ตอนที่ 11 ใครโทรมา

ตอนที่ 11 ใครโทรมา “นังแพศยานั่นหาเรื่องใส่ตัวเอง” คุณนายฟางพูดอย่างกัดฟัน “พี่ เธอไปทำอะไรผิดต่อพี่กันแน่ พี่ถึงต้องทำแบบนี้?” เหลียงหงเหว่ยไม่เข้าใจอย่างมาก “ถ้าไม่ใช่เธอ จิ่น......” ยังไม่ทันที่คุณนายฟางจะพูดจบ ในเวลานี้ โทรศัพท์ของเหลียงหงเหว่ยก็ดังขึ้น โทรศัพท์เชื่อมต่อกัน “ฮัลโหล?” “ออ ออผู้ช่วยหลิน มีเรื่องอะไรเหรอครับ?” น้ำเสียงเหลียงหงเหว่ยเคารพนบนอบขึ้นมาทันที “ครับ ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้” เหลียงหงเหว่ยตอบซ้ำๆ จากนั้นก็วางโทรศัพท์ไป “น้องชาย ใครโทรมา?” คุณนายฟางถามอย่างสงสัย “หลินหยู่เฉินให้ผมเข้าไปรอบหนึ่ง” เหลียงหงเหว่ยพูดพร้อมกับหยิบเอากระเป๋าขึ้นมาและเดินออกไปข้างนอก “เขาหาแกทำไม?” คุณนายฟางไล่ตามหลังออกไป “เขาบอกว่าประธานฉู่ให้ผมเข้าไปจัดการเรื่องงาน” เหลียงหงเหว่ยเปิดสำนักงานกฎหมายเป็นของตัวเอง ในเวลาเดียวกันยังเป็นทนายความส่วนตัวของฉู่หมิงหยางอีกด้วย “รีบไปรีบไป” คุณนายฟางได้ยินว่าเป็นธุระของประธานฉู่ก็รีบเร่งรัดทันที ณ บริษัทซิงเฉิน ในห้องทำงานของประธาน เหลียงหงเหว่ยถือสัญญาการซื้อบ้านเอาไว้ตกตะลึงไปอย่างสิ้นเชิง สัญญาฉบับนี้เดิมที่เป็นสัญญาที่ลู่เสี่ยวซินร่างขึ้นให้พี่สาวของเขา ทำไมถึงมาอยู่ในมือประธานฉู่ได้ และข้างบนยังมีลายเซ็นชื่อของประธานฉู่อีกด้วย นี่มันเรื่องอะไรกัน ลู่เสี่ยวซินคนนี้มีภูมิหลังอะไร ไม่นึกเลยว่าขายบ้านจะขายมาถึงมือผู้นำด้านอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่ได้ มีอะไรผิดพลาดไม่หรือเปล่า จู่ๆเหลียงหงเหว่ยก็รู้สึกว่าเรื่องราวยิ่งอยู่ก็ยิ่งซับซ้อนมากขึ้นแล้ว “ประธานฉู่ คุณยังต้องดำเนินการขั้นตอนแบบนี้อีกเหรอ?” บ้านทุกหลังในซิงเฉินเป็นของฉู่หมิงหยาง เขาอยากได้บ้านหลังไหนก็ได้ทำไมจะต้องไปเซ็นสัญญาด้วย “คุณจัดการไปตามขั้นตอน” ฉู่หมิงหยางไม่ได้อธิบาย แต่ให้เหลียงหงเหว่ยทำไปตามนั้น เขาก็ไม่กล้าถามไปมากกว่านี้อีก เห็นสัญญาที่อยู่ตรงหน้าอารมณ์หนักหน่วงขึ้นมาอย่างมาก สงสัย! ในความเห็นเหลียงหงเหว่ย ลู่เสี่ยวซินจะต้องโชคร้ายอย่างแน่นอนที่ขายบ้านหลังนี้ ตอนนี้คนที่ซื้อบ้านหลังนี้คือประธานฉู่ ไม่รู้ว่าผลสุดท้ายจะเป็นอย่างไร เขาก็เป็นแค่ทนายความเล็กๆคนหนึ่งไปยุ่งอะไรไม่ได้มากนัก ดังนั้นเหลียงหงเหว่ยจึงดำเนินการไปตามขั้นตอนที่เกี่ยวข้อง “ประธานฉู่ ดำเนินการไปตามขั้นตอนเรียบร้อยแล้ว” เหลียงหงเหว่ยมองสัญญาด้วยความกระวนกระวายใจ ราวกับว่าสัญญาฉบับนี้สามารถทำลายเด็กสาวที่สวยคนหนึ่งได้ “คุณกลับไปก่อนเลย” “ครับ” เหลียงหงเหว่ยถอยออกไปด้วยความเคารพนบนอบ หลังจากเดินออกจากห้องทำงานของประธาน เขาเดินก้าวใหญ่ออกไปข้างนอก เขาจำเป็นจะต้องไปหาพี่สาวเพื่อที่จะรู้ให้ชัดเจน ตกลงแล้วลู่เสี่ยวซินมีภูมิหลังอะไรกันแน่ทำไมถึงสามารถขายบ้านให้กับประธานฉู่ได้ เหลียงหงเหว่ย เขารีบกลับไปที่พักของพี่สาวโดยด่วน พี่สาวของเขากำลังรดน้ำดอกไม้อยู่ เห็นน้องชายวิ่งเข้ามาด้วยความรีบร้อน “หงเหว่ย ทำไมกลับมาเร็วขนาดนี้?” “พี่ เกิดเรื่องแล้ว” “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” คุณนายฟางถามน้องชายด้วยความสงสัย “พี่ บ้านพักตากอากาศที่พี่จะซื้อหลังนั้นถูกขายออกไปแล้ว” “อ๋อ” สำหรับคุณนายฟางแล้วเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่ดีจริงๆ เดิมทีแผนการต่างๆทั้งหมดของเธอจำเป็นต้องเริ่มต้นกระจายจากบ้านหลังนั้น ได้ยินว่าบ้านถูกขายออกไปแล้วรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย “พี่ พี่ลองเดาว่าบ้านถูกขายให้ใคร?” เหลียงหงเหว่ยพูดต่อ “ใคร?” “ประธานฉู่” พรึ่บ! ฝักบัวรดน้ำในมือคุณนายฟางหล่นลงบนพื้น เธอมองน้องชายด้วยความตกตะลึง “พี่ พี่เป็นอะไรไป?” เหลียงหงเหว่ยเห็นฝักบัวรดน้ำของพี่สาวหล่นลงไปบนพื้น การแสดงออกทางสีหน้าตกใจสุดขีด “แก แกบอกว่าบ้านถูกขายให้ใครนะ?” พี่สาวของเหลียงหงเหว่ยถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ “ประธานของบริษัทซิงเฉิน ฉู่หมิงหยาง” “พี่? พี่ไม่เป็นไรใช่ไหม?” ในความเห็นของเหลียงหงเหว่ยประธานฉู่เป็นผู้นำด้านอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่ บ้านทั้งหมดที่เป็นชื่อของเขาล้วนแต่เป็นของเขาทั้งนั้น ไม่มีจำเป็นต้องไปทำอะไรเพิ่มเติมเลยด้วยซ้ำ ถึงแม้พี่สาวจะมีสีหน้าตกใจ เขาเชื่อว่าไม่ใช่เพราะเหตุผลนี้เด็ดขาด จะต้องมีเหตุผลอื่นแน่ๆ พี่ครับ พี่สนใจคือบ้านหลังนั้นจริงๆเหรอ หรือว่าเป็นลู่เสี่ยวซิน?