ตอนที่ 9 ตกลงว่ามีความสัมพันธ์อะไรกัน

ตอนที่ 9 ตกลงว่ามีความสัมพันธ์อะไรกัน แค่กๆ! เมื่อเพื่อนรักที่ชื่อว่าหมี่น่าได้ยินลู่เสี่ยวซินพูดเช่นนี้ จึงแกล้งทำเป็นกระแอมไอเพื่อเร่งให้เซ็นต์สัญญาเร็วๆ “น่าน่า!” ลู่เสี่ยวซินหันหน้ามา ถลึงตามองหมี่น่า “เอาสัญญามาหรือเปล่า?” สายตาของฉู่หมิงหยางยังคงไม่แสดงอาการใดๆ ไม่มีใครรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ “ท่านคะพวกเราไปดูบ้านกันก่อนดีกว่าไหมคะ” ลู่เสี่ยวซินรู้สึกว่าจำเป็นต้องทำให้ชัดเจนก่อนเซ็นต์สัญญา ไม่เช่นนั้นถ้าลูกค้าเกิดเปลี่ยนใจละก็จะวุ่นวายมากขึ้น หมี่น่าครั้งนี้ไม่กล้าส่งเสียงใดๆอีก เธอขยิบตาส่งให้ลู่เสี่ยวซินว่าให้รีบเซ็นต์สัญญา แต่ลู่เสี่ยวซินไม่ได้สนใจมองเธอเลยสักนิด “เอาไว้วันหลังเถอะครับ ผมยุ่งมาก”ฉู่หมิงหยางลุกขึ้นจะขอตัวไป ตอนนี้หมี่น่ารีบวางถ้วยกาแฟลง ยื่นมือเข้าไปในกระเป๋าของลู่เสี่ยวซินจะหยิบสัญญาออกมา “ท่านคะ นี่คือสัญญาของบ้านหลังนี้ ถ้าท่านไม่มีอะไรขัดข้องก็เซ็นต์ได้เลยคะ” หมี่น่าตรงมานั่งยังที่นั่งของลู่เสี่ยวซินจากนั้นเบียดลู่เสี่ยวซินข้างๆ ชะโงกหน้าคุยกับฉู่หมิงหยางเรื่องสัญญาลู่เสี่ยวซินคิดอยากจะให้เซ็นต์สัญญาอยู่ แต่ว่าเธอรู้สึกเรื่องราวมันราบรื่นเกินไป ตะขิดตะขวงใจนิดหน่อย “ปากกา” ฉู่หมิงหยางยังคงประหยัดคำพูดดั่งทอง เมื่อฉู่หมิงหยางเซ็นต์ตัวอักษรสามตัวลงไปในสัญญาลู่เสี่ยวซินและหมี่น่านิ่งตะลึงไป ฉู่? เต่าทะเลตัวนี้ก็แซ่ฉู่ คงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกมั้ง แฟนคนแรกของลู่เสี่ยวซินก็แซ่ฉู่ด้วยเหมือนกัน ตายล่ะ สาวสวยสองคนรู้สึกมึนงงไปหมด “ท่านคะ.....ท่าน?” ลู่เสี่ยวซิน ไม่รู้จะถามอย่างไรดี ดวงตาที่สดใสของเธอคู่นี้เต็มไปด้วยความสงสัยและวิตกกังวล “มีปัญหาอะไรหรือครับ?” ฉู่หมิงหยางวางปากกาลง มองไปที่ลู่เสี่ยวซินด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง ลู่เสี่ยวซินพิจารณาดูผู้ชายคนที่อยู่ตรงหน้าอย่างตั้งใจ พวกเขาไม่เหมือนกันเลยสักนิด และเขาคนนั้นยากจนมาก เต่าทะเลตัวนี้ท่าทางกิริยามารยาทสง่างามขนาดนั้น แฟนของเธอที่เสียชีวิตไปแล้วฉู่จิ่นเทียนกับผู้ชายคนนี้อยู่กันคนละโลก พวกเขาไม่น่าเกี่ยวข้องกันได้ไม่มีทางบังเอิญขนาดนั้น “ไม่มีปัญหาอะไรคะ” ความสามารถที่ลู่เสี่ยวซินมีก่อนหน้านี้หายไปจนหมดสิ้น แถมเธอยังรู้สึกสูญเสียการควบคุมไปเล็กน้อย ราวกับว่าจิตใจของเธอลอยคว้างไปไกล เหลือไว้แค่เพียงความว่างเปล่า หมี่น่าเข้าใจลู่เสี่ยวซินดี ถ้าเรื่องที่เกี่ยวข้องกับจิ่นเทียน เธอราวกับวิญญาณหลุดออกจากร่าง “ท่านคะ นี่คือเบอร์โทรของลู่เสี่ยวซินถ้ามีอะไรต้องการติดต่อ ก็ยินดีเสมอนะคะ” หมี่น่ารีบส่งนามบัตรของลู่เสี่ยวซินให้ จากนั้นจับมืออย่างสุภาพมาก “น่าน่า มานี่หน่อยสิ ฉันมีอะไรจะถามเธอ” เมื่อคิดถึงว่าเต่าทะเลเป็นคนที่น่าน่าชอบอยู่ น่าน่าต้องรู้จักคนๆนี้เป็นอย่างดีแน่ ลู่เสี่ยวซินลากหมี่น่าพลางเดินออกไป “น่าน่า เธอบอกความจริงมาเดี๋ยวนี้นะว่าผู้ชายคนนี้เป็นใครกันแน่ พวกเธอตกลงเป็นเพื่อนกันจริงๆหรือเปล่า?” หมี่น่าเห็นแววตาที่ดูวิตกกังวลของลู่เสี่ยวซิน เธอไม่อยากให้ ลู่เสี่ยวซินจมอยู่กับเรื่องราวในอดีต เธอกัดฟันทำท่าแข็งขัน กล่าวอย่างหนักแน่นว่า : “ฉันกับเขาเป็นเพื่อนกันจริงๆ ไม่เช่นนั้นเขาจะหลับหูหลับตาซื้อบ้านหลังนั้นโดยไม่ได้ตรวจสอบก่อนหรือ” คำพูดของหมี่น่าไขข้อสงสัยของลู่เสี่ยวซินได้ทันที แต่ว่าเธอรู้สึกได้ว่าหมี่น่ากับเต่าทะเลไม่คุ้นเคยกันเลยสักนิด “พวกเธอเป็นเพื่อนกัน แล้วทำไมดูไม่สนิทสนมกันเลย?” “ให้ตาย! เธอเป็นคนช่างสังเกตแบบนี้เมื่อไหร่กัน เรื่องของฉันกับเขาไว้วันหลังฉันค่อยเล่าให้ฟัง เอาเรื่องงานก่อน เธอทิ้งลูกค้าใหม่เอาไว้ตรงนั้นไม่ค่อยดีละมั้ง” หมี่น่าโกหกลู่เสี่ยวซินเธอไม่มีทางเลือกอื่น การโกหกที่บริสุทธิ์ก็เพื่อลู่เสี่ยวซินจะได้ไม่ตกงาน ส่วนเรื่องภูมิหลังของฉู่หมิงหยางนั้นก็คงต้องศึกษากันไปทีละนิด หวังว่าฉู่หมิงหยางกับฉู่จิ่นเทียนจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันนะ ไม่เช่นนั้น เรื่องใหญ่แน่ๆ