已经是第一章了
ตอนที่ 459 ชีวิตของนักแสดง
ตอนที่ 459 ชีวิตของนักแสดง
“ฉันคิดมาตลอดว่าเธอค่อนข้างฉลาด แต่ทำไมถึงได้ทำเรื่องที่โง่แบบนี้กัน ฉันช่วยเธอหาทางออกได้ แต่จะสำเร็จหรือไม่ ขึ้นอยู่กับเธอแล้ว” ผู้จัดการพูดออกมาอย่างจนใจ
“นั่น... แล้วฉันต้องทำอะไร” ธารีในตอนนี้ร้อนรนอย่างถึงที่สุด สับสนมึนงง ทันใดนั้นก็นึกขึ้นมาได้ว่าวันนี้เธอเจอกับจิดาภา
ทางเดินของเธอนั้นยากลำบากนักกว่าที่จะมีโอกาสได้โดดเด่น เพิ่งจะออกได้เพียงแผ่นเพลงเดียวเท่านั้น จะต้องโดดขับออกจากวงการเพราะเหตุผลนี้หรือ
ไม่
ธารีกำหมัดแน่น “พี่ระพินทร์ ฉันรู้สึกว่าเรื่องนี้ต้องเกิดขึ้นเพราะจิดาภา เธอยังออกมาพูดอยู่เลยว่าไม่ได้พึ่งพาผู้ชาย ตอนนี้กลับเล่นสกปรกอยู่เองหลัง โดยการเป่าหูท่านประธานจิรภาสเป็นแน่”
ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งโกรธ หยิบมือถือขึ้นมาพร้อมบอกเรื่องนี้กับนักข่าว “ฉันจะรอดูว่าหากเรื่องนี้ดังออกไป พวกเขายังจะดูถูกฉันอีกหรือไม่”
ผู้จัดการไม่สามารถห้ามเธอได้ เพียงมองเธอด้วยแววตาล้ำลึก และเหตุการณ์ก็วุ่นวายยิ่งขึ้นเพราะธารีได้เปิดเผยเรื่องภายในของเค.เอฟอีกครั้ง
“จิดาภาไม่พอใจแทนเจนจิรา ใช้วิธีสกปรกและความสัมพันธ์ส่วนตัวในบริษัทตัดทางฉัน โดยการยกเลิกกำหนดการทำงานและพรีเซนเตอร์สินค้าทุกชนิด”
“ฉันและเค.เอฟมีสัญญาต่อกัน พวกเขาจะทำกับฉันเช่นนี้ได้อย่างไร”
“หลังจากที่จิดาภาแต่งงานกับจิรภาส เธอเข้ามาแทรกแซงกิจการภายในบริษัทอยู่หลายครั้ง ใช้ฐานะภรรยาของท่านประธานไม่แยแสใคร เหล่ากรรมการอาวุโสที่ไม่สามารถทำอะไรเธอได้ ก็เพียงยืนอยู่ห่างๆ เท่านั้น แต่ศิลปินตัวเล็กๆ อย่างฉันที่โดนกลั่นแกล้ง ควรจะทำเช่นไร”
“ฉันไม่รู้ว่าฉันทำอะไรผิด ฉันเพียงพูดความจริงกับสื่อข่าวเท่านั้น ไม่คิดว่าวงการนี้จะย่ำแย่ขนาดนี้ คนที่พูดความจริงจะต้องถูกแบนไปทีละคนอย่างนั้นหรือ”
“ฉันหวังว่าเค.เอฟจะสามารถให้คำชี้แจงที่สมเหตุสมผลกับฉันได้”
ธารีถ่ายคลิปด้วยดวงตาที่แดงก่ำ พร้อมส่งให้กับนักข่าวที่คุ้นเคย เธอจะต้องทำให้เรื่องนี้ใหญ่ยิ่งขึ้น โยนความรับผิดชอบทั้งหมดให้กับจิดาภา ใช้สิ่งนี้ข่มขู่เค.เอฟ
เพียงแต่เธอไม่ได้คาดคิดว่าสิ่งที่เธอวางแผนไว้จะกลับตาลปัตร
อนึ่งเพราะความนิยมของเธอยังไม่สูงนัก และชื่อเสียงของจิดาภาไม่ใช่สิ่งที่คิดจะใส่ร้ายแล้วก็จะทำได้
ดังนั้นหลังจากครึ่งชั่วโมงที่คลิปนั้นได้ถูกเผยแพร่ไป ความคิดของผู้คนบนโซเชียลต่างเข้าข้างเจนจิรากันทั้งหมด
“ธารีส่งอะไรไปกัน ทำไมจะต้องดึงจิดาภามาเกี่ยวด้วย ขอโทษนะ จิดาภาของพวกเราไม่ใช่ผู้หญิงที่จะต้องเข้าหาผู้ชายเช่นนั้น ช่วยส่องกระจกดูตัวเองก่อนที่อัดถ่ายคลิปบ้าง ไร้ยางอาย”
“ยิ่งอยู่ยิ่งน่าเบื่อ ธารีไม่ต้องการอยู่ในวงการบันเทิงต่อไปแล้วสิ”
“พูดมาได้ว่าจิดาภาเป่าหู ขอร้องเธอช่วยคิดสักนิดนะ อยากจะดังก็ได้ แต่อย่ามาเกาะความนิยมจิดาภาของพวกเรา”
“นี่คือเรื่องแบล็กเมล์ที่เลวร้ายที่สุดที่ท่านประธานจิรภาสและจิดาภาเคยเจอ”
“ฉันรู้สึกว่าหากเรื่องมันเป็นอย่างที่ธารีพูดจริง เธอคงไม่ส่งคลิปออกมาเพื่อปกปิดเช่นนี้หรอก เป็นไปได้หรือไม่ที่เรื่องทั้งหมดนั้นเธอเป็นคนแต่งขึ้นมา ความจริงสมภพนั้นคบหากับเจนจิราต่างหากใช่ไหม”
ธารีมองโทรศัพท์ด้วยความตื่นตะลึง
เรื่องราวไม่เป็นไปอย่างที่เธอคิดสักนิด จิดาภาคนนี้เป็นคนที่ยอดเยี่ยมอย่างนั้นหรือ ไม่ เป็นไปไม่ได้...
“เค.เอฟพบว่าเรื่องนี้ไม่เป็นความจริง คงมีการลงมือใช่ไหม” ธารีมองความคิดเห็นบนโซเชียล ก่อนจะเดินวนไปมาในห้องด้วยความร้อนรน
ทุกคนต่างเชื่อมั่นในจิดาภา...
ไม่มีใครยอมยืนอยู่ข้างเธอเลย...
เรื่องที่เธอถูกแบนในเค.เอฟเป็นเพียงการตัดสินใจภายในเท่านั้น หากเธอยอมรับผิดแต่โดยดี เรื่องที่ก็คงไม่ไปไกลเกินจนหมดหนทางจะถอยได้ขนาดนี้ ท้ายที่สุดเธอมีสัญญากับเค.เอฟ ทำเรื่องราวใหญ่โตและทำลายชื่อเสียงของเค.เอฟ
แต่ธารีไม่เข้าใจ เพียงเพราะต้องการต่อต้านจิดาภา ปล่อยเรื่องราวออกไป ดังนั้นทุกคนใสตอนนี้จึงรู้เรื่องที่เธอโดนแบนแล้ว ไม่ว่าเรื่องนี้จะเป็นความจริงหรือไม่ มันก็หมดหนทางหักล้างแล้ว
หากตอนนี้เค.เอฟไม่คิดจะตัดทางเธอ ก็ย่อมออกมาร่วมแสดงละครฉากนี้กับเธอ
ทุกครั้งที่Rickอยากจะให้แผนกประชาสัมพันธ์เริ่มทำงาน ธารีก็จะโยนอะไรสักอย่างมาอย่างมักง่าย เขาจึงแผนกประชาสัมพันธ์อยู่เฉยๆ เฝ้ามองว่าธารีสร้างพายุขึ้นมาได้ขนาดไหน นี่ก็คือความตั้งใจของจาริณี เธอรู้สึกว่าครั้งนี้สมภพกลั่นแกล้งเจนจิราเกินไป ดังนั้นจึงอยากให้สมภพลำบากเสียบ้าง
หลังจากที่คลิปของธารีถูกเผยแพร่ไปได้ห้าชั่วโมง Rickถึงได้เดินเข้ามาในออฟฟิศของแผนกประชาสัมพันธ์อย่างช้าๆ และให้พนักงานทุกคนทำงานอย่างช้าๆ
“รองประธานครับ ควรจะเร็วกว่านี้หรือไม่ครับ เรื่องมัน...”
“ไม่ จะทำอะไรต้องระมัดระวัง นายดู รูปแบบนี้มันคือแบบนี้หรือ เมื่อครู่ยังดีเสียกว่า ไปปรับซะ”
พนักงานคนนั้นหมดคำพูด
รูปแบบของไฟนั้นถูกปรับเปลี่ยนอยู่ครึ่งชั่วโมง เหมือนว่ารองประธานกับสมภพจะมีเรื่องขุ่นเคืองกัน...
และการที่เขายังไม่เริ่มแถลงข่าว จิรภาสและจิดาภาก็ไม่ได้โทรมาเร่งเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าความคิดเห็นของพวกเขาเป็นไปในทางเดียวกัน ต้องให้สมภพลำบากเสียบ้าง
ธารีเฝ้ามองสถานการณ์ที่เริ่มรุนแรงมากขึ้น มองดูชาวโซเชียลด่าทออย่างหมดหนทาง เพียงตะโกนใส่หน้าบัญชีของสมภพ “คุณจะไม่ลุกขึ้นมาปกป้องผู้หญิงของคุณหรือไร”
สมภพไม่ใช่จะไม่ออกเสียง เพียงแต่กำลังรอข่าวคราวจากเค.เอฟ แต่การทำงานของเค.เอฟในครั้งนี้มีประสิทธิภาพต่ำเสียจริง
ในตอนที่สมภพกระวนกระวายอย่างทนไม่ไหว เวลาสามทุ่ม ช่องทางการแผนกประชาสัมพันธ์ของเค.เอฟก็ได้มีประกาศขึ้นมา
“ท่านประธานจิรภาสและสมภพเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน”
“ยีนครอบครัวของพวกเขาดีเกินไปแล้ว”
“เป็นเช่นนี้เอง มิน่าเจนจิราถึงได้เป็นผู้ช่วยของสมภพ และยังได้เข้าทำงานในเค.เอฟ ทุกคนต่างเป็นคนในครอบครัว”
“ธารียังกลับไปร้องเพลงได้หรือ”
“เรื่องของคนในบ้านช่างมันเถอะ เรื่องนี้ไม่น่าสนุกสักนิด”
วันนี้ทั้งวัน เจนจิราและสมภพต่างอยู่ในบ้าน คนหนึ่งปิดปากเงียบ กับอีกคนที่ไม่กล้าพูด สมภพมองออกว่าเจนจิรากำลังโกรธ เพราะสมภพไม่มีท่าทีไล่ตามมาก่อน
ดังนั้นมื้อค่ำของสมภพมีเพียงโจ๊กเท่านั้น
สมภพมองโจ๊กถ้วยเล็กที่ถูกวางลงบนโต๊ะ พร้อมดึงเจนจิราเข้ามากอด “ผมผิดไปแล้ว คุณโกรธมาทั้งวันแล้วนะ ยังไม่หายอีกหรือ”
“หายหรือคะ” เจนจิราตบโต๊ะลั่น ก่อนจะผลักเขาออก “คุณทั้งสองต่างดังกันเรื่องรถสั่น จะให้ฉันหายโกรธได้หรือคะ ไม่ ฉันจะโกรธหรือไม่มันไม่สำคัญ ฉันไม่ได้เป็นคนของคุณแล้ว”
“ตอนนี้คนทั้งโลกต่างรู้ว่าชื่อเสียงของฉันถูกคุณทำลายไปแล้ว”
“รถสั่นอะไร... นักข่าวเขียนกันเองทั้งนั้น คุณไม่คิดว่าคนพวกนั้นจะเขียนเอากระแสบ้างเลยหรือครับ” สมภพรู้สึกไม่เป็นธรรม
“ก็หากพวกคุณไม่ขึ้นรถคันเดียวกัน จะมีข่าวเช่นนี้ออกมาหรือคะ” เจนจิราแค่นเสียงในลำคอ ทุกครั้งที่เธอนึกถึงเรื่องนี้ก็อดที่จะโมโหไม่ได้อยู่ร่ำไป ต่อให้เธอจะรู้อยู่แก่ใจว่าสมภพทำไปก็เพื่อกระตุ้นเธอ แต่... เธอไม่สามารถลบมันไปได้
已经是最新一章了
加载中
