรออกมาจากมิติ ไม่ว่ายังไงนางก็ต้องช่วยไห่หลินให้ได้ นายท่านหยางก้มหัวขอบคุณหญิงสาวตรงหน้าเขาขอฝากความหวังทั้งหมดไว้กับเธอ ธิดามังกรเขียนใบสั่งยาและยื่นให้พ่อบ้านไปซื้อมา เมื่อในห้องเหลือเพียงธิดามังกรกับเทพกระเรียนพวกเขาก็คืนร่างเดิม ธิดามังกรคืนร่างเป็นหญิงสาวที่ไห่หลินเคยช่วยไว้ ส่วนเทพกระเรียนก็คืนร่างเทพของตน เขากลายร่างเป็นชายหนุ่มรูปงาม เครื่องหน้าหล่อเหลาคมคาย รูปร่างสูง บุคลิกองอาจท่วงท่าสุขุม ธิดามังกรมองร่างเทพของเทพนกกระเรียนอย่างชื่นชมนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นร่างเซียนของเขาสมกับเป็นเผ่าพันธุ์เทพนกกระเรียนจริงๆ ได้ยินมาว่าเผ่าพันธุ์เทพนกกระเรียนทุกคนจะมีใบหน้าที่งดงามพอๆกับเผ่าพันธุ์หงส์สวรรค์ที่ขึ้นชื่อเรื่องความงดงามที่สุดในสามภพ ดูท่าแล้วว่าข่าวลือคงไม่เกินจริงเลยสักนิด “พอจะมีทางช่วยท่านผู้มีพระคุณไหมขอรับ” ธิดามังกรพยายามนึกย้อนกลับไปจำได้ว่านางเคยอ่านเจอในตำราสมุนไพรสวรรค์ในหอคัมภีร์ของเสด็จพ่อ “นึกออกแล้ว เจ้ารู้จักโสมสวรรค์หมื่นปีไหม” เทพนกกระเรียนพอได้ยินคำว่าโสมสวรรค์หมื่นปี สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดคิ้วงามทั้งสองข้างของเขาขมวดกันยุ่ง โสมสวรรค์หมื่นปี ว่ากันว่ายามเมื่อกำเนิดฟ้าดินเทพหนี่วาใช้พลังบันดาลทุกสรรพชีวิตให้เกิดขึ้นบนโลก ทั้งสัตว์ อสูร มนุษย์เเละเหล่าเทพ การกระทำนี้ทำให้เทพหนี่วาสูญเสียพลังทั้งหมดที่มี เทพฝูซีพระสวามีจึงออกเดินทางตามหาสิ่งที่จะมารักษาภรรยาของตนได้ จนในที่สุดท่านก็ได้ไปพบกับโสมสวรรค์หมื่นปี พืชสวรรค์ที่ดูดซับพลังแห่งฟ้าดินมานานกว่าหมื่นปีมีพลังในการฟื้นฟู และถอนพิษได้ทุกชนิด เทพฝูซีนำโสมสวรรค์หมื่นปีมารักษาเทพหนี่วา ด้วยกลัวเกรงว่าสมุนไพรวิเศษนี้จะตกอยู่ในมือของคนชั่ว เทพซีฝูจึงทำลายโสมสวรรค์ที่เหลือหลังจากนั้นก็ไม่มีใครได้เห็นโสมสวรรค์หมื่นปีอีกเลย \"ท่านรู้จักโสมสวรรค์หมื่นปีได้ยังไง\" ก็อ่านมาจากตำราสมุนไพรเทพในหอคัมภีร์นะสิ ธิดามังกรคิดในใจเเต่นี้ไม่ใช่เวลามาถามถึงที่มานางเเค่อยากรู้ว่าที่นี้ยังมีโสมสวรรค์หมื่นอยู่ไหมเท่านั้น “ว่ายังไงหรือว่าเจ้าไม่รู้จักโสมสวรรค์หมื่นปี” “จะว่ารู้จักก็รู้จักไม่รู้จักก็ไม่รู้จัก” “ตกลงเจ้ารู้จักมันหรือไม่กันแน่ ถ้าเจ้ารู้บอกทีว่าตอนนี้มันอยู่ที่ไหน” เทพนกกระเรียนนึกย้อนไปถึงความทรงจำที่ไม่น่าจดจำของตัวเอง แล้วก็ถอนหายใจเบาๆออกมาดูเหมือนโชคชะตาจะนำพาให้เขาต้องกลับไปที่แห่งนั้นอีกครั้ง “ข้าเองก็ไม่เคยเห็นมันมาก่อนเพียงแต่รู้ว่าก่อนที่เทพซีฝูจะทำลายโสมสวรรค์ที่เหลือทั้งหมด องค์เง็กเซียนฮ่องเต้ทรงรู้สึกเสียดายสรรพคุณของมันจึงได้เก็บโสมสวรรค์เอาไว้ 5 ต้นหลายแสนปีที่ผ่านมาโสมสวรรค์ถูกใช้จนเหลือเพียง 3 ต้น แต่ละต้นอยู่ในมือของผู้ปกครองภพทั้งสาม” สรุปได้ว่าทั้ง 3 ภพนี้มีโสมสวรรค์เหลืออยู่เพียงแค่ 3 ต้นซึ่งอยู่ในมือของผู้ปกครองทั้ง 3 ภพได้แก่เทพสมุทร เทพนรกและองค์เง็กเซียนฮ่องเต้ผู้ปกครองภพทั้งสาม “ในเมื่อเจ้ารู้มันอยู่ที่ไหนก็พาข้าไปเอามาเดี๋ยวนี้” “ทะ..ท่านบ้าไปหรือเปล่าโสมสวรรค์หมื่นปีเป็นสมุนไพรระดับตำนาน คิดว่าพวกเขาจะยอมยกให้เราง่ายๆอย่างนั้นหรอ” “ไม่ได้ขอให้ยกให้ซะหน่อยเราจะไปชิงมันมา” สิ่งที่ธิดามังกรพูดถึงกับทำให้เทพนกกระเรียนหน้าปากค้าง ชะ..ชิงมาอย่างนั้นหรอนางต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ตัวเพียงคนเดียวคิดจะบุกสวรรค์เข้าไปในคลังสมบัติชิงโสมสวรรค์หมื่นปี เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด