ตอนที่16 รู้ความจริง

ผมรับเอกสารจากพลอยมาเปิดอ่านดู ในใบนั้นเขียนว่า ใบรับรองเเพทย์ ข้าพเจ้า: นายเเพทย์ บลาๆ บลาๆ ได้ตรวจร่างกายผู้ป่วยชื่อ: นางสาวพลอยชะนี กระหรี่ร่านซ่องเภณี ผลวินิจฉัยโรค : พบโรคอยากได้ผัวคนอื่นเกินต้าน ร่านจนผ่านมาร้อยค*ย เเละพบว่ากำลังตั้งครรภ์ได้ 2 วีค เเล้ว ลงชื่อ นายเเพทย์ บลาๆ ผู้ตรวจ ลงชื่อ พลอยชะนี ผู้รับการตรวจ ผมอ่านจบก็ขยำกระดาษเเล้วเขวี้ยงทิ้งใส่หน้ามันเเรงๆ ทันที ผม: นี้มันอะไร พลอย พลอย: ก็ใบตรวจการตั้งครรภ์ไงคะ เรากำลังจะมีลูกด้วยกันเเล้ว วายุดีใจไหม ผม: ไม่!! กูไม่ดีใจเลย ยังไงกูก็ไม่รับลูกในท้องมึงเด็ดขาด กูใส่ถุงทุกครั้ง!! ทุกครั้งที่มีอะไร ผมจะป้องกันทุกครั้ง มันจะท้องได้ยังไง ถ้ามันไม่ได้ไปเอากับคนอื่น ผมจ้องมองหน้าด้านๆของมัน ที่กำลังยกยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้าน พลอย: หึ หรอคะ วาคงไม่รู้สินะ ว่าพลอยเเอบเจาะถุงทุกครั้ง ผม: เเล้วไง ไปเอาออกซะ กูไม่รับ พลอย: คุณต้องเเต่งงานกับพลอย ผม: กูไม่เเต่ง!! ผมตะคอกใส่หน้ามันก่อนจะเดินไปใส่เสื้อผ้า เดินออกจากห้องทันที พอกลับถึงคอนโด ก็ไม่เห็นปลาย ผมจึงโทรหาหลายสายเเต่ไม่มีวี่เเววที่เธอจะรับ ผม: มึงไปไหนว่ะปลาย ดึกป่านนี้ทำไมไม่กลับ ผมบ่นพึมพำออกมาก่อนจะส่งไลน์ ไปหาปลาย เผื่อเธออ่าน เเล้วตอบกลับมา มึงยุไหนปลาย เดี๋ยวกูไปรับ ไม่มีวี่เเววว่าเธอจะอ่านหรือตอบกลับ ปลายตอบหน่อย กูมีเรื่องจะปรึกษา ผมตัดสินใจที่จะบอกปลายเรื่องที่เกิดขึ้นของผมกับพลอย เพราะมันเริ่มจะบานปลายไปทุกทีเเล้ว ขืนปล่อยไปมีหวัง ปลายรู้ความจริงเเน่ เเต่ก็ไร้ค่า เมื่อเธอไม่อ่าน ไม่ตอบไลน์ผมเลย ผมจึงโทรหาเพื่อนเธอก็ไม่มีใครรับอีกเช่นเคย ปลายคือกูมีเรื่องจะสารภาพ ผมตั้งใจจะพิมพ์สิ่งที่ผมกระทำผิดไป เเต่ก็ต้องลบออก เพราะกลัวว่าบอกในไลน์เธอจะโกรธเเละบล็อกผมหนีไป ขอบอกตอนเธอกลับมาคอนโดเเล้วกัน เผื่อโกรธผมจะได้ใช้จุดอ่อนกับเธอได้ กลับมาเร็วๆนะ กูรออยู่ที่คอนโด จากนั้นผมก็ล้มตัวนอน หลับตาลงเบาๆ Talk ปลาย นี้ก็หลายวันมาเเล้ว ที่ฉันมานอนกับเพื่อนโดยไม่ได้ติดต่อกับวายุ วันเเรกที่ฉันมา เขาส่งไลน์มาว่า มีอะไรจะบอก ฉันก็อยากรู้นะว่าเรื่องอะไร เพราะพึ่งตัดสินใจอ่านไลน์เขาวันนี้ ก็เลยอ่านเฉยๆ เเต่ไม่ตอบ กะจะไปเซอร์ไพรส์เขา ให้ตกใจเล่นๆ ว่านางฟ้าที่ไหนโผล่มา อิอิ Talk วายุ ผมนั่งมองโทรศัพท์ตัวเอง พลอย : สายที่ไม่ได้รับ 520 สาย คุณโทรหา ปลายฟ้า 425 สาย ผมปิดหน้าจอลง สายตาพลางไปมองปฏิทิน ผ่านมาหลายวันเเล้วที่ผมไม่ได้คุยกับเมีย หูทั้งสองข้างก็เฝ้ารอว่าเมื่อไหร่ เสียงเปิดประตูมันจะดังขึ้น ก๊อกกๆ ก๊อกๆ ผมจากที่นั่งซึมก็เบิกตาลุกขึ้น รีบวิ่งไปเปิดประตูทันที ในที่สุดผมก็ได้เสี่ยงตายบอกความจริงกับเมียเเล้ว ปึ้งง~ ผม: คิดถึงจังเมียจ๋า // ผมเปิดประตูด้วยใบหน้าที่ยิ้มตื่นเต้น เเต่ก็ต้องหุบยิ้มลงเมื่อเห็นพลอยยืนลูกหน้าประตู กับลูกน้อง 3 4 คน ผม: มึงมาทำไม พลอย: พลอยก็พาลูกมาหาผัว มันผิดตรงไหน วาสิควรจะไปหาพลอย // พูดจบมันก็จะเดินเข้าห้องเเต่ผมกันไว้ไม่ให้เข้า ผม: ออกไป! พลอย: เเหม๋! เดี๋ยวนี้วายุกล้าดื้อกับพลอยหรอคะ คงจะไม่รู้สินะว่า ผม: มึงไม่ต้องมาขู่กู! พลอย: พวกเเกจับ ตัววายุไว้เเล้วเอายาปลุกเซ็กส์กรอกปากมัน // พลอยหันไปสั่งลูกน้องของเธอทันทีที่ผมไม่ยอม พวกมัน 3 4 ตัวเดินเข้ามาจับตัวผมไว้ เเต่ใช่ว่าผมจะยอม ไม่ต่อสู้ เพราะผมคงไม่ยอมทำเรื่องบัดสีบัดเถลิงกับพลอยที่นี้หรอก ผม: ปล่อยกูนะเว้ย ไอ้พวกเหี้ยอย่ามาจับกู ตุ๊บบ~ ผัวะ~ พลั่กก~ ผมฉกต่อยพวกมัน พยายามต่อสู้ ขัดขืนสุดกำลังกาย พลอย: จับมันไว้ให้ได้ ถ้าจับไม่ได้ฉันจะฆ่าพวกเเก ทั้ง 4 คน // เธอยืนออกคำสั่ง ให้กับลูกน้องในขณะที่ผมต่อสู้กับพวกมันอยู่ในห้อง พวกมัน: ครับนาย ผัวะ~ ปักกก ตุ๊บบบ~ มันผลักผมล้มลงเเล้วเข้ามารุมจับผมทันที ผม: โอ้ยย ปล่อยกูนะเว้ย // พวกมันจับผมเเน่นพยายามยัดยาเข้ามาเเต่ผมก็ปิดปากไว้เเน่นมิดชิด จนพลอยเธอเดินมาพร้อมกับเข็มฉีดยา ฉึกกก~ เข็มถูกปักลงบริเวณไหล่ซ้ายผม สารของเหลวถูกฉีดเข้าไปจนซึมสู่ร่างกาย อย่างรวดเร็ว พลอย: หมดหน้าที่ของพวกเเกเเล้ว จะไปไหนก็ไป พวกมัน: ครับ // พวกมันปล่อยตัวผมออกเเล้วเดินออกไป เหลือเเค่ผมกับพลอยที่อยู่ในห้อง พลอย: รีบๆมา ปรนเปรอพลอยสิคะ ผัวข๋าา //เธอนอนถอดเสื้อผ้า เเหกอ้าขา พลางกระดิกนิ้วเรียกผม ผม: หึ ครั้งนี้กูจะไม่ยอมมึงเด็ดขาด พลอย ผมพยายามพยุงตัวเองลุกขึ้น เหงื่อร้อนท่วมตัวจนเปียกโชก เจ้าท่อนเอ็นก็เเข็งจนปวดหนึบ เเต่ผมก็กัดปากตัวเองคุมสติเดินไปเปิดประตู พลอย: คุณสิว่าคุณจะทนมันได้เเค่ไหนกันล่ะวายุ ฮ่า ฮ่า พรึ่บบ~ พลอยเข้ามาสวมกอดผมจากด้านหลังมือก็ลูบไล้ตามเเผงอก เเล้วเข้ามาถอดกางเกงผมออก ผม: ออกไป!! อย่ามาเเตะต้องตัวกู พลอย: คุณอย่าฝืนพูดเลย ในเมื่อร่างกายคุณต้องการพลอยเเค่ไหน ผม: อ๊ะ~ ซี๊ดด~ Talk ปลาย ฉันมาถึงหน้าคอนโดเเล้วกำลังจะขึ้นไป เเต่ขอเเวะซื้อขนมที่เขาชอบก่อน เผื่อเจอฉันมาเซอร์ไพรส์ร้องไห้งอเเง จะได้เอาขนมล่อ ตึก ตึก ~ ฉันเดินด้วยความตื่นเต้น ของคนที่ไม่ได้เจอหลัวนาน เเต่พอถึงห้องกำลังจะหยิบคีย์การ์ดออกมารูด ก็ได้ยินเสียงดังที่เล็ดลอดออกมา ตับบๆ ตับบๆ อ๊าาส์ ทำไมมันร้อนจังว่ะ โอ๊ะ ซี๊ด~~ วายุ ข๋าาา กระเเทกheเมียเเรงๆสิคะ อ๊าๆๆ ฉันกลั้นใจยืนเเอบฟังเสียงอยู่นาน มองหน้าห้องก็ไม่ใช่ห้องใคร มันเป็นห้องที่ฉันเคยนอน เคยเอากับเขา เช่นเดียวกับที่เขาเอากับมัน ปึ้งง~ ฉันตัดสินใจเปิดประตูออก ก็เห็นชายที่ขึ้นชื่อว่าผัว กำลังร่วมรักกับหญิงอื่น กดขี่กันอย่างดุเดือด ตับบๆ ตับบๆๆ อ๊ะ อ๊าา วายุข๋า พลอยเสียว อื้ออ กะ กูก็เสียวว ฮึก ฉันกลั้นใจสะอื้นเล็กน้อย เมื่อเห็นภาพตรงหน้า วะ วายุ ฉันพยายามเปล่งเสียงเเหบๆ เรียกชื่อเขา เบาๆ วายุ: ปะ ปลายย // เขาหันมามองฉันพร้อมกับสีหน้าที่ดูตกใจ เเล้วรีบผละตัวออกจากอีนั่น พลอย: หึ // มันยกยิ้มเย้ยฉันขึ้นอย่างดีใจ วายุ: ปลายย คือ มันไม่ใช่อย่างที่มึงคิดนะ กู กูไม่ได้ตั้งใจจะทำ // เขาสวมผ้าขนหนูพันท่อนล่าง เดินมาหาฉัน เเววตาเหมือนจะร้องไห้ หึ เเต่เสียใจ เพี๊ยะ~ ฉันตบหน้าเขา ฉัน: ฮึก ฉะ ฉันขอโทษนะ ที่มาขัดจังหวะ เชิญเหี้ยสองตัว สมสู่กันต่ออย่างสบายได้เลย!! พอพูดจบฉันก็วิ่งออกมาทันที เเต่ก็โดนเขาฉุดรั้งเข้าไปกอดไว้เเน่น วายุ: อึก ปลายกูขอโทษ มึงอย่าทิ้งกูไปไหนนะกูขอร้อง ที่กูทำลงไปเพราะ.. ฉัน: ฉันไม่อยากฟังคำเเก้ตัวโง่ๆของนาย ปล่อย! ต่อจากนี้เราขาดกัน // ฉันไม่รอเขาเเก้ตัวจบก็พูดขัดขึ้นก่อนทันที วายุ: ไม่ปลาย มึงอย่าทิ้งกูไป กูรักมึง ไม่ได้รักมัน // ฉันพยายามเเกะ มือเหนียวๆของเขาออกจากตัว เเต่ก็สู้เเรงไม่ได้เพราะเขากอดเเน่นขึ้นเรื่อยๆ ฉัน: ฮึกก ฉันเจ็บนะวายุ ที่นายทำเเบบนี้ วายุ: กูขอโทษ อึก อย่าทิ้งกูไปนะปลาย กูรักมึงมากนะ รักมากที่สุด ปึกก ~ พรึ่บบ~ วายุ: อ่ะ โอ้ยยย หัวของวายุโดนกระทบกับของเเข็งจนต้องล้มลง ปล่อยกอดให้ฉันลุกขึ้น ยืน ฉันมองเขาที่นอนกุมหัวตัวเองอยู่ เมื่อโดนอีพลอยเอาไม้ฟาดหัว วายุ: ปะปลายย ยะอย่าไปจากผมนะ // เขาพยายามยื่นมือมาจับฉันเเต่ฉันถอยห่าง พลอย: ไปซะสิ จะยื่นอยู่ทำไม ผัวมึงเเอบเยกับกูมานาน จนตอนนี้กูท้องได้ 2 วีคเเล้ว ฉัน: ทะ ท้องหรอ // ฉันตกใจกับคำพูดของมัน พลอย: ใช่! ไปสิจะมาอยู่เเย่งผัวฉันทำไม ไปตามทางกระหรี่ของมึงซะ อย่ามายุ่งเเย่งผัวคนอื่น ฉันยืนมองวายุที่นอนกุมหัวตัวเอง ตาเริ่มพร่ามัวเพราะโดนไม้ตีอย่างเเรง ก่อนจะค่อยวิ่งหนีอย่างเร็ว ไปทั้งนํ้าตาที่ไหลออกมาตามเเก้วตาใส วายุ: ปะปลายย!! อย่าไปจากผม ฮึกก! เสียงเขาร้องตะโกนตามหลังฉัน ดังลั่นอย่างคนบ้าขาดสติ