ตอนที่2 เมียข้า ใครอย่าเเตะ

เมื่อคืนกูจัดเเค่นํ้าเดียว ก็หลับเป็นตายเลยนะ อิเมีย ผมมองหน้า ลูบผมเมียตัวเองด้วยความอยากจะดึงทิ้ง เพราะเธอชอบสบัดผมยั่วยวนอ่อยผู้ชาย ผมไม่ชอบ เมื่อคืน หลังจากสงครามรักจบ ผมก็ได้ขอเธอคบโดยซึ้งๆหน้า เธอก็ตอบตกลงผมเป็นที่เรียบร้อย ใช่เเล้ว! คนอย่างปลาย เธอไม่มีทางทันผมหรอก ยินดีต้อนรับสู่นรกขุมเดิม เเห่งความจิตเถื่อน นะคะที่รัก หึ! ผมเป็นประเภทที่ชอบเสพติดความรุนเเรงอยู่เสมอ โดยเฉพาะกับเธอ อาจเพราะผมเคยโดนเเม่เลี้ยงทำร้ายตั้งเเต่เด็ก มันเลยเกิดเป็นปม จริงๆผมก็อยากจะหาย เพราะไม่อยากทำร้ายเธอ คนที่ผมรักที่สุด เธอก็เคยอ้อนวอนให้ผมไปรักษา เเต่ผมไปได้เเค่หนึ่งอาทิตย์ก็ต้องหนีออกมา เพราะคิดถึงเมีย ปัจจุบันผมเป็นเจ้าของบ่อนคาสิโนรายใหญ่เเห่งประเทศไทย ธุรกิจสืบทอดจากพ่อ ครืดด ครืดดด [ ไอ้โฬม ] ผม : ว่า โฬม: เมื่อคืน มึงลืมจ่ายค่าเหล้ากู ผม: -_- ผม: มึงต้องการอะไร ก็พูดมาเลยเพื่อน โฬม: เเหมม รู้ใจกู ผม: เอออ รีบพูดมา โฬม: กูขอคุยกับเมียมึงได้ป้ะ ตู๊ดดๆๆๆ ผมไม่ตอบมันเเละกดตัดสายทิ้งทันที อะไรวะ จะมาขอคุยกับเมียผม ใครมันจะไปให้คุย เมียใคร ใครก็หวงป้ะ อินอนข้างๆนี้ ก็ยิ่งเห็นผู้ชายไม่ได้อยู่! ปลาย: วางสายทำไม เผื่อพี่โฬมเขามีธุระไง จะเป็นไรเเค่คุยเอง ผม: เชี่ยยย!! ตื่นตอนไหนเนี่ย // มันตื่นตอนไหนว่ะ ปลาย: ตื่นตั้งเเต่ได้ยินเสียงผู้ชายเเล้ว // เอ้าเเล้วทีกูพูดทำไมมันไม่ตื่น ครืดด ครืดดด [ โฬม ] โทรมาอีกละ ไอ้ฆวยนี่ ปลาย: รับ! ผม: ไปอาบน้ำ ไป เดี๋ยวไปเรียนสาย ปลาย: รับ!! ผม: คับ เดี๋ยวพี่คุยกับมันเอง หนูไปอาบน้ำรอนะคะคนดี ปลาย: รับ! รับคือรับ คำเมียใหญ่สุด ผม: เออๆ กูคุยกับมันเอง มึงห้ามเสนอหน้ามา ตู๊ด ~~ ผมกดรับสาย ผม: เออ ว่าไง โฬม: ตัดสายหา พระเเสงอะไร โฬม: ไหนน้องปลายอ่ะ ผม: มันหลับอยู่ เมื่อคืนกูจัดหนักสงสัยคงเพลีย ปลาย: เปิดลำโพงหน่อย โฬม: เเล้วนั้น เสียงใคร ผม: เออๆ มีไรก็รีบพูดมา กูรำคาญละ โฬม: หวงเมียไอ้สัส คืนนี้เจอกันที่ผับกูนะ บอกเมียสุดที่รักมึง ชวนเพื่อนมาด้วย โอเค๊! โฬม: อ้อ อีกอย่าง ฝากบอกน้องปลายด้วยว่า พี่รัก น้องปลา... ตู๊ดดดดๆๆ ผมรีบตัดสายมันทันทีก่อนจะพูดเป็นคำ กวนตีนละมึง สักวันเถอะชีวิตมึงจะอยู่ไม่ถึง26 ปี ไอฆวยย ผม: พอใจยัง ไปอาบน้ำ ปลาย: อุ้ย เขินเพื่อนผัวบอกรักด้วย อิอิ ผม: มึงก็น่าจะรู้นะปลาย ว่าตอนนี้กูอารมณ์ไม่ดี Talk ปลายฟ้า พอฉันเห็นวายุ พูดเสียงเเบบนั้นก็รีบคลานลงเตียง ไปอาบน้ำเเต่งตัว ไปมหาลัยทันที โดยเขาก็เป็นคนมาส่งเอง เเละบอกว่า ทีหลังอย่าให้กูเห็นมึงใส่สั้น กับรัดนมเเบบนี้อีก ไม่งั้นมึงจะไม่ได้เห็นเดือนเห็นอากาศอีกเเน่ นั้นเเหละ ทั้งๆที่ ฉันก็ใส่มานาน เเล้วนะเเบบนี้อ่ะ มันสั้น มันรัดตรงไหน ก็ปกติไม่เเน่นไม่คับ จะให้ฉันไปใส่กระโปรงยาวเเทบถึงพื้น กับเสื้อตัวใหญ่ๆเหมือนมนุษน์ป้าข้างๆ บ้าน ก็ไม่เอาหรอกนะ ไม่มีทาง เหม่ยลี่: โอ้ยย วันนี้กูจะรีบกลับบ้าน ไปหาเลือกชุดสวยๆ ให้พี่ผัวโฬมได้เชยชม โอ้ยคิดเเล้วก็ฟิน //เขาคิดกับมันเเค่พี่น้อง ส่วนมันอ่ะคิดกับเขาไปถึงดาวอังคารล่ะ เมื่อฉันเล่าเรื่องที่พี่โฬมชวนไปผับให้พวกฟัง ทั้ง 3 ฟัง จีน่า: กูก็ขอให้ เขาเอามึงนะ อิเหม่ย//อิจีน่าพูดอย่างสลดใจ ฉัน: กูละ เศร้าใจ เหม่ยลี่: เอ้อ! อิปลาย กูลืมถาม มัวเเต่สนใจเรื่องผู้ชาย เหม่ยลี่: ตกลงมึงกลับไปคบกับพี่วายุอีกเเล้วหรอ ฉัน: อืม จะเป็นยังไง ก็ถือว่ากูเป็นคนเลือกเองละกัน เเพรวา: เออเเล้วเเต่มึงเถอะ ใจมึง ไอเรื่องนอกใจนะ ไม่เคยมีให้เห็น เเต่ไอเรื่อง โรคจิต นี้ละสิ กูล่ะรับไม่ได้ ฉัน: เเต่ตอนนี้ ก็ยังดี ลายยังไม่ทันออก เขายังนุ่มนวลอยู่// ซะเมื่อไหร่เมื่อคืนเอาฉันเเทบตายทั้งเป็น จีน่า:เออๆ ป้ะๆ ไปเรียน กูว่าพี่วายุเขาก็มีพัฒนาอยู่หรอก เหม่ยลี่: มึงรู้ได้ไง อิจี คนสัญดานเดิมเเบบนั้น เเพรา: เออๆ ป้ะๆ พวกมึงมัวเเต่นินทาผัวอิปลาย เดี๋ยวเข้าเรียนไม่ทัน