ความซวยครั้งที่ 7 ต้องเป็นเธอเท่านั้น

ความซวยครั้งที่ 7 ต้องเป็นเธอเท่านั้น \"อย่าบอกนะว่าทำแค่ปากเก่งไปแบบนั้น\" \"ใช่ค่ะ!\" [โฮสต์!] \"เอ้ย! ไม่ใช่อย่างแน่นอนค่ะ!\" ลิลิธกลับคำไปมาจนฟันแทบจะกัดลิ้น \"เชิญนายท่านมาขัดถูตัวได้เลยค่ะ!\" เพี้ยนแน่ๆ... เทสเซียร่าแอบคิด แต่เขาย่อมไม่พูดออกมา ความจริงเขาจะต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปหาลักซ์เพื่อที่จะทำงานที่อาจารย์สั่งมา แต่ก็นั่นแหละ...รู้ตัวอีกทีก็ยาวซะแล้ว เทสเซียร่าถอดเสื้อคลุมอาบน้ำอย่างช้าๆ ดวงตาคมสบกับดวงตาของสาวใช้หน้าจืดที่ยืนมองเขาตาเขม็งเสียจนดวงตาแทบหลุด แต่ใบหน้านั้นกลับแดงก่ำอย่างน่าเอ็นดู...เดี๋ยว น่าเอ็นดู? เหอะ ไม่มีทาง! \"รีบมาอาบน้ำได้แล้ว!\" \"ค่ะ!\" ลิลิธไม่อยากจะด่าอีกฝ่ายหรอกว่าผีเข้าหรือยังไง! แต่ก็ช่างเถอะ! ดีนะที่อีกฝ่ายใส่ชั้นในเอาไว้ด้วย ไม่อย่างนั้นชาตินี้เธอคงแต่งงานไม่ได้อีกแล้ว เอาวะ! นึกซะว่าอาบน้ำหมา! ลิลิธใช้สองมือกำที่ขัดตัวเอาไว้แล้วถูไปตามแผ่นหลังขาวๆที่โผล่พ้นน้ำมา เธอรวบกระโปรงเข้าด้วยกันเพื่อที่จะไม่ให้มันโดนน้ำ แต่เธอคงไม่ได้ดูว่าตัวเองโชว์ต้นขาเนียนแค่ไหน ทำเอาคนที่โมโหกลบเกลื่อนเมื่อครู่สบถยาวพรืดอย่างหงุดหงิด เข้าใจฟีลที่จะกินก็กินได้แต่ไม่อยากกินไหม? นั่นแหละที่เขารู้สึก! เลยได้แต่โกรธยัยปีศาจโง่เง่านี่เรื่อยๆแทน \"นั่งท่าดีๆได้ไหมห๊ะ!\" \"ฉ่ะ...ฉันนั่งแบบนี้ถนัดนี่คะ!\" \"โว้ย! นั่งยังไงก็ได้ที่ไม่ใช่ท่านี้!\" ลิลิธอยากจะร้องไห้! เธอโดนปีศาจตรงหน้าตวาดใส่กี่รอบแล้ว! แล้วเธอขัดได้ไหมเล่า! ก็ไม่ไง! ลิลิธเลยจากนั่งยองๆก็ต้องมานั่งคุกเข่าไปกับพื้นห้องน้ำ ทำให้เสื้อผ้าเธอเปียกเรียบร้อยแบบไม่ต้องสงสัย ลิลิธเบะปากลับหลังร่างสูงที่หลับตาพริ้มอย่างสบายอารมณ์ แต่ใครจะรู้ล่ะว่าอีกฝ่ายจะมีตาหลัง! \"ทำหน้าให้มันดีๆด้วย\" \"ค่ะ!\" ลิลิธอยากจะข่วนหน้าอีตาคนนี้จริงๆ! [ยินดีด้วยโฮสต์! โฮสต์สำเร็จเควสต์ได้รับแต้มคะแนนความดี 5 แต้ม ปัจจุบันโฮสต์มีแต้มสะสม 7/99,999 แล้ว ยินดีด้วย! แล้วระบบได้จัดการสุ่มสกิลที่ได้รับมา 2 สกิล โฮสต์ได้รับสกิลอาบน้ำขัดตัวทุกซอกทุกมุมระดับขัดแรงเหมือนอาบน้ำควาย! สกิลทำขนมระดับอบคุ้กกี้ก็ทำห้องครัวไหม้! แน่นอนว่าชื่อสกิลแค่ตั้งเอาฮาเท่านั้น ดีใจด้วยนะโฮสต์!] รำคาญโว้ยยยย!!! ลิลิธปาหมอนใส่เจ้าระบบที่ลอยเด่นอยู่กลางห้องอย่างหัวเสีย สำเร็จเควสต์แล้วยังไง! ในเมื่ออีตานั่นใช้เธออย่างกับคนใช้...ไม่สิ เธอก็เป็นคนใช้นี่หว่า เออใช่! ใช้อย่างกับทาส! อาบน้ำก็แค่อาบน้ำไหมเล่า! ทำไมเธอจะต้องไปช่วยเลือกเสื้อผ้าเพื่อเอาใจมนุษย์หญิงนั่นให้ด้วย! เลือกเสร็จก็ต้องแต่งตัวให้อีก! แล้วยังต้องไปตามปรนนิบัตรที่ห้องสมุดที่พวกเขาจะทำงานกันอีก! เหนื่อย!!! ดีนะตอนเธอออกมาเอาน้ำชาไปให้พวกเขาเจอซาเรียพอดี ซาเรียเลยอาสานำของว่างไปเสิร์ฟแทน แล้วก็อนุญาตให้พักทั้งวันแล้วด้วย! แม้สีหน้าของซาเรียตอนฟังเรื่องเล่าของเธอจะดูเห็นใจจนเกือบจะร้องไห้ให้เธอก็ตาม ตอนนี้เธอจะนอน! นอนยาวไปถึงพรุ่งนี้เลย! แล้วเธอก็เขียนคำเตือนใส่กระดาษใบใหญ่ๆมาแปะห้องแล้วด้วย! ’ห้ามเจอพวกนายท่านอีกเด็ดขาด!!!!!!!!!!!!’ ใส่เครื่องหมายตกใจเยอะๆไปเลย เธอจะได้จำๆใส่สมองไว้ หึ! ฉลาดเสียจริงลิลิธคนสวย! ก๊อกๆ \"คะ?\" ลิลิธเดินไปเปิดประตูก่อนจะพบกับซาเรียที่ยืนด้วยสีหน้าลำบากใจ ในมือถือถาดของว่างที่จะยกไปให้เจ้าคนเรื่องมากนั่น ลางสังหรณ์ในใจของเธอกู่ร้องดังก้อง ใบหน้าเธอเผลอซีดเผือดทันทีอย่างที่ไม่จำเป็นต้องพึ่งเครื่องสำอาง \"นายท่านเทสเซียร่าบอกต้องเป็นเธอเท่านั้นที่ไปปรนนิบัตรน่ะ ขอโทษด้วยนะ\" ม่ายยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!