ตอนที่11 ตายเพราะกลิ่นนํ้าหอมเมีย

เวลา 01:00 น. ผมนอนมองคนตัวเล็กที่นอนซบอกหลับสนิทเพราะเหนื่อยจากการเล่นบทรัก มือก็พลางลูบสางผมเธอไปเบาๆ ฟอดด~ ผมสูดหายใจดมดอมตรงหัวของเธอเบาๆ อยู่ๆมันก็ทำให้ผมก็คลี่ยิ้ม ออกมาอย่างอัตโนมัติ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่พึ่งจบลง มันชอบทำให้ใจ ผมเต้นกระตุกเเรงทุกครั้ง ถ้าหากวันหนึ่งไม่มีเมียให้กอดเเบบนี้ผมคงขาดใจตาย ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น หรือมึงรู้ว่ากูทำผิดต่อมึง มึงอย่าถือสา ทิ้งกูไปเลยนะปลาย มันอาจจะเป็นคำพูดที่เห็นเเก้ตัว เเต่ทำไมล่ะ ผมเลือกเเบบนี้เเล้ว ปลายกู ขอโทษนะ ที่กูนอกกายมึง กูมีเหตุจำเป็นจริงๆ เเม่กูกำลังตกอยู่ในอันตราย กูเลือกที่จะปฏิเสธไม่ได้ เฮ้ออ~ บอกตอนนี้มันจะได้อะไรว่ะ เธอคงจะตื่นมาฟังมึง พูดสารภาพบาปอยู่มั้ง ไอ้วายุ ครืดด ครืดดด~~ จู่ๆ โทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ผมคว้ามาดูก็พบว่าเป็นพลอยที่โทรมา พลอย: วายุข๋า~ มาหาเมียหน่อยสิคะ เมียเงี่ยนจังเลยค่ะ อยากมากเลยอากาศก็ร้อน ผมเงียบ เอาโทรศัพท์เเนบกับหู มันต้องการอะไรอีก พลอย: อื้มม ซี๊ดดดส์ อ๊าาาๆๆ เเจะๆๆ พลอยร้องครางออกมาสุดเสียง จนผมต้องรีบลดลำโพง กลัวปลายจะได้ยิน ฟังจากเสียงก็พอเดาออก ว่ามันกำลังช่วยตัวเองอยู่ ผม: ถ้าอยากมาก มึงก็ไปเรียก ร.ป.ภ. มาช่วยมึงสิ จะมาบอกกูทำไม พลอย: พูดเหมือนไม่เคยเอากัน วันนั้นผัวยังชมว่า เมียเด็ดจนอีปลาย! มันสู้ไม่ได้ อยู่เลย ใช่ไหมคะ วายุข๋าา ซี๊ดด ผม: มันก็เเค่อารมณ์ชั่ววูบ ปลายเธอจะเป็นเเบบไหนกูก็รักของกูเเบบนี้ ไม่ได้ชอบกระหรี่ร่านควยเเบบมึง ผม: เเละที่กูรักปลาย ก็เพราะเมียกูไม่ตํ่าเหมือนมึง พลอย: หรอคะ ระวังนะ ถ้าพลอยส่งคลิป อันเร่าร้อนของเราให้มันดู มันจะทนอยู่กับ คุณได้ไหม พลอย: คิดสิ ไม่มีผู้หญิงคนไหนทนดู ภาพที่เห็นคนที่ไว้ใจ กำลังเอากับคนอื่น ได้หรอกนะ พลอย: อ๋อ เเล้วอีกอย่าง เเม่คุณอยู่ในกำมือฉัน ถ้าถึงฟ้าสางฉันไม่เห็นคุณมา เตรียมรับศพเเม่คุณได้เลย ผม: ไม่ต้องมาขู่กู พลอย: พลอยไม่ได้ขู่นะคะ พลอยเอาจริง คุณก็รู้นิ่คะ ว่าต้นตระกูลพลอยโหดเเค่ไหน หึ ผม: กูไม่เคยกลัววตาย ที่กูยอมมึงเพราะช่วยคนใกล้ตัวกู พลอย: รีบๆ มานะคะ พลอยไม่อยากฆ่าคน ตูดดดๆๆ ผมกำลังพูดขึ้น มันก็รีบชิงตัดสายไป ผม: จะเอาไงดีว่ะ ผมบ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆพลางใช้สมองเท่าที่มีอยู่คิดไปด้วย ผมมองคนร่างเล็กที่นอนหลับอยู่ ในอ้อมกอด อย่างไม่รู้สึกรู้สา ก่อนจะค่อยๆคลายเเขนออก ผม: รอกูก่อนนะ เเล้วกูจะรีบกลับมาหามึง ฟอดด~ ผมพูดจบก็เอื้อมตัวไป หอมเเก้มเมียเบาๆ เเล้วลุกขึ้นเเต่งกายไปหาหญิงซ่อง ก๊ออกกกๆ ก๊ออกก ปึ้งง~ พลอย: เมียก็คิดว่าผัวจะไม่มาหาเมียซะเเล้ว ประตูเปิดออก ผมก็เห็นหญิงไร้ค่าเปิดประตูออกมา ทำหน้าตายั่วยวนชวนเซ็กซี่ เเต่ไม่เลย ยิ่งเธอทำ ผมก็ยิ่งหด ผม: เร็วๆ กูรีบ พลอย: กลัวอีปลายตื่นหรอคะ เเล้วมันก็จูงผมเข้าไปในห้อง ผลักผมนอนลง ถอดเสือผ้าออก เเล้วก็ถอดเสือผ้าตัวเอง เข้ามาลูบไล้ จับมือผมไปจับนมบ้าง พลอย: ทำไม มันไม่เเข็งคะวายุ // เธอร้องโวยวายอย่าหงุดหงิด เมื่อรูดท่อนเอ็นผมอยู่นานมันก็อ่อนยวบเหมือนเดิม ผม: กูไม่มีอารมณ์ พลอย: หึ สงสัยต้องให้กินยาปลุกเซ็กส์ อีกเเล้วสินะ ผม: กูไม่กิน มึงอย่ามาใช้เเผนเดิม // ครั้งนั้นเธอก็เอายาปลุกเซ็กส์ ผสมเครื่องดื่มให้ผมกิน พลอย: ไม่กินจะได้เอาหรอคะวา ทำไมโง่จัง พูดจบพลอยก็พยายามยัดเยียดให้ผมกิน เเล้วขู่ผมอีกเช่นเคย จนผมต้องยอม อื้ออ เสียวไหมคะ อ๊าส์ วายุ คุณอย่าพึ่งหลับสิ พลอยยังไม่เสร็จเลย พอเถอะพลอย กูไม่รู้สึกเเล้ว ง่วง ต่อจากนั้น ผมก็เเอบติดเครื่องติดตามกับโทรศัพท์เธอ ก่อนจะมาผมเเอบเจาะลมรถตัวเอง เเล้วให้พลอยไปส่งหน้าคอนโด เเละเเอบติดไว้ในรถอีกอัน ตอนพลอยเผลอ ผมไม่กลัวปลายเห็นเพราะเธอไปเรียนเเล้ว พลอย: พลอยรักวายุนะคะ ผม: อืม มึงรีบกลับเถอะ ____________ Talk ปลาย 1 เดือน ผ่านไปไวเหมือนกระพริบตา โอ๊บบบ อ๊วกกกก เเหวะ! ฉันรีบวิ่งเข้าไปดูวายุ ในห้องน้ำ พร้อมกับลูบหลังเขา เขามีอาการเเบบนี้มา 4-5 วันเเล้ว ทั้งเวียนหัว ทั้งอ้อนนั้นอ้อนนี่ทั้งวัน เอาเเต่ใจมากทำอะไรไม่ถูกใจคือร้องไห้ เเถมยังกินเเต่พวกอาหารเปรี้ยวๆ เเละที่เด็ดกว่านั้นเมื่อ 2 วันก่อนเขาเก็บขวดน้ำหอมฉันไปโยนทิ้ง ซึ่งมันทำให้ฉันเเทบคลั่ง ฉัน: ดีขึ้นไหม ไปหาหมอป่าว วายุ: โอ้ยย ผมจะตายเพราะกลิ่นนํ้าหอมคุณนี่เเหละ เปลี่ยนไปใช้เเป้งเเคร์ไม่ได้หรอที่รัก อะไรนี่ฉันเป็นสาวเเล้วนะ มันจะต้องมีฉีดนํ้าหอมบ้าง ทาเเป้งอย่างเดียวมีหวังอีปลายคนเเรดน้อย โดนล้อเเน่ ฉัน: อะไรฉันก็ใช้กลิ่นนี้ตั้งเเต่ไหนเเต่ไรเเล้ว ออกจะหอมดีด้วยซํ้า วายุ: ไม่เอา คุณไม่เหม็นหรอปลาย เปลี่ยนไปใช้เบบี้มายด์ก็ได้ นะนะนะ