บทนำ

บทนำ ...สองปีก่อน... งานแต่งงานสุดหรูถูกจัดขึ้นภายในห้องบอลรูมขนาดใหญ่ของโรงแรมห้าดาวใจกลางกรุง โดยมีแขกเหรื่อในงานเกือบพันชีวิตมาร่วมแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาวที่เป็นถึงทายาทเจ้าของบริษัททัวร์และบริษัทเรือเดินสมุทรรายใหญ่ แถมงานนี้เจ้าสาวยังมีดีกรีเป็นถึงนางแบบชื่อดังขวัญใจสื่อมวลชน และนี่คือสาเหตุสำคัญที่ทำให้หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่เกือบค่อนประเทศลงความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่า... ’เจ้าบ่าวคือผู้ชายที่น่าอิจฉาที่สุด’ ใช่! วันนั้นเขาคือผู้ชายที่ใครๆ ต่างก็พากันอิจฉา แต่วันนี้... เธอเป็นผู้หญิงที่น่าสมเพชสุดๆ ไปเลย! \"เมื่อกี้พี่เอกพูดว่าผู้หญิงคนนี้กับเด็กคนนั้น... เป็นใครนะคะ\" อันตาถามพลางชี้นิ้วสลับกันไปมาระหว่างผู้หญิงหน้าตาสวยหมดจดแต่มีออร่าความเจิดจรัสน้อยกว่าเธอ กับเด็กผู้หญิงวันขวบเศษที่เดินเตาะแตะอยู่ข้างพี่เลี้ยง เพื่อให้เขาช่วยยืนยันว่าเธอไม่ได้หูฝาด \"นุชเป็นเมียพี่\" \"เมียน้อย!\" ร่างบางสวนกลับทันควัน \"เอ่อ... ความจริงพี่กับนุชเรารักกันมานานแล้วนะอัน\" เอกภพพยายามอธิบายอย่างใจเย็น แม้จะรู้ดีว่ามันแทบไม่มีความเป็นไปได้เลยที่คู่สนทนาจะเข้าใจเขา \"นี่พี่เอกจะบอกว่าอันเป็นเมียน้อยหรอคะ\" \"มันไม่ใช่แบบนั้นนะอัน\" \"แล้วมันเป็นแบบไหน !?\" หญิงสาวตะโกนถาม \"อันก็รู้ว่าเราแต่งงานกันเพราะอะไร\" \"แล้วไงคะ ในเมื่ออันก็บอกพี่เอกไปนับครั้งไม่ถ้วนแล้วว่าอันเต็มใจแต่งงานกับพี่ เพราะว่าอันรักพี่ สำหรับอันเรื่องนี้มันไม่ใช่แค่เกมธุรกิจของผู้ใหญ่ แต่มันคือความรู้สึกจริงๆ ของอัน\" นางแบบสาวบอกความรู้สึกของตนพร้อมกับน้ำใสๆ ที่เอ่อคลออยู่บริเวณขอบตา ทว่าเธอกลับไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดที่เขามีคนอื่น แต่สาเหตุจริงๆ ของมันคือ... \"แกคิดดูนะเว้ยไอ้เจน จะมีเมียน้อยทั้งที แม่ง! หน้าตาไม่ได้ดีไปกว่าเล็บขบนิ้วเท้าฉันเลยสักนิด ไปคว้านังนั่นมาแทนที่ฉันได้ยังไง ตลกสิ้นดี!\" เจนนิษฐ์ที่กำลังนั่งรับฟังปัญหาครอบครัวของคนตรงหน้าพยักหน้าเออออตามอย่างเห็นด้วย เพราะขืนเธอยื่นปากเข้าไปขัดขวางความเกรี้ยวกราดของเพื่อนล่ะก็... ’มันต้องงอนแน่ๆ’ \"แล้วแกคิดดูนะ แต่งงานกันมาสองปี ฉันกับเขาไม่เคยมีอะไรเกินเลยไปมากกว่ากอดกับหอมแก้ม จนฉันเกือบคิดว่าเขาเบี่ยงเบนไปแล้ว ที่ไหนได้... พูดแล้วเจ็บใจอะ!\" \"เออๆ กินน้ำก่อนแก เดี๋ยวคอแห้ง\" คนพูดว่าพลางยื่นแก้วน้ำส่งให้เพื่อนรักเพื่อดับกระหาย นางแบบสาวรับแก้วน้ำไปดื่มรวดเดียวหมด ก่อนจะถามขึ้นอย่างขอความเห็น \"แล้วนี่ฉันจะทำยังไงต่อไปดีวะแก\" \"แกต้องหย่ากับพี่เอก\" \"ไม่ได้!\" อันตารีบแย้ง \"ทำไมล่ะ ในเมื่อเขามีคนอื่น แถมแกเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาแล้ว มันก็ควรจะหย่าให้จบๆ ไป ไม่ใช่หรอ\" \"ส่วนหนึ่งที่ฉันกับพี่เอกต้องแต่งงานกันมันเป็นเพราะเรื่องธุรกิจไง ถ้าฉันกับเขาหย่ากัน จะมีผลอะไรตามมาบ้างก็ไม่รู้\" \"แต่แกจะอยู่แบบนี้ไม่ได้นะอัน ถ้ามันหย่ากันดีๆ ไม่ได้ แกก็ฟ้องหย่าไปเลยสิ เขามีคนอื่น แถมมีลูกพ่วงมาอีก แกจะทนอยู่กันสามคนผัวเมียหรอ\" \"เรื่องฟ้องหย่านี่พับเก็บไปได้เลยแก ขืนขึ้นโรงขึ้นศาลกันจริงๆ พ่อฉันกับแปะได้ฆ่ากันตายไปข้าง\" หญิงสาวบอกพร้อมกับยกมือขึ้นมาเสยผมยาวสลวยด้วยความกลัดกลุ้ม เพราะตอนนี้เธอไม่สามารถจัดการอะไรกับปัญหาได้ทั้งนั้น นอกจากรอ... รอให้เอกภพมีความกล้ามากพอที่จะไปบอกพ่อของเขา ว่าเขามีคนอื่น และพร้อมที่จะคืนสถานภาพโสดให้กับเธอ \"แล้วแกโอเคหรอ... ถ้าจะต้องอยู่กันแบบสามคนผัวเมียเนี่ย\" \"ไม่โอเคอย่างแรง\" อันตาตอบแบบไม่ต้องคิด แล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่อย่างปลงตก \"ฉันโกรธจนแทบบ้า แต่พี่เอกกลับขอร้องให้ฉันเก็บเรื่องนี้เอาไว้ก่อน เพราะกลัวแปะจะไม่ยอมรับเมียน้อยตัวเอง เห็นแก่ตัวชะมัด!\" \"แล้วแกจะเก็บงั้นหรอ\" \"ฉันเองก็ไม่อยากให้ป๊ารู้\" ร่างบางบอกเสียงอ่อย \"หะ !?\" \"ฉันเคยโกหกป๊าตั้งหลายครั้งว่าฉันให้พี่เอกกินยาสมุนไพรจีนที่ช่วยบำรุงสมรรถภาพของเขา พี่เอกจะได้ฟิตปึ๋งปั๋งมีหลานให้ท่านไวๆ\" คนโกหกสารภาพความผิด \"เอ๊า! แล้วพี่เอกไม่ได้กินหรอ\" คู่สนทนาถามกลับด้วยความงุนงง \"ใช่\" \"แล้วใครกิน ?\" \"แล้วแกคิดว่าใครลูกดกที่สุดในบ้านฉันล่ะ\" อันตาถามกลั้วหัวเราะ คนโดนถามทำท่าครุ่นคิดอยู่พักใหญ่ ก่อนจะเบิกตากว้างแล้วตอบออกไปเสียงดังฟังชัด \"ไอ้ฮาเปอร์!\" \"ถูกต้องค่าา...า\" เจ้าของคำถามบอกด้วยรอยยิ้มขบขัน ทว่าคนฟังกลับขำไม่ออก \"แกเอายาจีนให้หมากินเนี่ยนะ\" \"อ่ะ! ก็พี่เอกเขาไม่ยอมกิน แล้วแกจะให้ฉันทำยังไงอะ\" \"ไอ้อัน ไอ้บ้า!\" เจนนิษฐ์โวย แล้วส่ายหน้าไปมาอย่างหมดปัญญาจะสรรหาคำด่ามาให้เพื่อน \"ไม่บ้านะ ฉันรู้ว่าป๊าซื้อยามาแพงมาก แถมยังให้ฉันมาเป็นสิบๆ ครั้งแล้วด้วย ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงหูป๊านะ ไอ้อันเพื่อนแกโดนตัดออกจากกองมรดกแน่ๆ\" \"แกบ้าตั้งแต่เอาให้หมากินแล้วไหม\" \"ฉันเสียดายไง\" คนพูดว่าพลางแสร้งทำหน้าตาใสซื่อ \"แล้วพี่เอกเขาได้บอกแกไหม ว่าเขาจะพร้อมเมื่อไหร่\" \"เขาบอกแค่ว่าขอเวลา\" \"แล้วแกจะรอจริงดิ\" \"ฉันไม่มีทางเลือกเยอะขนาดนั้นนะแก เอาตรงๆ ฉันก็เจ็บใจจะตายอยู่ละ แต่จะให้ไล่ลูกไล่เมียเขาออกจากบ้าน ฉันก็ทำไม่ลงว่ะ\" นางแบบสาวบอกพร้อมกับยกมือขึ้นมาคลึงขมับตัวเองด้วยสีหน้าเคร่งเครียด \"แกใจอ่อน ?\" \"ไม่รู้สิ แต่ฉันว่านะ ถ้าจะไล่ก็ต้องไล่ผู้ชายสันดานเสียอย่างไอ้พี่เอกนั่นแหละออกไป\" เจนนิษฐ์หัวเราะให้กับคำตอบของเพื่อน ก่อนจะยกมือขึ้นมาตบแปะๆ กลางอากาศ แล้วประกาศมอบมงฯ ให้คู่สนทนา \"ผู้เข้าอกเข้าใจสตรีประจำปีนี้ได้แก่... นางอันตา ลิ้มวรเกียรติค่าา...า\" \"สต็อปค่ะ! ตอนนี้เครียด ไม่มีอารมณ์รับมงฯ\" อันตาว่าพลางถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เป็นรอบที่ร้อย แล้วถดตัวนอนราบลงไปบนโซฟาอย่างหมดแรง \"เอางี้ไหมไอ้อัน\" \"เอาไง ?\" เธอถาม \"ถ้าเขามีเมียน้อยได้ แกก็มี ’ผัวน้อย’ ไปเลยสิ\"