บทที่ 38
หญิงสาวจะผละแขนที่โอบรอบคอของเขาแต่กลับถูกมือหนารั้งมันเอาไว้ที่เดิม
“ผมให้คุณกอดถ้าหนาวมาก”
“ฉันไม่หนาวหรอกค่ะ...ฉันง่วงแล้ว”
หญิงสาวไม่อาจหลบสายตาคมวับและหลักแหลมของเฮ็คเตอร์ได้ในขณะนี้เพราะใบหน้าของเขาอยู่ใกล้เธอมากเหลือเกิน เขามักฉลาดและอ่านใจเธอได้ออกเสมอ มีแต่เธอที่อ่านใจเขาไม่ออก ไม่รู้เลย