ตอนที่ 37
“พลอยใส เธอไม่มีทางหนีฉันพ้นหรอก!!” เสียงเฮียเคตะโกนไล่หลังฉันมา พร้อมกับคว้าเอวของฉันเอาไว้อีกครั้งจนฉันตัวลอย ก่อนจะทุ่มลงไปที่โซฟาอีกครั้งด้วยความแรงและขึ้นมาคร่อมฉันเหมือนเดิม
ฉันจ้องมองหน้าเขาด้วยสายตาขึงขังไม่แพ้เขา แต่พอเห็นสายตาคนตรงหน้า ฉันก็เริ่มรู้สึกว่าฉันพ่ายแพ้และเริ่มมีน้ำตาไหลออกมา