บุกสวรรค์

เทพนกกระเรียนสองตาเบิกกว้าง อ้างปากค้างนิ่งอยู่นานกว่าเขาจะหาเสียงของตนเจอ “บุกสวรรค์ไปชิงโสมสวรรค์หมื่นปี นี่ท่านคิดจะเอาชีวิตไปทิ้งหรือไง เราลองมาคิดหาทางอื่นดู ข้าเชื่อว่าต้องมีสมุนไพรอย่างอื่นที่ช่วยท่านผู้มีพระคุณได้แน่” น่าเสียดายที่ความคิดของเทพนกกระเรียนนั้นถูกต้อง ในโลกนี้อาจมีสมุนไพรที่ช่วยไห่หลินได้เเต่ธิดามังกรเป็นถึงองค์หญิงมังกรมีหรือที่นางจะได้อ่านตำราสมุนไพรธรรมดาๆ ตำราทุกเล่มในหอคัมภีร์ล้วนแต่เป็นตำราเก่าแก่ที่เก็บสะสมมาตั้งแต่บรรพบุรุษ เขียนบันทึกแต่สมุนไพรที่แปลกประหลาดและหายากดังนั้นในหัวของธิดามังกรเต็มไปด้วยวิธีการปรุงยาด้วยสมุนไพรหายากเหล่านี้ไม่มีความรู้ในการปรุงสมุนไพรธรรมดารากหญ้าเลย สำหรับนางแล้วมีแต่โสมสวรรค์หมื่นปีเท่านั้นที่จะช่วยชีวิตไห่หลินได้พลังฟ้าดินที่ถูกดูดซับอยู่ในโสมสวรรค์หมื่นปีจะถอนพิษที่อยู่ในร่างกายของนางแถมยังช่วยฟื้นฟูเเละยืดอายุขัยของนางให้ยืนยาว หากเทพนกกระเรียนรับรู้ว่าในหัวของธิดามังกรรู้เเต่การปรุงยาจากสมุนไพรหายากคงได้แต่นอนลงไปร่ำไห้กับพื้น เขายังคงอ้อนวอนให้ธิดามังกรเปลี่ยนใจจนนางรู้สึกรำคาญอะไรกันกะอีแค่บุกสวรรค์ไปเอาโสมสวรรค์หมื่นปีมาจะกลัวอะไรนักหนา “ข้าไม่พูดกับเจ้าแล้ว เจ้าอย่ามาขวางทางข้าหลีกไป” ธิดามังกรผลักเทพนกกระเรียนที่ขวางทางตัวเองออกไปแต่เพราะกำลังหงุดหงิดจึงลืมออมพลัง ร่างของเทพนกกระเรียนผู้น่าสงสารถูกธิดามังกรผลักลอยลิ่วไปชนกับต้นไม้ใหญ่จนหัก อัก!!!! เทพนกกระเรียนกะอักเลือดออกมา พลังที่มหาศาลของธิดามังกรทำให้เทพนกกระเรียนถึงกับบาดเจ็บภายใน “ว้ายยย!!! เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่าขอโทษทีข้าลืมอ้อมพลังไว้” ธิดามังกรรีบวิ่งไปดูเทพนกกระเรียนที่นั่งหน้าซีดเผือกเขามองมาที่ธิดามังกร “ทะ..ท่านเป็นใครกันเเน่” เเหะๆ ธิดามังกรได้แต่หัวเราะแห้งๆแล้วช่วยพยุงเทพนกกระเรียนขึ้นมา โชคดีนะที่ตอนนั้นเธอไม่ได้ตั้งใจเลยแค่บาดเจ็บภายในขืนเธอใช้พลังมากกว่านี้อีกนิดเดียวเกรงว่าเธอคงต้องไปรับศพของเทพนกกระเรียนเป็นแน่ สิ่งมีชีวิตบนโลกนี้ช่างอ่อนแอจริงๆ ผลักนิดผลักหน่อยก็กระอักเลือดซะแล้ว บนสรวงสวรรค์ที่หน้าประตูทางทิศใต้ มีแสงสว่างวาบแต่มันค่อยๆจางหายไปแล้วปรากฏเป็นร่างคนสองคนนั่นก็คือธิดามังกรกับเทพนกกระเรียนที่มีสีหน้าเหมือนกับอมหนูตายไว้ในปากยังไงยังงั้น ธิดามังกรมองประตูสวรรค์ที่ทำจากหินสีขาวถูกแกะสลักอย่างประณีตบรรจง สูงใหญ่เทียมเมฆ บันไดทางขึ้นยังปูเป็นพื้นหินอ่อนสีขาวขอบทอง หน้าประตูมีทหารสวรรค์ในชุดเกราะสีขาวยืนเฝ้าอยู่ พวกชาวสวรรค์ที่ช่างฟุ่มเฟือยจริงๆแค่ประตูทางเข้าก็ทำซะใหญ่โตเวอร์วังขนาดนี้ “ท่านแน่ใจนะว่าจะบุกเข้าไปเอาโสมสวรรค์หมื่นปีบนสวรรค์จริงๆ” “ก็แน่สิ” เห็นท่าทางมั่นอกมั่นใจของธิดามังกรเทพนกกระเรียนก็ได้แต่ถอนหายใจ ภาวนาไม่ให้ถูกฆ่าตายซะก่อน หลังโดนฝ่ามือมหาภัยของธิดามังกรเข้าไปเต็มๆตอนนั้น เทพนกกระเรียนก็ไม่กล้าที่จะพูดขัดใจนางอีกเลย ธิดามังกรและเทพนกกระเรียนเดินมาที่หน้าประตูสวรรค์เอาดื้อๆเพราะรู้อยู่เเล้วว่าถ้าจะขึ้นไปข้างบนก็ต้องผ่านประตูนี้เท่านั้น ทหารสวรรค์เห็นผู้มาเยือนดูไม่คุ้นหน้าคุ้นตาก็ขวางทางเอาไว้ “ผู้บุกรุกสรวงสวรรค์จะต้องได้รับโทษสถานหนัก” อาวุธมากมายถูกชี้มาที่ธิดามังกรและเทพนกกระเรียน แต่อยู่ๆนายทหารนายหนึ่งก็สังเกตเห็นเทพนกกระเรียนที่ยืนอยู่ข้างๆธิดามังกร “นั้น..ท่านไป๋อี้เหรอ” ตอนนี้เทพนกกระเรียนอยู่ในร่างเทพไม่ใช่ร่างจำเเลงนายทหารคนนั้นจึงจำเทพนกกระเรียนได้ทันที “ใช่แล้วข้าเอง” ทหารในนั้นมองเทพนกกระเรียนขึ้นลงด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ “ท่านกลับมาที่นี้อีกทำไม ท่านถูกท่านแม่ทัพสวรรค์เนรเทศออกไปแล้วนี่” เทพนกกระเรียนได้ยินคำว่าแม่ทัพสวรรค์สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นดำมืด เจ้านั้นได้เป็นเเม่ทัพสวรรค์เเล้วจริงๆ “หากแม่ทัพสวรรค์ไม่ใส่ร้ายข้าว่าขโมยมุกวิเศษของเจ้าเเม่หวังมู่ไป มีหรือที่เขาจะเนรเทศข้าลงไปบนโลกมนุษย์ได้ พวกเจ้าเชื่อหรอว่าคนอย่างข้าจะกล้าทำเรื่องแบบนั้น” นายทหารกลุ่มนั้นก็มีท่าทีลังเล ในอดีตเทพนกกระเรียนเคยเป็นแม่ทัพสวรรค์ที่มีความสามารถ ร่วมเป็นร่วมตายกับพวกเขามาเนิ่นนาน มีหรือที่พวกเขาจะไม่รู้นิสัยของเทพนกกระเรียนได้อย่างไร “ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะกลับมาหลังถูกเนรเทศ” “ท่านแม่ทัพ!!!!” ผู้ที่มาใหม่นั้นคือชายที่มีใบหน้าคมเข้มดูดุดัน เขาสวมชุดเกราะสีทองทั้งตัวมือถือหอกยาวดูน่าเกรงขาม ทันทีที่เขาปรากฏตัวทหารสวรรค์ทั้งหลายก็โค้งตัวเคารพ เทพนกกระเรียนกำมือแน่นเมื่อคนที่อยู่ตรงหน้าเป็นคนทำให้เขาต้องถูกเนรเทศลงไปบนโลกมนุษย์ “เจ้า!!!!!” หลังจากลงไปที่โลกมนุษย์ เทพนกกระเรียนต้องพบเจอกับความยากลำบากมากมาย แต่ดูเหมือนแม่ทัพสวรรค์คนนี้จะไม่สาแก่ใจยังร่วมมือกับเผ่าอสูรมาตามไล่ฆ่าเขาอีกถ้าเขาไม่ไปพบเจอกับท่านผู้มีพระคุณคงไม่มีชีวิตรอดมาถึงทุกวันนี้ “บุกรุกสรวงสวรรค์มีโทษหนัก ยิ่งเป็นนักโทษที่ถูกเนรเทศโทษทัณฑ์คือตายสถานเดียว” แม่ทัพสวรรค์ออกคำสั่งให้ทหารทุกคนโจมตีทั้งสองคน เทพนกกระเรียนปลดปล่อยพลังปราณออกมา กระบี่สีเงินก็มาปรากฏตรงหน้า เขาถือกระบี่คู่กายเข้าไปฟาดฟันกับเหล่าทหารสวรรค์ แต่ละกระบวนท่าเฉียบคมและหนักหน่วง เรือนร่างผอมเพรียวเคลื่อนกายฉวัดเฉวียนไปมาดุจมังกรเหิน พลิกตัวเหมือนกระเรียนร่ายรำ ไม่นานทหารสวรรค์ตรงหน้าก็ถูกเทพนกกระเรียนจัดการจนสลบ เพราะเคยร่วมเป็นร่วมตายกันมานานเทพนกกระเรียนจึงไม่อาจตัดใจฆ่าสหายที่ร่วมเป็นตายกับตนได้ “เจ้ายังคงแข็งแกร่งเหมือนเดิม ข้าน่าจะทำลายพลังตบะของเจ้าด้วย เจ้าจะได้ไม่มีโอกาสกลับมาที่สรวงสวรรค์แห่งนี้ได้อีก” “ถ้าเจ้าทำได้ก็ลองทำดู” พูดจบร่างของแม่ทัพสวรรค์และเทพนกกระเรียนก็กลายเป็นแสงและเข้าฟาดฟันกัน ทุกครั้งที่สองพลังกระทบกันจะเกิดเสียงดังกัมปนาททั่วสรวงสวรรค์ เเรงกดดันราวกับคลื่นโหมซัดซาด เทพนกกระเรียนใช้กระบี่ปัดป้องการโจมตีของเเม่ทัพสวรรค์ “ข้าจะล่อความสนใจไว้ให้ท่านรีบไปเอาโสมสวรรค์หมื่นปีไปช่วยท่านผู้มีพระคุณเร็ว” แม้จะต่อสู้อยู่เทพนกกระเรียนก็ยังใช้พลังจิตส่งสัญญาณให้ธิดามังกรฉวยโอกาสในความวุ่นวายนี้ไปเอาโสมสวรรค์หมื่นปีมา ธิดามังกรเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเทพนกกระเรียนต้องทำเรื่องให้มันยุ่งยากขนาดนี้แค่เธอเเสดงพลังออกมาแป๊บเดียวก็จัดการพวกนี้หมดแล้ว ทำไมต้องใช้แผนหลอกล่อให้มันยุ่งยากด้วยแต่เธอเห็นแก่ความพยายามของเทพนกกระเรียนจึงตามน้ำไป เธอฉวยโอกาสที่คนอื่นกำลังสนใจการต่อสู้ของเทพนกกระเรียนอยู่ลอบเข้าไปในสรวงสวรรค์ ทันทีที่ผ่านประตูสวรรค์เข้ามาภาพที่เธอเห็นตรงหน้าคือ ตำหนักสวรรค์มากมายตั้งเรียงรายอยู่บนภูเขาเมฆที่ลอยอยู่บนฟ้างดงามเหนือคำบรรยาย “เจ้าชาวสวรรค์ที่สร้างบ้านได้ไม่เลวจริงๆ ถึงจะเทียบกับตำหนักมังกรในมิติเร้นลับไม่ได้แต่ก็ถือว่างดงามไม่เลว” ธิดามังกรเองก็ไม่อยากสร้างความวุ่นวายอะไรมากมายเพราะเธอเองก็ไม่ได้ชอบการต่อสู้ด้วยสิ แอบเข้าไปขโมยโสมสวรรค์หมื่นปีเงียบๆแล้วรีบกลับไปหาเจ้านกกระเรียนนั้นดีกว่า ธิดามังกรรีบเข้าไปดูทุกตำหนักในสรวงสวรรค์เพื่อหาโสมสวรรค์หมื่นปี แต่ดูเหมือนเธอจะเจอกับปัญหาใหญ่เข้าซะเเล้ว “แล้วไอ้โสมสวรรค์มันถูกเก็บเอาไว้ที่ไหนกันเนี่ยย ในสรวงสวรรค์นี้มีตำหนักเป็นหมื่นแล้วเธอจะหาโสมสวรรค์ต้นเล็กๆเจอได้ยังไง”