บทที่ 196แผนการร้ายของทั้งสาม1

บทที่ 196แผนการร้ายของทั้งสาม1 เหม่ยเฟย “พวกมันกำลังโต!” “โต?” “เจ้ายังคิดว่ามันเป็นดักแด้อยู่อีกหรือ?” “มันยิ่งพ่นไหมออกมายิ่งโตหรือ?” “ก็ถ้ามันเป็นดักแด้จริงๆ....” “แล้วไหนตัวไหมละ?” “ตัวที่ผลิตไหมได้ก็มีแต่ตัวไหมใช่หรือไม่?” “แล้วยิ่งผลิตเส้นใยออกมาเยอะแบบนี้ ต้องเป็นตัวไหมที่ใหญ่พอๆกับคนแน่ๆเกรงว่าจะทำให้จ้าตกใจจนตาย!” หยิงเฟยมีสีหน้าเหยียดหยาม! คำพูดของเหม่ยเฟยนั้นไม่ได้เข้าหูนางเลย! เหม่ยเฟยก็เอาแต่ตกตะลึงตัวและพูดด้วยเนื้อตัวสั่นเทิ้ม “เมื่อกี้...เมื่อกี้ที่ข้ามามันยังไม่หนาขนาดนี้เลย! ข้าดูอย่างละเอียดข้างในนั้นเป็นร่างของฝ่าบาทชัดเจน! แต่ช่วงที่ข้าไปตามเจ้าเส้นไหมก็ยิ่งมากขึ้นๆ ดักแด้ก็หนาขึ้นเรื่อยๆจนตอนนี้มองไม่เห็นด้านในแล้ว!” หยิงเฟยพูดอย่างแปลกประหลาดใจ “อะไรนะ? เจ้าหมายความว่า...เส้นใยสีดำนี่มันเหมือนกับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆอย่างนั้นหรือ?” เหม่ยเฟยพยักหน้าอย่างหวาดกลัว หยิงเฟย “แต่นี่มันเป็นไปไม่ได้! มันเป็นเส้นไหมก็จริงแต่มันก็ต้องมีตัวไหม! ถ้าหากไม่มีตัวไหมแล้วเส้นสีดำพวกนี้จะมาจากไหนละ?” เหม่ยเฟยพูดอย่างประหลาดใจ “ต้องเป็นฝ่าบาทแน่ๆ! ต้องเป็นฝ่าบาท! ศพหลอกฝ่าบาท! ฝ่าบาทเป็นตัวไหมที่ปล่อยเส้นไหมออกมา! เพียงแต่พระองค์นั้นปล่อยเส้นไหมสีดำ! ไม่ใช่สีขาว! ฝ่าบาทเป็นปีศาจ!” หยิงเฟยมองด้วยสายตาดูหมิ่น “เจ้านี่มันโง่จริงๆ! ฝ่าบาทจะเป็นปีศาจได้อย่างไร? โลกบี้จะไปมีปีศาจได้อย่างไรกัน?” เหม่ยเฟย “ถ้าหากไม่ใช่ปีศาจฝ่าบาทจะปล่อยเส้นใยได้อย่างไร? พระองค์นั้นสิ้นพระชนม์แล้วแล้วใยถึงยังมีลมปราณอยู่ละ? ดักแด้ก็หนามากมองไม่เห็นว่ากำลังหายใจอยู่หรือไม่! เมื่อสักครู่นี้ข้ายังเห็นชัดอยู่เลย....ตรงพระนาสิกของฝ่าบาทเส้นไหมตรงนั้นเหมือนกับมีชีวิตขึ้นลงๆ...มันมีจังหวะและหนักแน่นราวกับลมหายใจของมนุษย์ปกติ!” หยิงเฟย “แต่ว่าฝ่าบาทสิ้นพระชนม์แล้ว! พระองค์ไม่มีชีวิตแล้ว!” เหม่ยเฟย “ข้าก็ไม่รู้! ทว่า...ทว่าเจ้าจะอธิบายเหตุการณ์ตอนนี้อย่างไร?” หยิงเฟยครุ่นคิดอยู่สักพักพลางมองไปที่เส้นใยเล็กๆน่ากลัวพวกนี้ “อาจจะเกี่ยวข้องกับโหมกงที่ฝ่าบาทฝึกก็เป็นไปได้!” เหม่ยเฟย “โหมกง? นี่เกี่ยวข้องกับโหมกงงั้นหรือ?” หยิงเฟย “ข้าเคยได้ยินท่านพ่อพูดอยู่เมื่อก่อน ว่าหลังจากการฝึกวิชามารนี้สำเร็จแล้วจะมีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้น! เคยมีคนเข้าสู่ทางมารเขานั้นฝึกวิชาโหมกงที่น่ากลัวนี้สุดท้ายแล้วผิวหนังทั้งร่างกายของเขาก็กลายเป็นสีเขียวช้ำราวกับสีของใบไม้!” เหม่ยเฟย “แต่ว่าฝ่าบาทสิ้นพระชนม์แล้ว! แต่คนนั้นที่ผิวเปลี่ยนไปเป็นสีเขียวอย่างน้อยเขากยังมีชีวิตอยู่!” หยิงเฟย “ในเมื่อเป็นโหมกงเป็นวิชาชั่วร้ายไม่มีใครรู้และอันตราย! ดังนั้นก็ไม่มีใครรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น! ไม่แน่ว่าอาจจะมีโหมกงที่ทำให้คนตายและหลังจากนั้นก็เกิดเส้นใยไหมสีดำมากมายนี้ขึ้นมาจนทำให้ศพดูกลายเป็นเหมือนดักแด้ที่กำลังห่อหุ้มปกป้องศพไว้ก็ได้!” ทันใดนั้นเหม่ยเฟยก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาจากนั้นนางก็ถามคำถามที่ทำให้นางยิ่งรู้สึกกลัวออกไป “เจ้าว่าฝ่าบาทฟื้นคืนชีพได้ไหม?” หยิงเหยคิดอยู่สักพัก “ถ้าหากฝ่าบาทมีลมหายใจขึ้นมาจริงๆ...ก็เป็นไปได้ที่จะฟื้นคืนชีพ! ทว่าชีพจรของฝ่าบาทเลือดเนื้อและกระดูกล้วนแตกระเบิดแตกเป็นเสี่ยงๆไปหมดแล้ว ถึงแม้จะมีชีวิตอยู่ได้ก็คงไม่ต่างอะไรกับศพ...เกรงว่าก็อยู่ได้ไม่นานหรอก!” เหม่ยเฟย “ถ้าหากไม่มีชีวิตอยู่แล้ว นั่นก็ไม่ใช่ศพหลอกหรือ?” หยิงเฟยจ้องนางเขม็ง “นี่เจ้ายังจะพูดเรื่องศพหลอกอีกหรือ? เจ้าคิดว่าในถ้ำน้ำแข็งที่หนาวเหน็บขนาดนี้แล้วตรงหน้ายังมีศพที่มีเส้นไหมสีดำแบบนี้ยังไม่แปลกพออีกหรือ? แล้วเจ้าก็ยังไม่หยุดพูดเรื่องศพหลอกอีกจะเพิ่มบรรยากาศน่าขนลุกหรือไง?” “ข้า....” เหม่ยเฟยไม่กล้าพูดอย่างตรงไปตรงมา! นางกลัวจนไม่ไหวแล้ว! หยิงเฟยกลับทำท่าทีไม่สะทกสะท้าน! ถึงแม้ว่าใจของนางนั้นก็รู้สึกสงสัยเช่นเดียวกันไม่เข้าใจยิ่งกว่าเหม่ยเฟยเสียอีกด้วย! แถมยังกลัวมากอีกด้วย! เพียงแต่นางนั้นเกิดขึ้นในครอบครัวตระกูลขุนนางทหารนางเลยมีความแดทนมากกว่าเหม่ยเฟยมากโข! เพียงแต่ตอนนี้นางนั้นยังมีคำถามที่น่าเป็นกังวลและเร่งด่วนเป็นอย่างมากอยู่! “ฝ่าบาท จะฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้จริงหรือ?” ถ้าหากเขายังมีชีวิตอยู่การเป็นศพหลอกนี่ก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น! ศพไม่มีทางหายใจได้! ไม่ว่าเขานั้นจะตายจริงๆหรือว่าจะฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้นั้น... ก็ไม่ใช่ข่าวดีทั้งนั้น! ฝ่าบาทนั้นล่วงรู้แผนการร้ายของพวกนางทั้งสามคน... ถ้าหากฝ่าบาทนั้นมีชีวิตอยู่! พวกนางสามคนตายแน่! ด้วยนิสัยโหดร้ายเย็นชา พวกนางสามคนคงไม่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้อีกต่อไป! “ในเมื่อทำแล้วก็ทำให้ถึงที่สุด!” ทันใดนั้นสายตาของหยิงเฟยนั้นก็แผ่ไอสังหารอันเยือกเย็นยิ่งกว่าความเย็นในถ้ำน้ำแข็งนี้เสียอีก! เหม่ยเฟยพูดอย่างตกใจ “หยิงเฟย เจ้าคิดจะทำอะไร?” หยิงเฟย “เมื่อหนอนไหมทำดักแด้ถ้าหากว่ายังไม่เปลี่ยนสภาพกลายเป็นผีเสื้ออย่างสมบูรณ์แล้วพูดคนเปิดรังไหมออกตัวไหมก็จะตาย!” เหม่ยเฟยได้ยินนางพูดดังนั้นใจก็กลัวขึ้นมา! หยิงเฟย “ในเมื่อฝ่าบาทตอนนี้นั้นเหมือนกับดักแด้...” เหม่ยเฟย “อย่า! อย่าทำแบบนั้น!” หยิงเฟยมีสีหน้าโหดเหี้ยม “พวกเราแค่ช่วยพระองค์เปิดตัวดักแด้ก็เท่านั้น! พ่อบ้านหลี่ไม่ได้พูดหรอกหรือว่าฝ่าบาททรงร่างพินัยกรรมแปลกๆเอาไว้บอกว่าถ้าพระองค์ตายก็ให้นำศพมาไว้ในถ้ำน้ำแข็งเจ็ดวัน?” เหม่ยเฟยพยักหน้า “ใช่!” หยิงเฟย “แล้วทำไมต้องเจ็ดวันรู้ไหม? เพราะฝ่าบาทรู้ว่าพระองค์ฝึกโหมกงแล้วถ้าตายขึ้นมาก็จะกลายเป็นดักแด้อย่างไรละ!” “แล้วก็ดักแด้สุดท้ายจะออกมาจากรังไหมภายในเวลาเจ็ดวัน!” “ตอนนี้เพิ่งผ่านมาแค่หนึ่งวัน! ถ้าหากพวกเราเปิดรังไหมออกมาก่อนฝ่าบาทก็ไม่มีทางที่จะฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้อีก!”