ตอนที่ 10

“เฮเดน...อย่า...อย่า” มนัสวีร้องออกมาทั้งไม่นึกเลยว่าจะถูกคนเคยรักจู่โจมด้วยความดิบเถื่อนถึงขนาดนี้ เสียงหอบหายใจอยู่ที่ลำคอระหงดังฟืดฟาด เฮเดนหอบหายใจหนักและมือของเขาทำร้ายหญิงสาวด้วยการกดและจิกลงบนเนื้อตัวจนเป็นรอยแดงช้ำ \"เฮเดน...ปล่อยฉัน” “ผมจะปล่อยคุณ” เสียงนั้นถูกเค้นออกมาและดังอยู่ข้างใบหูเล็ก มนัสวีได้ยินเสียงดังในลำคอเหมือนเขากำลังหัวเราะเยาะคำร้องขอจากเธอ “ผมปล่อยคุณแน่วีนัส...แต่ต้องหลังจากที่คุณชดใช้ความผิดแทนไอ้พี่ชายสารเลวให้ผมอย่างสาสม” “อะไร...คุณจะให้ฉัน...ทำอะไร” นัยน์ตาสีอำพันหรี่ลงอย่างมีนัยพร้อมรอยยิ้มเหยียดบนใบหน้าคร้ามเข้มที่น่ากลัว “มันเป็นสัญญาที่คุณต้องแลกด้วยชีวิต...ทั้งชีวิตของคุณ” “เฮเดน...สัญญา...อะไร” เสียงหวานขาดเป็นห้วงขณะชายหนุ่มไล้ลิ้นไปบนสันกรามเล็กทำเหมือนเขาเป็นซาตานที่กำลังหิวกระหายวิญญาณของเธอกระนั้น ร่างกายของเขาหักอึ้งหากแต่มนัสวีไม่เคยลืมทุกอย่างที่เป็นเขา กลิ่นกายที่เธอยังนึกถึงและสัมผัสของเนื้อหนังแม้มันจะอยู่ภายใต้เสื้อเชิ้ตเนื้อหนาก็ตาม ชายหนุ่มกระตุกมุมปาก “แล้วผมจะบอกคุณหลังจากนี้” “ปล่อยฉันนะ!” มนัสวีร้องออกมาด้วยความหวาดหวั่นเมื่อหญิงสาวรู้สึกถึงการคุกคามอย่างกะทันหันเมื่อเสื้อเชิ้ตจีบระบายตัวสวยถูกดึงทึ้งจากด้านหน้าจนกระดุมหลุดออกจากกัน ร่างบอบบางพยายามเอามือปิดป้องทรวงอกที่โผล่พ้นชุดชั้นในออกมาอวดความงามที่เฮเดนมองด้วยความหิวกระหาย “เฮเดน...เราตกลงกันดี ๆ ก็ได้นี่คะ ทำไมต้องทำอย่างนี้ด้วย” “ไม่ชอบรึไงที่จะได้กลับมาลิ้มรสผัวเก่า จำไม่ได้แล้วรึยังไงว่าเราเคยมีความสุขกันยังไงเมื่อก่อนนี้” ชายหนุ่มคำรามเสียงหนักในขณะที่มนัสวีน้ำตาไหล เสื้อสวยถูกดึงทึ้งออกจากร่างเหลือเนื้อตัวขาวผ่องที่เธอไม่อาจหาทางปกปิดมันได้เลย “อย่าทำแบบนี้...ได้โปรด...เราพูดดี ๆ กันเถอะนะคะ” “ผมไม่อยากพูดอะไรตอนนี้ มองหน้าผมสิ!” ร่างสูงบีบคางเรียวเพื่อบังคับให้ดวงหน้างามเผชิญกับเขาตรง ๆ นัยน์ตาสีอำพันขุ่นข้นและวาววับด้วยความคั่งแค้น เขากระตุกยิ้มน่าหวั่นหวาดที่ทำให้มนัสวีเย็นวาบไปทั้งตัว เธออยากตกลงกับเขา พูดคุยกับเขาดี ๆ ไม่นึกเลยว่ามันจะกลายเป็นการพาตัวเข้ามาสู่แดนสังหาร “มองผมให้ชัด!” เขาลั่นเสียงและบีบคางเรียวหนักขึ้น มนัสวีเจ็บร้าวที่สันกรามจนต้องนิ่วหน้าแต่เขากลับเห็นว่ามันเป็นความสะใจ เฮเดนโน้มใบหน้าหล่อเหลาต่ำจนชิดแก้มเนียนพร้อมทั้งเค้นเสียงลอดไรฟัน “มองผัวเก่าของคุณอีกสักครั้งจะเป็นไร ผู้ชายคนนี้ไงที่คุณเคยบอกว่า...ลีลาเด็ดจนคุณติดใจ” “ไม่...ไม่...เฮเดน...อย่า” ร่างบอบบางหลับตาและเป็นการเปิดโอกาสให้เขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากตัวเธอจนเกือบสิ้น ร่างอรชรบิดไปมาอยู่ใต้ร่างหนาใหญ่ที่ทาบทับเบื้องบน เนื้อหนังผุดผาดและร้อนผ่าวของเธอเสียดสีกับเนื้อผ้าบนตัวเขา และเมื่อหญิงสาวลืมตาขึ้นก็มองเห็นใบหน้าคร้ามเข้มห่างไม่ถึงคืบ กายสาวที่มีเพียง บราเซียและแพนตี้ซึ่งปกปิดความเย้ายวนแทบไม่มิดเหมือนน้ำมันอย่างดีที่ถูกเทลงไปในกองเพลิงแห่งปรารถนา เฮเดนแลบลิ้นบนตัวเองที่แห้งผาก “จำไม่ได้แล้วหรือไงว่าเมื่อก่อนคุณกับผมเคยทำอะไรกันยังไงบ้าง” เขาไล้ลิ้นไปบนกลีบปากที่เม้มสนิท มนัสวีเบือนหน้าหลบแต่กลับถูกเขาบีบคางเพื่อให้หันกลับไปเผชิญอีกหน “หรือว่ารสสวาทของผัวเก่าอย่างผมมันสู้ของใหม่ไม่ได้...ผัวใหม่ของคุณเป็นยังไง ไหนลองเล่าให้ผมฟังหน่อยสิยาหยี” “ฉันจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น ปล่อย...ฉันจะกลับไปหาลูก” “ถ้าอยากเห็นหน้าลูกของคุณก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนกันสักหน่อย”