ตอนที่ 8

“คุณรู้” “ผมรู้ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับคุณ!” เฮเดนคำรามลั่น เขาเปลี่ยนตัวเองจากสุภาพบุรุษผู้เยือกเย็นเป็นจอมซาตานภายในชั่วเสี้ยววินาที และยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้พูดอะไรก็ถูกกระชากแขนตามเขาเข้าไปในห้องห้องหนึ่งก่อนประตูจะถูกปิดลงเสียงดัง “เฮเดน...คุณจะทำอะไร!” มนัสวีร้องลั่นเมื่อไหล่ทั้งสองถูกบีบไว้แน่นและร่างบอบบางถูกดึงเข้าไปหาอกกว้างพร้อมกับที่ใบหน้าคร้ามคมซึ่งเปลี่ยนเป็นสีเข้มจัดก้มลงมา “ก็จะสะสางเรื่องที่มันค้างคาใจทั้งหมดไง วีนัส!” เสียงเหี้ยมเกรียมลอดไรฟันนั้นทำให้ร่างเล็กสั่นด้วยความหวั่นกลัว เธอเห็นนัยน์ตาของเฮเดนข้นคลั่ก ความโกรธแค้นกำลังปะทุเหมือนระเบิดลูกใหญ่ “เฮเดน!...อย่าค่ะ!” เสียงกรีดร้องลั่นไม่ได้ทำให้เขาหยุดความบ้าระห่ำลงได้ ร่างแน่งน้อยถูกกระชากตามไปก่อนที่เขาจะดันตัวเธอลงไปนอนจมบนโซฟา “เฮเดน” “หยุดดิ้นแล้วฟังผม!” เขาบัญชาเสียงเด็ดขาดขณะกดเธอไว้ใต้ร่าง มนัสวีพยายามดิ้นแต่กลับถูกกดข้อมือทั้งสองไว้ หญิงสาวแอ่นตัวขึ้นหวังจะให้พ้นจากการข่มเหงของผู้ชายที่ตัวโตกว่ามากจนกระดุมหลุดทำให้สาบเสื้อตัวสวยแยกออกจากกัน มนัสวีหวาดกลัวจนปากสั่นระริก “คุณจะทำอะไร...ได้โปรดอย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ” “กลัวด้วยเหรอวีนัส...ถ้าคุณกลัวทำไมถึงกล้ามาเยี่ยมพี่ชายคุณถึงที่นี่ ผมว่าคุณไม่กลัวอะไรเลยกระมัง ไม่อย่างนั้นคงไม่หนีไปอยู่ที่แฟร์แบงค์พร้อมกับเงินที่ไอ้มาร์คมันโอนเข้าบัญชีของคุณเมื่อห้าปีที่แล้วนั่นหรอก” “ฉันไม่รู้เรื่องนั้นนะคะ ไม่รู้เลยแม้แต่นิดเดียว” ชายหนุ่มหรี่นัยน์ตาฉายแววที่ยังเจ็บแค้น “ตอนนั้นผมไม่รู้ว่ามันเอาเงินไปไว้ที่ไหน เส้นทางการเงินของไอ้เพื่อนสารเลวซับซ้อนยิ่งกว่าเขาวงกต ร้อยห้าสิบล้านดอลล่าห์ที่มันสารภาพกับตำรวจเป็นแค่ส่วนหนึ่งที่มันเก็บไว้ในบัญชีของตัวเองและยังไม่นับรวมที่มันถ่ายโอนออกนอกประเทศ ผมพยายามสืบเสาะหาว่าเงินส่วนที่เหลืออยู่ที่ไหนอีกบ้าง แล้วผมก็มารู้ทีหลังว่ายังมีเงินอีกจำนวนหนึ่งที่มันยักยอกเอาไว้เป็นจำนวนมหาศาลเลยทีเดียว และเงินนั่นก็ไม่ได้อยู่ที่ใครเพราะมันถูกโอนเข้าไปอยู่ในบัญชีน้องสาวของมัน!”