ตอนที่ 18 ยอดฝีมือในการจุดไฟ

ตอนที่ 18 ยอดฝีมือในการจุดไฟ จู่ๆลู่เสี่ยวซินก็ถูกฉู่หมิงหยางดึงเข้ามาจูบ แต่วินาทีต่อมาก็เปลี่ยนไปเป็นการแทะโลม เมื่อก่อนตอนเรียนมหาวิทยาลัยเธอกับแฟน จิ่นเทียน เคยจูบกันมาก่อน ความรู้สึกนั้นไม่ใช่แบบนี้เลยสักนิดจูบของฉู่จิ่นเทียนอ่อนโยนและเอาใจใส่ ผู้ชายคนนี้ ลงปากรุนแรงเกินไป น้ำตา ไหลลงมาโดยไม่มีเสียง ดวงเธอกินสามี! ใครรักเธอคนนั้นจะโชคร้าย! ฉู่หมิงหยางเห็นน้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงตาของผู้หญิงที่อยู่ใต้ตัวเขา เขาสะดุ้งตกใจ การแทะโลมของเขายังคงไม่หยุดแต่กลับเพิ่มมากขึ้น “วู วู!” ลู่เสี่ยวซินถูกกดทับเอาไว้แล้วแทะโลมอย่างรุนแรง เจ็บจนเธอได้สติกลับมาจากความทรงจำ ยกมือทุบตีฉู่หมิงหยางอย่างแรง ระดับความแรงของเธอไม่ส่งผลใดๆกับฉู่หมิงหยางเลย ลู่เสี่ยวซินพยายามดิ้นรนเต็มที่ หลบหัวซ้ายขวาไปมา ซี๊ด! ฉู่หมิงหยางเจ็บปวดจนหน้าดำ ลู่เสี่ยวซินรู้แต่ว่าตัวเองถูกจูบโดยไม่ยินยอม กลับละเลยไปว่าหัวของตัวเองถูกทับเอาตรงไหนของฉู่หมิงหยาง เป็นการหลบหลีกของลู่เสี่ยวซิน บางส่วนของฉู่หมิงหยางถูกบีบทับจนอึดอัดทรมาน “วู วู!” ลู่เสี่ยวซินยังคงดิ้นรน “ซี๊ด! อย่าขยับ ผู้หญิงบ้า คุณทำผมเจ็บแล้ว!” “คุณ คุณ ฉันไม่อยากทำร้ายคุณ อย่าแตะต้องฉัน” แก้มของลู่เสี่ยวซินแดงก่ำไปทั้งแก้ม พูดด้วยน้ำตาที่คลอเบ้า “ซี๊ด! ข้างล่างของผมถูกหัวของคุณ บ้าชิบ ทรมาน” ฉู่หมิงหยางไม่สนใจคำพูดสะเปะสะปะของเธอเลยสักนิด ได้ยินแล้ว ลู่เสี่ยวซินถึงตระหนักได้ในภายหลังว่าเมื่อกี้นอกจากเธอจะถูกจูบโดยไม่ยินยอมแล้ว ที่แท้ยังมีเรื่องที่น่าตกใจกว่านั้นเกิดขึ้น ถึงแม้จะไม่เคยมีความสัมพันธ์กับผู้ชาย แต่ว่าเกี่ยวกับความรู้ทางด้านสรีรวิทยาของชายหญิงก็เข้าใจอยู่ ในละครทีวีภาพฉากมากมายเธอก็เคยเห็นมาแล้ว อวัยวะที่อ่อนไหวของผู้ชายอยู่ข้างนอก หุนหันพลันแล่นได้ง่ายมาก เมื่อกี้เธอดิ้นรนสุดชีวิตจริงๆ เธอคิดแค่อยากจะหลีกเลี่ยงการแทะโลมของฉู่หมิงหยาง เธอไม่รู้เลยสักนิดว่าตรงนั้นของเขาจะ! สลัดหลุดอย่างรีบร้อน เห็นฉู่หมิงหยางก้มตัวลงกุมบางส่วนไว้ด้วยความเจ็บปวด ลู่เสี่ยวซินไม่ทันได้คิดอะไรมาก ก้มตัวลงอย่างหน้าแดงเพื่อดำเนินการชักโครกอัจฉริยะต่อ เธอบอกกับตัวเองไม่หยุดว่าจำเป็นจะต้องออกจากที่นี่โดยเร็ว สถานที่นี้อยู่นานไม่ได้ โชคดีที่ในที่สุดที่คีย์รักษาความปลอดภัยที่อยู่ข้างชักโครกอัจฉริยะปกติแล้ว ฉู่หมิงหยางได้รับอิสระแล้ว แต่ว่าเขาไม่ได้ลุกขึ้นมา ยังคงก้มตัวเอาไว้ กุมบางส่วนไว้ด้วยความเจ็บปวด “คุณชายฉู่ สามารถลุกขึ้นมาได้แล้ว” ลู่เสี่ยวซินมองผู้ชายที่กุมส่วนล่างเอาไว้อย่างทำอะไรไม่ถูก “มือปราบ(โชคชะตาที่บางคนสามารถปราบอีกคนได้)” ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้เขาขยายตัวและหุนหันพลันแล่นขนาดนี้มาก่อน ผู้หญิงคนนี้กลับทำได้ง่ายๆ “ฉันเป็นมือปราบ ขอโทษด้วย!” ลู่เสี่ยวซินมีความรู้สึกว่าเป็นคนใบ้กินอึ่งโน้ย ขมแต่พูดไม่ออก(ทุกข์ใจแต่ก็ยากที่จะพูดได้) “พยุงผม” ฉู่หมิงหยางได้ยินเธอยอมรับว่าเป็นมือปราบ ก็อึ้งไป จากนั้นความขี้เล่นก็เปล่งประกายขึ้นมาเล็กน้อยในดวงตาลึกล้ำ “อ่า? ออ ออ!” ลู่เสี่ยวซินเดินเข้าไปอย่างระมัดระวังตัวมากยื่นมือไปประคองฉู่หมิงหยางเอาไว้ เขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้า ลู่เสี่ยวซินไม่ได้แดงเฉพาะหน้าแม้กระทั่งหูก็แดงไปด้วย ลู่เสี่ยวซินพยายามให้ตาของตัวเองมองไปที่อื่นอย่างเต็มที่ เมื่อฉู่หมิงหยางเห็นสายตาที่หลบเลี่ยงของหญิงสาว น้องรองกลับขยับขึ้นมาเองสองสามที ราวกับกำลังส่งเสริมให้เขาทำอะไรบางอย่าง โลกหมุนทั้งใบ! ในตอนที่สายตาของลู่เสี่ยวซินกำลังหลบเลี่ยงอยู่นั้น เธอรู้สึกแต่เพียงว่าโลกหมุนทั้งใบตรงหน้า หลังจากนั้นก็มีมือใหญ่สองข้างเพิ่มออกมาตรงเอวของเธอ เธอถูกคนโอบรอบเอวเอาไว้แล้วหมุนไปหลายรอบ เมื่อเธอเห็นภาพตรงหน้าชัดเจน เธอก็ถูกผู้ชายบางคนกดทับเอาไว้บนเตียงใหญ่และนุ่มอย่างแน่นหนาแล้ว “คุณ......” ลู่เสี่ยวซินตกใจจนอึ้งไป ในตอนนี้ถึงแม้จะเป็นคนโง่ ก็รู้ว่าผู้ชายคนนี้ต้องการจะทำอะไร “ผู้หญิงบ้าจุดไฟเก่งจริงๆ ไม่เคยต้องทรมานอย่างนี้มาก่อน!” เสียงผู้ชายบางคนพึมพำ พูดด้วยเสียงแหบแห้ง “ขอโทษ ฉันควรต้องไปแล้ว!” ลู่เสี่ยวซินอยากจะใช้แรงผลักฉู่หมิงหยางออก แต่ไม่ว่าเธอจะผลักอย่างไร ร่างกายของชายหนุ่มก็ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย แข็งเหมือนก้อนหินขนาดใหญ่ โดยเฉพาะบางแห่ง “ทำให้ผมอึดอัดทรมานขนาดนี้ ยังคิดจะไป?” ฉู่หมิงหยางจ้องไปที่ลู่เสี่ยวซินแล้วพูดออกมาทีละคำ น้ำเสียงยิ่งแหบแห้งมากขึ้น