已经是第一章了
ตอนที่ 14 ทำให้ประธานฉู่โกรธผลกระทบร้ายแรง
ตอนที่ 14 ทำให้ประธานฉู่โกรธผลกระทบร้ายแรง
เวลาผ่านไปอีกสิบกว่านาที หลินหยู่เฉินวิ่งหอบฮักๆเข้ามา
ในห้องน้ำ
ฉู่หมิงหยางฟังจากเสียงฝีเท้ารู้ว่าเป็นหลินหยู่เฉิน ตะโกนออกมาอย่างเย็นชาว่า “รีบไสหัวเข้ามา”
เดิมทีลู่เสี่ยวซินเห็นว่าหลินหยู่เฉินมาถึงแล้ว นึกว่าสามารถแก้ไขปัญหาได้แล้ว แต่ฉู่หมิงหยางกลับเปล่งเสียงตะโกนเรียกคนให้เข้าไป เธอยื่นมือไปดึงหลินหยู่เฉินทีหนึ่ง ใครจะรู้ว่าหลินหยู่เฉินไม่กล้าที่จะล่าช้าเลย เหงื่อแตกเต็มหน้าผากวิ่งเข้าห้องน้ำไป
ลู่เสี่ยวซินมองดูหลินหยู่เฉินวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ กระทืบเท้าอยู่ตรงที่เดิมด้วยความกระวนกระวายใจ
เธอแค่อยากจะบอกหลินหยู่เฉินว่าจะควบคุมการใช้งานอย่างไร ทำไมถึงไม่ให้เวลากับเธอสักนิด ไม่กี่นาทีก็พอแล้ว
หลินหยู่เฉินวิ่งตึงๆๆเข้าไปในห้องน้ำก็ตกตะลึงไป เห็นแต่ประธานฉู่นั่งอยู่ตรงนั้นอย่างเย็นชา ถึงแม้จะนั่งอยู่บนชักโครก แต่ว่าพลังอำนาจนั้นยังคงแข็งแกร่งมาก ทำให้หลินหยู่เฉินตัวสั่นด้วยความตกใจ
“ประธานฉู่ เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” ชั่วขณะหนึ่งหลินหยู่เฉินจับต้นชนปลายไม่ถูก
“คุณตาบอดเหรอ?”
เขานั่งนานขนาดนี้แล้ว ผู้ช่วยกลับถามว่าเกิดอะไรขึ้น ยิ่งโกรธขึ้นไปอีก
“ประธานฉู่”
“รีบเปิดผังงานของชักโครกอัจฉริยะนี้ออกมาให้ผมดู”
“ครับ ครับ”
หลินหยู่เฉินได้ยินดังนั้น รู้เลยว่าเป็นปัญหาของชักโครก เขารีบร้อนหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเช็ก ไม่กี่นาทีต่อมาในโทรศัพท์มือถือของหลินหยู่เฉินก็ตรวจสอบเจอฟังก์ชันการใช้งานของชักโครกอัจฉริยะออกมา
หลินหยู่เฉินถือโทรศัพท์มือถือด้วยมือข้างเดียวให้ประธานฉู่ดู อีกด้านหนึ่งก็ย่อตัวนั่งลงไปลองพยายามควบคุมการทำงานดู
ทั้งสองคนทำตามแผนภาพการออกแบบ สุดท้ายพบว่าไม่เกิดประโยชน์ใดๆ ในตอนนี้สีหน้าของฉู่หมิงหยางก็ยิ่งดำมืดขึ้นไปอีก ทำตามแบบภาพผังงานการออกแบบแล้วยังไม่ได้ผลหรือว่ามันจะพังไปแล้ว
หลินหยู่เฉินกังวลจนเหงื่อตก ประธานฉู่ถูกยึดติดอยู่บนชักโครกนี่มันถือเป็นเรื่องอะไรกัน!
“ประธานฉู่ ตอนนี้จะทำอย่างไรดี?”
หลินหยู่เฉินยังคงย่อตัวนั่งอยู่เหมือนเดิม(นั่งยองๆ) เงยหน้าขึ้นมองฉู่หมิงหยาง
“ให้ผู้หญิงคนนั้นไสหัวเข้ามา ส่วนคุณออกไป” ฉู่หมิงหยางยังคงเป็นผู้ชายประเภทที่มีเหตุมีผล ถึงแม้ด้านนอกประตูจะเงียบอยู่ตลอด แต่เขารู้ว่าผู้หญิงคนนั้นยังอยู่ข้างนอก ไม่เคยจากไปไหน
ผู้หญิงที่สมควรตาย ยังถือว่ามีจรรยาบรรณในวิชาชีพ
หลินหยู่เฉินได้ยินที่ประธานฉู่สั่งก็พยักหน้ารับซ้ำๆ จากนั้นก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว หลังจากออกไปแล้วเขากดเสียงให้ต่ำลงแล้วพูดว่า “คุณลู่ คุณรีบเข้าไปเถอะ”
หลินหยู่เฉินไม่กล้าจินตนาการถึงภาพหลังจากที่ลู่เสี่ยวซินเข้าไปเลยจริงๆ เขาเป็นผู้ชายเมื่อกี้เข้าไปยังตกใจไม่น้อย
ประธานฉู่นั่งเปลือยอยู่บนชักโครก ดูออกว่าเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จไม่นาน ยังไม่ทันได้ใส่เสื้อผ้า ดีที่หลังจากที่เขาเข้าไปแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวผืนหนึ่งให้ประธานฉู่คลุมช่วงล่างเอาไว้ ไม่อย่างนั้น!
ลู่เสี่ยวซินไม่ได้คิดอะไรมาก ได้ยินหลินหยู่เฉินบอกว่าให้เธอเข้าไป บนใบหน้าของเธอแสดงออกถึงลักษณะท่าทางที่รีบเร่ง เธอคิดแต่เพียงว่าอยากจะรีบเข้าไปช่วยเหลือไม่ได้มีความคิดอื่นเลย
เพียงแต่ว่าวินาทีต่อมา ห้องน้ำก็มีเสียงกรีดร้องดังออกมากะทันหัน
เปลือยเปล่า?
ลู่เสี่ยวซินเคยมีความรักแค่ครั้งเดียวตอนที่เรียนมหาวิทยาลัย คนหนุ่มสาวในสมัยนั้นต่างก็ไร้เดียงสามาก การคบกันในตอนนั้นก็มีแค่จับมือกันกินข้าวด้วยกันเท่านั้น จะไม่ทำอะไรที่นอกลู่นอกทางเกินกว่านั้นเลย
ตอนที่เห็นฉู่หมิงหยางนั่งเปลือยอยู่บนชักโครกเธอตกใจมาก ตะโกนร้องออกมาอย่างอดไม่ได้
หลินหยู่เฉินเห็นลู่เสี่ยวซินเข้าไปอย่างรีบร้อนกับตา แล้วก็เห็นลู่เสี่ยวซินพุ่งออกมาอย่างกระอักกระอ่วนกับตาตัวเองอีก ความเร็วนั้นรวดเร็วกว่าตอนที่เข้าไปเสียอีก
“คุณลู่ คุณเป็นอะไรของคุณ นี่มันเวลาอะไรแล้วยังจะตื่นตระหนกตกใจอีก ทำให้ประธานฉู่โกรธจะเป็นเรื่องยุ่งยากมาก!” ใจของหลินหยู่เฉินกระดอนขึ้นมาถึงลำคอตั้งนานแล้ว(อกสั่นขวัญแขวน)
“ฉัน ฉัน! เขา เขา!”
ลู่เสี่ยวซินอายจนหน้าแดงไปหมด ตะกุกตะกักไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร คนที่อยู่ข้างในไม่ได้ใส่เสื้อผ้า ถ้าหากอีกสักครู่ตอนที่ดำเนินการ จำต้องเห็นคนที่อยู่ข้างในโป๊แน่ คิดถึงตรงนี้แก้มของลู่เสี่ยวซินก็ร้อนขึ้นมาด้วยความอาย น่าอึดอัดมาก
“ไสหัวเข้ามา”
ฉู่หมิงหยางโกรธแล้วจริงๆ นั่งบนชักโครกมานานขนาดนี้แล้ว เดิมทีนึกว่าได้แบบภาพผังงานในมือของหลินหยู่เฉินก็สามารถจบเรื่อง คิดไม่ถึงว่าสุดท้ายยังต้องให้ผู้หญิงคนนี้ช่วยเหลือ อารมณ์ความรู้สึกพูดได้คำเดียวเลยว่าหงุดหงิด
“อั่ยหยา แม่คุณทูนหัว คุณรีบเข้าไปเร็วๆเถอะ!”
หลินหยู่เฉินเห็นลู่เสี่ยวซินแก้มแดงไปหมดยืนนิ่งอยู่กับที่ไม่ขยับเขยื้อน ด้วยความร้อนใจเขาผลักลู่เสี่ยวซินไปที่ประตูห้องน้ำ
ท่าทางนั่น ต้องเข้าไปให้ได้
已经是最新一章了
加载中
