ตอนที่ 15 ประธานฉู่ถูกทำให้เก้อแล้ว

ตอนที่ 15 ประธานฉู่ถูกทำให้เก้อแล้ว ลู่เสี่ยวซินถูกหลินหยู่เฉินผลักเข้าไป ไม่ต้องพูดถึงว่าหน้าจะแดงแค่ไหน เมื่อฉู่หมิงหยางเห็นแก้มที่แดงก่ำของลู่เสี่ยวซินแล้ว ความโกรธกลับลดลงไปกว่าครึ่งอย่างอธิบายไม่ได้ “อันนั้น! คุณชายฉู่คุณไม่ต้องกังวลไป ฉันจะดำเนินการเดี๋ยวนี้แหละ” ลู่เสี่ยวซินเข้าใกล้ฉู่หมิงหยางด้วยความเคอะเขิน ที่แท้ชักโครกอัจฉริยะอันนี้มีฟังก์ชันที่มหัศจรรย์ เมื่อผู้สูงอายุนั่งอยู่ข้างบนแล้ว เพื่อเป็นการป้องกันการเกิดภาวะวิงเวียนศีรษะเมื่อผู้สูงอายุนั่งนานเกินไป ตรงหน้าจอด้านซ้ายของชักโครกมีที่กั้นความปลอดภัยอยู่ เพียงแค่กดปุ่มก็จะมีที่กั้นความปลอดภัยยื่นออกมา ก็จะเหมือนกับใช้สองมือโอบเอวคนเอาไว้ ป้องกันไม่ให้ผู้สูงอายุหมดสติหรือเกิดอุบัติเหตุ แน่นอนว่าฉู่หมิงหยางไม่ต้องการฟังก์ชั่นนี้อยู่แล้ว ก่อนหน้านั้นหลังจากเขาอาบน้ำเสร็จ นั่งบนชักโครกเพียงแค่ทดสอบความสามารถของชักโครกว่าเป็นอย่างไร เพราะถึงอย่างไรชักโครกอัจฉริยะแบบนี้เขาก็เป็นคนนำเข้าประเทศมาเอง เขาคิดไม่ถึงว่าหลังจากนั่งลงไปแล้วจะถูกยึดติดเอาไว้ หลังจากรั้วกั้นนิรภัยอันนั้นยื่นออกมาแล้วก็หดกลับไปไม่ได้อีก ลู่เสี่ยวซินพยายามปรับสภาพจิตใจอย่างเต็มที่ ให้เธอดูเป็นมืออาชีพที่สุดและไม่ตื่นเต้นเลย เธอรู้ชัดเจนดีว่าหัวใจที่ตื่นเต้นของเธอกำลังจะกระโดดออกมาอยู่แล้ว โชคดีที่ฉู่หมิงหยางดูเหมือนจะนิ่งสงบมาก เขาไม่เพียงแต่หน้าไม่แดง ใบหน้าหล่อเหลานั่นยังเหม็น(หน้าบูดหน้าบึ้ง)จนทำให้คนกลัว เข้าใจ! ลู่เสี่ยวซินเข้าใจความรู้สึกของเขาในตอนนี้ดี เธอก้มลงไปตรวจสอบดูว่าโปรแกรมไหนที่เกิดข้อผิดพลาดอย่างจริงจัง ฉู่หมิงหยางนั่งอยู่บนชักโครกได้กลิ่นหอมของมิ้นโชยมาจางๆ ทำให้เขาสบายใจมากขึ้นเยอะ ไม่กี่นาทีหลังจากนั้นลู่เสี่ยวซินก็ทำตามการฝึกอบรมก่อนหน้านี้ หลังจากดำเนินการเสร็จเธอก็ตกตะลึงไปเลย นั่งยองๆตรงหน้าชักโครกเงยหน้าขึ้นมองฉู่หมิงหยาง ใบหน้าเล็กงดงามละเอียดอ่อนเก้อแล้ว “คุณชายฉู่ เจอปัญหานิดหน่อยแล้ว?!” “เรื่องนี้ยังต้องให้คุณบอกผม?” ฉู่หมิงหยางพูดด้วยน้ำเสียงไม่เป็นมิตรอย่างมาก “ดิฉันนึกว่าพวกคุณทำให้โปรแกรมยุ่งเหยิง แต่ว่าเมื่อกี้ดิฉันรีสตาร์ทโปรแกรมใหม่ดูแล้วแต่ก็ยังใช้การไม่ได้” หน้าผากของลู่เสี่ยวซินมีเหงื่อหยดออกมาเป็นเม็ดๆ ไรผมบริเวณข้างหูติดบนแก้มเพราะหยดเหงื่อที่ไหลออกมา ริมฝีปากชมพูอวบอิ่มชุ่มชื่น ดวงตาใสสะอาดเต็มไปด้วยความรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง ทำให้คนเห็นแล้วปรารถนาอยากได้มาครอบครอง กรึ๊บ! หอคอยฉู่หมิงหยางขยับกลิ้งไปหนึ่งครั้ง กลืนน้ำลายลงคอ “พังแล้วเหรอ รีบหาคนมาจัดการด่วนเลย” ฉู่หมิงหยางพูดอย่างเย็นชาหลังจากรู้ว่าเธอก็จัดการไม่ได้ ความรู้สึกซับซ้อนกลับแวบขึ้นในแววตา “รอสักครู่นะคะ ขอเวลาดิฉันลองดูอีกซะสองสามนาที” เห็นว่าฉู่หมิงหยางถูกยึดติดกับชักโครกนานขนาดนี้ ลู่เสี่ยวซินรู้สึกผิดมากอยากจะลองดูอีกครั้ง เหตุผลที่เธอต้องการอยากจะลองอีกครั้ง เพราะไม่อยากให้ฉู่หมิงหยางอับอายขายหน้าต่อหน้าบุคคลที่สาม คุณชายฉู่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้า ถูกคนเห็นเข้ามันน่าอายมาก เธอลุกยืนขึ้นมาแล้วถอดเสื้อโค้ทกันหนาว(แบบมืออาชีพ)ออก รู้สึกคล่องแคล่วขึ้นเยอะในทันที ไม่ทันได้มองฉู่หมิงหยางก็ก้มตัวลงไปโดยตรงแล้วเริ่มตรวจสอบชักโครกอย่างจริงจัง ก่อนหน้านั้นฉู่หมิงหยางไม่เคยสังเกตรูปร่างของลู่เสี่ยวซินมาก่อนเลย ในตอนนี้พื้นที่ในห้องน้ำที่ไม่ได้กว้างขวางมากเท่าไหร่นัก ทั้งสองคนอยู่ใกล้กันด้วยระยะห่างที่อยู่ใกล้กันแค่นี้ สมาธิทั้งหมดของลู่เสี่ยวซินจดจ่ออยู่บนชักโครกอัจฉริยะ เธอคิดเพียงอยากจะรีบเปิดรั้วกั้นนิรภัยนั้นออกโดยเร็ว เห็นแค่เธอยื่นศีรษะเพื่อตรวจดูซ้ายขวา ไม่รู้ตัวเลยว่าลูกพีช(หน้าอกหน้าใจ)ของตนถูกผู้ชายบางคนมองเข้าไปในตาหมดแล้ว ลูกพีชอวบอิ่มและขาวเนียนคู่หนึ่งสะท้อนอยู่ในตาผู้ชายบางคน กรึ๊บ! ผู้ชายบางคนกลืนน้ำลายอีกครั้ง รู้สึกคอแห้งเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้ มีครบเครื่องจริงๆ ลู่เสี่ยวซินมัวแต่ยุ่งอยู่ตลอด ไม่ได้สังเกตเลยว่าเธอโป๊แล้ว(นมหก) ฉู่หมิงหยางนั่งอยู่บนชักโครก ท่าก้มตัวของลู่เสี่ยวซินหันไปทางเขาพอดี ตำแหน่งกับท่านี้สะดวกให้คนบางคนได้เยี่ยมชมจริงๆ หลินหยู่เฉินเฝ้าข้างนอกอยู่ตลอด เขาได้ยินลู่เสี่ยวซินพูดเองเออเองว่า “เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?!” เขาอยากเข้าไปช่วยอีกแรงหนึ่ง เพราะถึงอย่างไรร่างกายของประธานฉู่ก่อนหน้านี้เขาก็เคยเห็นมาแล้ว ตอนนี้คือต้องรีบหาวิธีเปิดชักโครกนั่น “ประธานฉู่ ลองอันนี้ดูหน่อยไหม?” หลินหยู่เฉินเดินเข้ามาพร้อมถือเครื่องมือช่างโดยเฉพาะในมือ “ไสหัวไป......” ฉู่หมิงหยางพูดเย็นชา หลินหยู่เฉินเข้าใจในทันทีเขาทำเรื่องผิดพลาดที่ร้ายแรงมาก ประธานฉู่ไม่ต้องการเขา!