ตอนที่3 จะเอามีดหรือจะเอาปืน

ณ ผับเจ็ดยับ Talk วายุ สาเหตุที่ไอ้โฬม มันชวนเพื่อนปลายมาผับ ผมก็น่าจะพอรู้นะ ว่าไอ้พวกเพื่อนเหี้ยของผมมันต้องการอะไร หาเหยื่อไม่ได้ก็หาเอารอบตัวสิ คิดดูความเลวของพวกมัน มีผมเดียวนี่เเหละที่นิสัยดีสุดเเล้ว ไม่รู้ว่าคบพวกมันเป็นเพื่อนมาได้ยังไง โฬม: ยินดีที่ได้รู้จักครับสาวๆ ไม่คิดว่าได้มาร่วมโต๊ะกัน ซึ้งๆหน้า จะพากันสวยขนาดนี้ // คำสุดๆท้าย มันหันไปพูดกับเหม่ยลี่ นี้เเหละที่ผมคิดว่าเป็นเป้าหมาย ราม: ค่าเทมอไม่พอ ก็มาบอกพี่พร้อมกับตัวได้นะครับ ป๋ารามพร้อมเปย์เสมอ // ไอ้นี่ก็อีกคน จะจีบใคร จะเอาใคร ก็เอาไปเถอะ เเต่อย่ามายุ่งกับคนที่นั่งอยู่บนตักผม ก็พอ ไคล์: พวกน้องๆ ก็ดูกันเอาเองนะคับ ดูจากหน้าตา คำพูดก็น่าจะรู้นิสัย พี่นี้ล่ะคนดีสุดเเล้ว ผม: มึงนั้นเเหละตัวดีไอ้ไคล์ พวกมึงจะเอาใครก็เดินไปหาเขา เเล้วก็ฉุดไปข่มขืนเลยจะมาพูดพรํ่ากันทำไม เสียเวลา พวกมัน : ..... ไคล์ : กูไม่คิดว่ามึงจะเป็นคนเเบบนี้นะไอ้วายุ โฬม: เออ พวกกูออกจะเป็นคนดี ราม: พูดเบาๆ ก็ได้ป่ะไอ้ฆวย เหยื่อตื่นหมดเเล้วนี่ พวกมันพากันโวยวายเเย่งกัน พูดปกป้องความบริสุทธิ์ผุดผ่องทางจิตใจของตัวเอง เหอะ! เหม่ยลี่: ไม่เป็นไรค่ะ พวกหนูเต็มใจ // อ่าวว โฬม: พอเจอของจริงเเบบพี่เข้าไป อย่าร้อง อ๊อยยย~ นะครับ// เกิดมาผมก็พึ่งได้ยินไอ้โฬมมันคราง ขนลุกหูชิบหาย เเพรวา: จะฉุดหรอคะ ตัวเล็กอุ้มง่าย อุ้มได้เอาไปเลย ราม: น่าจะไม่ได้ฉุดยากนะครับ ดูจากท่าน่าจะกลวงหมดเเล้ว หึ!! // ไอ้รามมันพูดไปพร้อมกับปลายตามองเหยียดๆ เธอ จนเธอก้มไม่กล้าสู้หน้ามัน จีน่า: ถ้าอยากรู้ว่าเด็ดจริงไหม ห้อง 445นะคะ จะนอนอ้าขารอ จุ๊ฟ5555 ไคล์: ถ้าจะให้ดี เอาคีย์การ์ดมาเลย พี่ชอบบุกจู่โจม ขโมยหัวใจ ปิ้วๆๆ // มันพูดไป พร้อมทำไอเลิฟยูใส่เธอ ผมล่ะเบื่อ พวกมันจริงๆ เเต่ล่ะมุก 5 บาท 10 บาททั้งนั้น หันไปมองคนที่นั่งอยู่บนตักผม มึงอย่าเล่นเเบบเค้านะปลาย กูอายคน ผมภาวนาในใจ ปลาย: คบกับหนูเงินไม่ต้อง ขอเเค่มีการบ้านส่งก็พอ // น่านไง มันเคยยอมคนอื่นซะที่ไหน ผมล่ะอยากจะบ้าตาย ผม: อ่อยผัวตัวเองหรอ หื้ม! ไม่ต้องอ่อยให้ยากหรอก เพราะกูจะจัดมึงอยู่เเล้วทุกวันด้วย อิเมีย // ผมพูดกระชิบหูเธอเบาๆ ด้วยเสียงเเหบพร่า พร้อมกระชับกอดเธอเเน่นขึ้น กลัวเมียหาย ปลาย: จะบ้าล่ะ! อื้อ~วายุหายใจ ไม่ออกกอดเเน่นไปเเล้ว // เธอก้มหน้า เเก้มเเดงๆ สงสัยคงจะเขินหึ เมียใครวะ น่ารักว่ะ ผม: อ่อยผัวเเบบนี้ คืนนี้ยันหว่างเเน่ที่รัก // ผมพูดกระชิบหูเธออีกครั้ง ก่อนจะคลายอ้อมเเขนออกหลวมๆ ปลาย: ..... ไอ้คนบ้า โอ้ยย จะอ้วกก เเหวะ เเคกๆ ไอ้พวกที่นั่งอยู่ร่วมโต๊ะเดียวกันพูดขึ้นมา พร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย พร้อมเบะปาก มองบน ปิดจมูก ทำท่าเหมือนจะขาดใจตาย ขัดจังหวะคนสวีทกันชิบหาย .. Talk ปลายฟ้า เวลา 22:00 น. ตอนนี้ฉันนั่งหงุดหงิดอยู่บนตักของวายุ จะไปไหนก็ไม่ได้ อิพวกเพื่อนชะนีตัวน้อยของฉัน ก็ออกไปเต้น ไปเเดนซ์กันหมดเเล้ว ฉันจะไปเขาก็ไม่ให้ไป บอกว่า ชุดมึงมันโป้ ขยับนิดเดียวก็เห็นร่องก้นเเล้ว ไม่ต้องไปหรอก ก็ฉันอยากเต้น นะๆ วายุนะ ใจจะขาดเเล้ว นะๆๆ ฉันพยายามอ้อนเขาสุดฤทธิ์ เอาเเก้มค่อยๆถูเเขนเขาไปมา ทั้งหอมเเก้มเขาตามที่เขาบอก เกิดมายังไม่เคยอ้อนใครขนาดนี้มาก่อนเลย เเต่ผลที่ได้คือ ไม่ต้องเต้นหรอก เดี๋ยวกลับคอนโดกูเปิดเพลงให้เต้น มึงจะเต้นทั้งวันทั้งคืนกูก็ไม่ว่า นั้นเเหละ เเละคนอย่างเขามันพูดคำไหนคำนั้น ไม่ให้คือไม่ให้ โอ้ยย ถ้ารู้ว่ามีผัวเเล้วมันจะขนาดนี้ทีหลังไม่มีดีกว่า วายุ: มึงเป็นอะไรปลาย ทำหน้าดีๆดิ //เขาเอามือมาดึงเเก้มฉัน เเต่ฉันรีบปัดออก ฉัน: หงุดหงิด ไม่ต้องมายุ่ง วายุ: อะไร! หงุดหงิดอยากโดนหรอ หื้มม! ฉัน: ในสมองหนะ หัดคิดเรื่องอื่นซะบ้าง ไม่ใช่คิดเเต่เรื่องหื่นๆ วายุ: เอ้า! เอ่อคุณครับ! ไม่ทราบว่ามีเเฟนยัง ขอเบอร์ได้ไหมครับ จู่ๆ ก็มีผู้ชายที่ไหนไม่รู้ เดินมายื่นโทรศัพท์ขอเบอร์ฉัน รูปร่างคืองานดีมาก สูง ขาว ออกตี๋ๆ หน่อยๆ ฉัน: เอ่อออ!! / ฉันหันไปมองวายุ ที่ตอนนี้กำลังนั่งขบกราม กำหมัดเเน่นอยู่ ใบหน้าเเดงกลํ่า เเสดงถึงความโกรธ วายุ: มึงไม่เเหกตาดูหรือไง ว่าเขานั่งตักผัวเขาอยู่อ่ะ หึ อย่างนี้อิปลายก็สนุกล่ะสิ ถ้าฉันทำให้มันงอล มันก็จะไม่สนใจฉัน ทีนี้ฉันก็จะได้ออกไปเต้นได้อย่างสบายเเล้ว เเหม๋!! เเผนเฉียบขาดมาก ฮ่า ฮ่าา ยืมได้นะเเผนนี้อ่ะ ฉันหัวเราะในใจดังๆ พร้อมกับเผยยิ้มร้ายออกมา เอ่อ ขอโทษคับ พอดีผมไม่เห็น ต้องขอโทษครับ ตัวเท่าควายบอกมองไม่เห็น นายควรจะตัดเเว่น ฉัน: อ๋อ พี่ชายฉันเองน่ะ พอดีเขาชอบหวงน้องสาวเเบบนี้เเหละ เอามา // ฉันพูดจบก็รีบหยิบโทรศัพท์เขา มากดๆ เบอร์ให้ทันที หึหึ นายไม่ทันฉันหรอกวายุ ว๊ายยๆๆ ปัดดด ~ วายุยกเหล้าขึ้นกระดกรวดเดียวจนหมดเเล้ววางเเก้วลงเสียงดัง ราวกับเหมือนโกรธใครสักคน ราม: ค่อยๆ คุยกันนะเว้ย โฬม: ขอให้ผับกู อยู่รอดปลอดภัย ไคล์: มีดกุอยู่ในกระเป๋า ปืนก็มีเเต่มันเสียงดัง โฬม: ไอ้ห่า มึงจะไปบอกมันทำไม วายุ: มึงให้เบอร์มันทำไม มึงอยากตายก่อนกำหนดหรอ ห้ะ! ปลาย!! // เขาตะคอกใส่หน้าฉันเสียงดังก้อง เเละมองฉันด้วยสายตาโหดเหี้ยม เหมือนจะจกกินตับฉันทั้งเป็นเลย งื้ออ เเม่ หนูกลัววว ไม่เอานะ ฉัน: ....... วายุ: ตอบ! กุจะให้โอกาส มึงพูดออกมาปลาย ก่อนที่กูจะหยิบมีด // อึกก~ ฉันกลืนนํ้าลายลงคออย่างยากลำบาก เมื่อได้ยินเขาพูดคำว่ามีดออกมา ฉัน: มะ ม่ะ มีดหรอ! พุธโธ พองหนอ ยุบหนอ สิ่งศักดิ์สิทธิ์เอ่ย ได้โปรดคุ้มครองชีวิตลูกด้วยเถิด ลูกเกิดมายังใช้ชีวิตยังไม่คุ้มเลย ฉันตั้งจิตภาวนาในใจ มองไปที่หลอดไฟนีออน เพื่อเป็นเเสงสว่างส่องจิตใจ อันบริสุทธิ์ ผุดผ่อง วายุ: ตอบ กู มา ปลาย // เขาเน้นพูดทีละคำ ทำเอาใจฉันตอนนี้หล่นหายจนหาไม่เจอเเล้ว ฉัน: เอ่อออ!! // งื้ออฉันคิดคำเเก้ตัวไม่ออก โอ้ววเเม่เจ้าา ทำไมมันเป็นอย่างนี้ สมองคิดสิคิด วายุ: ได้!! กูถือว่ามึงเลือกเองเเล้วนะปลาย // สายตาของเขามันเย็นชามาก จนสะกดให้ฉันตัวสั่น รีบก้มหน้าหลบสายตาเขา ราม: R I P . รอนะคะ น้องปลาย ชาติหน้ามีจริง ก็อย่าได้เกิดเป็นเมียมันอีกนะ โฬม: กูจะเเจกการ์ดงานศพเอง ไคล์: ไม่ต้องเชิญเเขกเยอะนะ กูรำคาญคน วายุ: ไม่ต้องหรอก เมียกูเดี๋ยวกูเผามันเอง ฉัน: อึกกก //ฉันกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก