ตอนที่ 6   1/    
已经是第一章了
ตอนที่ 6
“อีพลอย อีศร อีมินน เก็บของเดี๋ยวนี้ ด่วนนน!!!” ระหว่างที่ฉัน ศร และมินนั่งเขียนรายงานอยู่ใต้ตึกคณะ อยู่ๆ ยัยเกรวี่ก็วิ่งตาตื่นมา พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงลุกลี้ลุกลน รวมถึงรวบชีทเรียนของพวกเราที่นั่งก่อนหน้าอย่างลวกๆ แล้วยัดใส่กระเป๋าผ้าของฉันด้วยความเร่งรีบ “อีกระเทย จะรีบไปไหน เจ้าหนี้มาตามทวงเงินรึไง ฮะ!!” ยัยมินยืนเท้าสะเอว บ่นใส่ยัยเกรวี่ ส่วนฉันและศรก็ได้แต่มองการกระทำของยัยเกรวี่แล้วพยักหน้าเห็นด้วยกับมัน “โอ๊ยยย ถ้าเจ้าหนี้ฉันหล่อแบบนี้ฉันก็ยอมจ้าาาา ตามกูมาเลย ด่วนค่ะ นังชะนีทั้งสาม!” หลังจากยัดทุกอย่างลงกระเป๋าผ้าฉันแล้ว ยัยเกรวี่ก็รีบลากยัยศรและยัยมินไปด้วยความเร็ว ส่วนฉันก็รีบสาวเท้าเดินตามแทบเป็นระวิง “โอ๊ย อีเกรวี่ เดินเร็วไป จะรีบไปไหน!!” เสียงยัยศรกับยัยมินโวยวายตามทางตลอดที่โดนยัยเกรวี่ลากไป “ค่อยอธิบาย พวกมึงรีบเดินก่อน“ มันจะรีบไปไหนของมันนะ แล้วในที่สุดพวกเราก็มายืนอยู่ในลานสระว่ายน้ำในอาคารของมหาลัย ตอนนี้ทุกคนยืนหอบด้วยความเหนื่อย ที่เดินจนเรียกว่าเกือบจะวิ่ง เพื่อมาที่นี่ “เนี่ย กูบอกแล้วว่าให้เร็วๆ ดูสิ ได้นั่งไกลเลย” ยัยเกรวี่บ่นกระปอดประแปด พร้อมรีบสาวเท้าไปนั่งตรงที่บอกว่าไกล และพวกเราสามคนก็เดินตามไปด้วยความเหนื่อยล้า ตอนนี้นั่งไหนก็ได้ ขอแค่ได้นั่งก็พอ “มึงพามานั่งดูอะไรวะ” หลังจากพวกเราหายเหนื่อย ยัยศรก็ถามขึ้นมา ทำให้ฉันและยัยมินหันไปมองยัยเกรวี่เช่นกัน “ผู้ ชาย” ยัยเกรวี่หันมาพูดช้าๆ ชัดๆ “ก็นึกว่าเรื่องสำคัญอะไร ผู้ใหม่เหรอ แล้วทำไมคนมันเยอะจังเลยอะ” ฉันบ่นออกมาอย่างไม่ใส่ใจ “ไม่เยอะได้ไง ก็..” กรี๊ดดด ยังไม่ทันที่ยัยเกรวี่จะพูดจบ เสียงกรี๊ดก็ดังกระหึ่มทั่วทั้งลานสระว่ายน้ำ ฉันเลยหันไปตามสายตาที่สาวๆ ในนี้มองไป ก็เข้าใจทุกอย่าง ว่าทำไมมันถึงรีบ ทำไมมันถึงบ่นเสียดายที่ได้นั่งไกล แล้วทำไมผู้หญิงถึงเยอะขนาดนี้ ก็เพราะว่าวันนี้กลุ่ม devil prince มาแข่งว่ายน้ำน่ะสิ ซึ่งตอนนี้เจ้าชายทั้งสี่ก็ค่อยๆ เดินออกมาจากห้องเก็บตัวกันทุกคน! ช่วงนี้เป็นช่วงงานกีฬาของมหาลัย โดยปีนี้จะมีกิจกรรมพิเศษคือแข่งว่ายน้ำเฉพาะกลุ่ม devil prince แต่กำหนดการเรื่องวันแข่งเวลาแข่งจริง ไม่มีใครรู้ จะรู้ได้ก็ตอนที่พวกเขาเริ่มเดินมาทางสระว่ายน้ำนี่ล่ะ ทำให้ช่วงนี้ทุกวันผู้หญิงน้อยใหญ่จะมานั่งรอตรงแถวลานสระว่ายน้ำทุกวัน นี่ยัยเกรวี่คงได้ข่าวเลยรีบไปลากพวกฉันมาสินะ “อร๊ายยยยย อีตุ๊ดดดทำไมไม่บอกก่อน ไม่งั้นกูไม่รอให้มึงจูงหรอก กูคงวิ่งตัดหน้ามึงไปแล้ว!” เสียงยัยศรพูดออกมาพร้อมมองภาพตรงหน้าด้วยแววตาเป็นประกาย “มึงงงง พี่ซันหันมายิ้มให้กูด้วยยย” ยัยมินพูดขึ้นมา เมื่อเห็นพี่ซัน หนุ่มแพรวพราวเจ้าเสน่ห์ในกลุ่มที่ส่งยิ้มมาให้สาวๆ ที่มาที่นี่ทุกคน จนผู้หญิงในแถบนี้แทบละลายไปกับรอยยิ้มนั่น “พี่ซันไม่ได้ยิ้มให้มึงมั้ย เขายิ้มโปรยเสน่ห์ให้ทุกคนโว๊ยย.. มึงงง ดูพี่เคนสิ เท่ห์อะะะ ซิกซ์แพ็กแน่นสุดดด ไหนจะลายสักแสนเสน่ห์นั่นอีกกก” ยัยมินมองพร้อมทำท่าเพ้อออกมา ฉันยอมรับว่าทั้งสี่คน ช่างมีออร่าพุ่งกระจายทั่วบริเวณนี้จริงๆ มันดูน่าค้นหา น่ากลัวและน่าเข้าถึงในเวลาเดียวกัน แต่ถึงอย่างนั้น สายตาฉัน ก็มีแค่เฮียเคเท่านั้น เฮียเคตอนนี้ สีหน้าไร้อารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้น จนฉันเองก็ดูไม่ออกว่าเขารู้สึกยังไง ถ้าให้เดาก็น่าจะเพราะรำคาญสายตาของผู้หญิงที่กำลังมองมาทางเขาละมั้ง แล้วไม่นานเขาก็หลับตานั่งนิ่งๆ เหมือนทำสมาธิ ถัดไปข้างๆ เฮียก็เป็นพี่ไนท์ ที่นั่งนิ่งเช่นกัน แต่พี่ไนท์ยังพอขยับปากพูดอยู่บ้าง เหมือนจะพูดกับเฮียเค แต่ก็ดูเหมือนพูดอยู่คนเดียว ส่วนพี่เคน ก็ทำท่าวอร์มร่างกายอยู่ขอบๆ สระ เท่าที่ดูพี่เคนดูจะรูปร่างใหญ่แกร่งที่สุดและดูจากรอยแผลเต็มตัวที่น่ากลัวนั่น รวมถึงรอยสักรูปหมาป่าตัวใหญ่กลางหลัง บ่งบอกได้ว่า พี่เคนที่คนลือกันว่าโหดสุดในกลุ่มน่าจะเป็นเรื่องจริง ส่วนพี่ซันก็อย่างที่บอก ถึงตัวจะวอร์มร่างกาย แต่สายตาและรอยยิ้มก็ส่งมาทางคนดูตลอดเวลา เล่นหูเล่นตามาทางฝั่งฉันไม่หยุด เชื่อละที่เขาว่าพี่ซันเจ้าชู้ไม่น่าจะเป็นแค่ข่าวลือหรอก ฉันมองดูภาพข้างหน้า สี่คน สี่บุคคลิก ใครกันนะที่จะมาหยุดเจ้าชายปีศาจสี่หนุ่มนี้ได้ โดยเฉพาะเฮียเคของฉัน.. ระหว่างที่เพื่อนฉันทั้งสาม ยังคงกรี๊ดกร๊าดอยู่ข้างๆ ฉันเองก็สภาพไม่ต่างกับเพื่อนหรอก แต่ฉันแค่ไม่ได้ออกเสียงมาก็เท่านั้นเอง แล้วนี่คือการแข่งว่ายน้ำไง ทุกคนก็ต้องใช่ชุดว่ายน้ำใช่ป่ะ แล้วคือทุกคนต่างโชว์ซิกซ์แพ็ก หุ่นล่ำๆ ผิวขาวๆ จนทำให้ฉันเห็นแล้วอดที่จะเขินไม่ได้เลย โดยเฉพาะเฮียเค ฉันเลื่อนสายตามองไปที่เฮียเคทีละสัดส่วน เริ่มจากใบหน้าอันหล่อเหลา นี่ขนาดว่าทำหน้านิ่งๆ นั่งหลับตาเฉยๆ ยังหล่อทะลุเปลือกตา หล่อทะลุทุกสิ่งอย่างขนาดนี้ ถัดลงมาข้างล่าง เป็นกล้ามเนื้อหน้าอกขาวๆ นั่น แล้วไหนจะหัวนมสีชมพูนั่นอีก โอ๊ยย เขิน โอ๊ยย ละลาย... ถัดลงมาอีกก็เป็นซิกซ์แพ็กที่ทั้งแน่นทั้งขาว น่าสัมผัสยิ่งนัก มันเป็นซิกซ์แพ็กที่มีให้เห็นอยู่จางๆ พร้อมกับขนตรงหน้าท้องช่วงล่างเล็กน้อยนั่นอีก โอ๊ยยย ตายๆๆๆ ตายแน่ๆ เลยยัยพลอย สุดท้ายฉันเลื่อนสายตาลงเรื่อยๆ จนหยุดที่กางเกงว่ายน้ำรัดรูปขาสั้นสีดำ จนทำให้เห็นส่วนนูนที่ทำให้ใจฉันสั่น ทนไม่ไหวแล้วว กรี๊ดดดดด ตอนนี้ฉันรู้สึกได้ถึงความร้อนของหน้าที่มันเห่อขึ้นมามากขึ้นเรื่อยๆ ฉันจิกเล็บกับหน้าขาตัวเองจนเกร็ง เหมือนคนเป็นลมบ้าหมูก็ไม่ปาน ไม่รู้ว่าฉันจะเป็นแผลที่หน้าขาหรือเปล่า รู้แต่ว่าตอนนี้ฉัน ฟินค่าาา สักพักฉันเริ่มรู้สึกว่ามีของเหลวอะไรบางอย่างไหลออกมาจากแถวจมูกของฉัน “ยัยพลอยยยยยย เลือดกำเดาไหล!!” เสียงยัยเกรวี่ปลุกฉันให้ตื่นจากภวังค์ ฉันเลยเอามือแตะลงที่จมูกทันที ก็พบว่าเลือดเต็มมือฉันเลย “ว๊ายยยยยยย” ฉันอุทานออกมาเสียงดังลั่นจากตรงที่นั่งอยู่ พร้อมลุกขึ้นยืนด้วยความตกใจ ในขณะนั้นฉันรู้สึกลานแห่งนี้เงียบสงัดขึ้นมาทันใดและตอนนี้สายตาของทุกคนกำลังมองมาทางฉันเป็นตาเดียว ย้ำนะว่าทุกคน ทั้งคนที่มาดูรวมไปถึงเจ้าชายทั้งสี่ เพราะตอนนี้แม้แต่เฮียเคก็ลืมตาแล้วหันมามองที่ฉันเช่นกัน !! ฉันรีบนั่งลง แล้วรับทิชชู่ที่เพื่อนๆ ฉันยื่นมาให้เช็ดอย่างลวกๆ ฉันเห็นพี่ซันกับพี่เคน ขำออกมาเบาๆ ส่วนเฮียเคและพี่ไนท์ ต่างก็กลับไปนั่งนิ่งเหมือนเดิม โอ๊ย อายชะมัด “อีพลอยยย อีแม่ชี นี่กูพามึงมาตบะแตกถูกแม่ะ!“ เสียงยัยเกรวี่กระแนะกระแหนฉันมาทันที “อีบ้า ฉันอายนะโว๊ย เลิกแซวได้แล้ว” ฉันพูดพร้อมเอามือพัดหน้าไปมาให้หายร้อน เฮียจะจำฉันได้มั้ยเนี่ย โอ๊ยหมดกัน ความทรงจำแรกที่มีต่อฉันมันควรเป็นเรื่องสวยๆ ม่ะ นี่กลายเป็นว่าเห็นฉันเลือดกำเดาไหลเพราะเห็นผู้ชายใส่ชุดว่ายน้ำ !! หวังว่าเขาจะจำฉันไม่ได้นะ /// ไม่นานการแข่งก็เริ่มขึ้น ทั้งสี่คน ว่ายน้ำเร็วสูสีกันมาก ทั้งเร็ว ทั้งแกร่ง แข็งแรง เสียงเชียร์ภายในลานแห่งนี้ดังกระหึ่ม ส่วนตัวฉันเชียร์ในใจอย่างลุ้นๆ แต่สุดท้าย ก็เป็นพี่เคนที่ชนะ รองมาก็พี่ไนท์ เฮียเคและพี่ซันตามลำดับ แต่จะว่าแพ้ก็ออกจะน่าเกียจไปหน่อย เพราะแพ้ชนะห่างกันเป็นหลักมิลลิวินาทีนิดเดียวเอง มองด้วยตายังมองไม่ได้ ต้องมีกล้องจับถึงได้รู้ว่าใครชนะ หลังจากการแข่งจบ พวกพี่ๆ ก็เดินออกจากสระกลับเข้าไปห้องแต่งตัวทันที มีเพียงพี่ซันที่ยืนโบกไม้โบกมือส่งมาทางพวกเรา “พี่ซันงานดี น่ากินนนน” เสียงยัยเกรวี่ก็ยังคงเพ้ออยู่อย่างนั้น ทำเอาฉันต้องหันไปส่ายหัวให้กับมัน ไม่มีใครงานดีเท่าเฮียเคของฉันหรอกย่ะ หึหึ! K Part “พวกมึงจะว่ายเร็วไปไหน กูอุตส่าห์ทำเท่ห์กับสาวๆ ซะเยอะ หมด หมดกันนน” ไอซันพูดโวยวายทันทีที่เดินเข้ามาในโซนแต่งตัว แต่ดูไม่ได้ใส่ใจมากนัก ผมและเพื่อนอีกสองคน มองหน้าไอ้ซันด้วยความเอือมระอา “มึงช้าเองโว๊ย ช่วยไม่ได้ จ่ายมาเลยๆ คนละล้าน” “เออ เดี๋ยวแต่งตัวเสร็จกูโอนให้.. โอ เค นะ ไอ้พวกเพื่อนเหี้ย” “อย่าแพ้แล้วพาลดิวะ ” ไอ้ไนท์พูดขึ้นมาด้วยท่าทีกวนใส่ไอ้ซัน “เออ ว่าแต่ พวกมึงเห็นน้องคนที่เลือดกำเดาไหลม่ะ น่ารักดีว่ะ คุ้นๆ หน้าเหมือนเป็นคนดังในเน็ตอยู่นะ” ตอนนั้นผมกำลังหลับตาเพื่อไม่ต้องสนใจสิ่งแวดล้อมรอบด้าน ผมรำคาญที่พวกผู้หญิงพวกนั้นต่างมารุมล้อมในการแข่ง แต่เสียงร้องที่ดังขึ้นนั้นทำให้ผมต้องหลุดสมาธิแล้วหันไปมอง ท่าทางจะเป็นเอามากเหมือนกันนะผู้หญิงคนนั้น เห็นผู้ชายใส่ชุดว่ายน้ำถึงกับเลือดกำเดาไหลเลยเหรอ ตลกดีเหมือนกัน “กูเห็นมึงก็พูดไม่หยุดปะวะ ว่าคนนั้นก็น่ารัก คนนี้ก็สวย คนโน้นก็โอเค” เสียงไอ้ไนท์พูดออกมา “เฮ้ย แต่คนนี้น่ารักจริง” ไอ้ซันพูดขึ้นมา แต่ผมว่าผมก็เห็นด้วยกับไอ้ไนท์นั่นล่ะ ผมเห็นมันชมทุกคน “มึงก็จัดเลยสิ” เสียงไอ้เคนพูดออกมาด้วยเรื่องเดิมๆ เวลาไอ้ซันชมใครแม่งก็บอกให้จัดทุกคน บางทีผมก็เหนื่อยใจกับเพื่อนตัวเองนะ .. “ไม่ได้ตอนนี้กูต้องโฟกัสกับการแข่งกับไอ้ไนท์ก่อน” ไอ้ซันตอบกลับด้วยสีหน้าจริงจังพร้อมกับลูบคางตัวเองไปมาอย่างใช้ความคิด เรื่องที่มันพูด ก็คงเป็นเรื่องเมื่อวาน มันกับไอ้ไนท์เล่นเกมบ้าอะไรก็ไม่รู้ เอาชีวิตผู้หญิงมาเป็นเกม ผมก็ห้ามแล้วไง แต่แล้วไงล่ะ ไอ้พวกเพื่อนเวรแม่งมันฟังซะที่ไหน คงต้องปล่อยให้มันเรียนรู้เองละครับงานนี้ “นี่มึงจริงจังขนาดนั้นเลย? แต่แม่งกูมีเซนส์ว่ามึงจะแพ้ว่ะไอ้ซัน ฮ่าๆๆ” “สัส มึงรอดูชัยชนะกูได้เลย เตรียมเงินหนึ่งล้านให้กูได้เลยไอ้ไนท์ ฮ่าๆ” ไอ้ซันพูดกับไอ้เคน ก่อนจะหันไปยักคิ้วใส่ไอ้ไนท์และหัวเราะออกมาด้วยความมั่นใจว่ามันจะชนะ “คนจริงเขาไม่พูดเยอะ” ไอ้ไนท์พูดออกมาก่อนเดินไปตบไหล่ไอ้ซันสองสามที พร้อมยักคิ้วกวนตีนไปให้เช่นกัน “กูชักเริ่มสนุกกับเกมของพวกมึงละ กูแทงไอ้ไนท์ มึงละไอ้เค” ผมหันไปมองหน้าเพื่อนผมทั้งสามตัวนิ่งๆ ก่อนจะลุกขึ้น หยิบผ้าเช็ดตัว เดินไปทางโซนอาบน้ำของนักกีฬาทันที คุยกับพวกแม่งแล้วปวดหัว ผมว่าผมไปอาบน้ำก่อนดีกว่า “ไอ้เหี้ยเค ถ้ามึงจะเงียบขนาดนี้ ไม่ต้องมาก็ได้นะ!!!!” ไอ้ซันตะโกนไล่หลังมา ทำให้ผมทำเพียงยกมือขึ้น แล้วชูนิ้วกลางส่งให้พวกมันไปโดยไม่ได้หันหลังไปมอง จะให้พูดก็พูดได้ แต่กับไอ้พวกเหี้ยนี้ แม่งพูดด้วยแล้วไร้สาระ โดยเฉพาะไอ้ซัน ผมเลยเลือกจะไม่พูดก็เท่านั้นเอง....
已经是最新一章了
加载中