บทที่ 61
เพียงเป่าฮู่ชายหนุ่มผู้ก้าวย่างไปบนเส้นทางของการต่อสู้ ไม่ว่าจะสนามรบไหนเขาก็ต้องพยายามมีชีวิตให้รอด จากสถานการณ์เหล่านั้นให้ได้ ในมือที่กำม้วนหนังสัตว์ไว้มั่น ดวงตาที่จับจ้องมองไปยังม้วนหนังเก่าๆอย่างไม่วางตาในใจก็คิดว่า เมื่อมันเป็นของดีเพียงนี้ข้าจะสามารถเอาเวลาที่ไหนศึกษามันดีดั่งนั้นจึงเรียก