ตอนที่24 เจ็บท้อง

ตอนที่ 25 ฉัน: กราบฉันสิ เผื่อฉันจะยอม // ฉันพูดพร้อมกับยกยิ้มขึ้น วายุ: อะ เอาจริงหรอ ฉัน: อืม ก็จริงสิ กล้าไหมล่ะ // ฉันยิ้มอย่างร้ายๆ คนอย่างเขานี่นะจะยอมลด ศักดิ์ศรีมากราบเเทบเท้าฉัน ไม่อยากจะคิด วายุ: หึ ร้ายนักนะ มึงนี่ พรึ่บบ~~ เขาคลานลงจากเตียง มานั่งคุกเข่าต่อหน้าฉัน สองมือพนมไหว้ ก่อนจะ ก้มหัวลงกราบ ฉันเงียบเเละอึ้งไปหมด สตั้นไปเกือบ 10 วิ ไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำขนาดนี้ เมื่อกี้ฉันเเค่พูดเล่น เเละลืมไปว่ามันจิตไม่ปกติ ฉัน: วะ วายุ ละ ลุกขึ้น เมื่อกี้ฉันพูดเล่น โอ้ย ไอ้คนซื่อบื่อ // ฉันพยุงตัวเขาขึ้น เเต่เขาโน้มใบหน้าเข้าหาฉันอย่างชิดใกล้ วายุ: ก็กูรักมึงอ่ะปลาย กูยอมทำเพื่อมึงได้หมดทุกอย่าง เเต่ตอนนี้มึงคงต้อง ยอมกูเเล้วล่ะ พรึ่บ~ ฉัน: ยะ ยอมอะไร // ฉันตกใจ รีบพูดท้วงขึ้น เมื่อเขาดันตัวฉันนอนเเนบราบ หลังจากนั้นก็ เป็นอย่างที่คิด กว่าจะจบทำเอาฉันหายใจหอบ เเค่กๆ เช้าวันรุ่งขึ้น บนโต๊ะอาหาร มีทั้งหมด 5 คน มีผู้ชายวัยกลางคนใส่สูทหน้าตานิ่งขรึม นั้นคือ พ่อของเขา ส่วนที่ทาปากเเดงๆ หน้าขาวๆ ก็เป็นเเม่เลี้ยงของวายุ เเละสุดท้าย สาวหน้าตาสวยไม่สู้ฉัน เป็นน้องคนละเเม่ของเขา ส่วนสามีภรรยาอีกคู่ คงไม่ต้องบอกกล่าว พ่อวายุ: เป็นไงล่ะ งานมึงไอ้วาถึงไหนเเล้ว วายุ: ก็เรื่อยๆครับ // พูดพร้อมกับตักข้าวใส่ปาก พ่อวายุ: อืม เออหนูปลายเข้าไปเอากระเป๋าสีดำทำงานในห้อง ให้พ่อหน่อย ไป // ฉันมองดูรอบๆ คนใช้เต็มบ้านทำไมไม่ใช้ เเต่ฉันก็ไม่ขัด ฉัน: อ่อค่ะ เดียวปลายไปเอาให้ Talk วายุ ผมมองตามหลังปลายไป ที่โดนพ่อใช้ คงจะมีเรื่องคุยกับผมเป็นเเน่เเท้ เเม่เลี้ยง: ฉันไม่อยากจะเชื่อ คิดยังไงเอาเด็กนั่นมาเป็นเมีย // ผมก็อยากถามพ่อผมเหมือนกัน คิดยังไงเอาอีเเก่ปากโถส่วมนี่ทำเมีย ผม: เx็ดมันมั้งครับ // ผมตอบกลับ เธอไปอย่างดื้อๆ จะมายุ่งอะไรกับการเลือกเมียของผม ผมใช้ความรักเลือก ไม่ได้ ใช้นํ้ามันทำพรายดีดใส่ พ่อ: มึงก็ตรงไป ไอ้เสือ ฮ่า ฮ่า //พ่อผมหัวเราะ ผม: ก็ผมรักเธอเเละอยากใช้ชีวิตร่วมครับ เพราะอยู่ด้วยเเล้วมีความสุข เเละ เลี้ยงง่าย ผลาญเงินไม่เก่ง // ผมยิ้มให้เเม่เลี้ยง หวานๆ พ่อ: เออๆ พอได้เเล้ว เลิกเเซะเมียกู จะเอาใครเป็นเมียกูไม่ห้ามหรอก เเต่จะอยู่ด้วยกันมันต้องเข้าพิธีก่อน ผม: เรื่องนั้นผมวางเเผนไว้ในหัวเรียบร้อยเเล้วครับ ไม่ต้องห่วง //ผมว่าจะขอปลายเเต่งงานในวันเกิดของเธอ พอถึงป่านนั้นเจ้าตัวเล็กคงได้ออกมาดูโลกเเล้ว ถ้าเเต่งตอนท้องผมกลัวเมียจะเหนื่อย เเถมช่วงนี้ยังชอบหงุดหงิดใส่ผมอีกด้วย จากนั้นปลายก็มา เเละทุกอย่างก็เหมือนปกติของทุกวัน 5 เดือนผ่านไป Talk ปลาย ตอนนี้ฉันท้องได้ 9 เดือนเเล้ว ใกล้จะคลอดเร็วๆนี้ จะไปไหนก็ลำบากหน่อย ส่วนวายุก็ดูเเลฉัน ตามใจทุกอย่าง คุยกับลูกทุกเช้าเย็น วายุ: เราจะตั้งชื่อลูกว่าอะไรดีนะ หนูอยากชื่ออะไรคะ ป่ะป๊าจะตั้งให้ // เขาเเนบเเก้มเข้ากับท้องฉัน ฟังเสียงหัวใจลูก พลางคุยกับฉัน ปลาย: ยังไม่รู้เพศลูกเลย // ฉันอยากรู้เพศลูกจนจะตายห่า เเต่เขากลับไม่ให้อัลตร้าซาวด์ดู เพราะอยากรอลุ้น วายุ: ก็ตั้ง 2 ชื่อไปเลยที่รัก ถ้าเป็นผู้ชายผมจะให้ชื่อว่า น้องอาคิน ส่วนผู้หญิง ชื่อน้องซานผิง ดีไหมปลาย ฉัน: อืมม เเล้วเเต่นายเลย ฉันได้หมด อ้ะ อื้ออ วายุออกก่อนได้ไหม ฉันรู้สึกเจ็บๆท้อง อ่ะ โอ้ย // ฉันผลักหน้าเขาออกจากท้องมือก็ผยุง จับท้องตัวเองไว้เเน่น วายุ: ห้ะ ปลายคุณเจ็บท้องหรอ จะ เจ็บท้องเเสดงว่าจะคลอด ฮึ้ย! ผะ ผมจะได้เห็นหน้าลูกเเล้วใช่ไหม // เขาดีใจจนร้องไห้ ลุกลี้ลุกลนหากุญเเจรถ ก่อนจะมาอุ้มฉัน ออกรถไปโรงพยาบาลทันที ฉัน: วายุ ฉะ ฉันเจ็บท้อง อื้ออ วายุ: อดทนหน่อยนะปลาย ใกล้ถึงเเล้ว วายุขับรถไป จับมือฉันบีบไว้เเน่น