已经是第一章了
บทที่5:สวรรค์...กำหนด....
สงครามระหว่างเขาและเธอยังสงบหนึ่งเดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก
\" นี่เราทำงานมาหนึ่งเดือนแล้วหรือนี่ตลอด\" หนึ่งเดือนที่ผ่านมา อันนา ต้องเข้าไปนอนเป็นเพื่อนคุณหญิงแขไขเป็นประจำทุกวันเผื่อมีอะไรฉุกเฉินจะได้ช่วยได้ทันท่วงที ส่วนส่วนหมอมิ ก็แวะเวียนมาเยี่ยมเยือน เธอบ้างเป็นครั้งคราวส่วนคุณชายกริชน่ะหรือ นานๆทีถึงจะแวะเวียนมาเจอกันทีเพราะต่างคนต่างทำหน้าที่ของตนเองแต่ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องมาชวนทะเลาะให้เสียอารมณ์ จะเจอกันก็ตอนที่เขาจะไปทำงาน หรือบางทีก็ที่โต๊ะอาหารเสียส่วนใหญ่ วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่ทุกคนในบ้าน รวมถึงฉันต้องมาพร้อมเพียงกัน ที่ห้องอาหาร แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนตะลึง ก็คือวันนี้เป็นวันหยุดปกติคุณชายกริชเขาไม่เคยตื่นเช้าลงมาทานมื้อเช้าพร้อมทุกๆคนในบ้าน สักเท่าไหร่ และที่เซอร์ไพรส์ไปกว่านั้น วันนี้มีหญิงสาวเดินตามลงมานั่งร่วมรับประทานอาหารในวันนี้ด้วย
\" สวัสดีค่ะคุณหญิงแม่ \" คุณหญิงรับไหว้อย่างไม่เต็มใจนัก บรรยากาศบนโต๊ะอาหารแทบไม่ต้องบรรยายมันเต็มไปด้วยมนต์ดำรังษีอำมหิตของคุณหญิงของบ้าน บ่งบอกถึงความไม่พอใจลูกชายหัวแก้วหัวแหวนที่บังอาจขัดคำสั่งของท่าน เสียงช้อนกับส้อมวางกระทบกันเสียงดังจนลูกจ้างอย่างหล่อนถึงกับสะดุ้งโหยงเลยทีเดียว
\"หนูอันจ๊ะ\"
\" คะ ! คุณหญิง \"
\" ป้าบอกกี่ครั้งกี่หนแล้วอย่าเรียกป้าว่าคุณหญิงถ้าหากรักและจริงใจต่อกันอย่าเรียกป้าแบบนี้อีก เพราะป้าไม่ชอบให้ใครมาขัดคำสั่งของป้าหวังว่าหนูคงเข้าใจ\" อันนานั่งตัวลีบที่อีกฝ่ายดุหล่อน แต่หากคำพูดเหมือนตีวัวกระทบคราดยังไงชอบกล
\" ค่ะคุณป้า คราวหลังอันจะระวังค่ะ หนูแค่เผลอไปเท่านั้นค่ะไม่ได้ตั้งใจหนูขอโทษค่ะ \"
\" เข้าใจก็ดีแล้ว พาป้าขึ้นไปบนห้องที \" คุณหญิงแขไขทำไม่สนใจผู้ที่มาร่วมโต๊ะอาหารด้วยสักนิด หลังจากอยู่ลำพังกับอันนาเพียงสองคนคุณหญิงกลับเดือดเป็นฟืนเป็นไฟ
\" เชื่อเขาเลยลูกคนนี้เรียนมาก็สูงดูไม่ออกหรือไง? นะ ว่าผู้หญิงตั้งใจมาเกาะ หวังรวยทางลัด แม่พวกนี้วันๆเอาแต่นั่งชายตา แต่งตัวไปวันๆ หลอกล่อแต่ไฮโซให้มาติดกับดัก โอ้ย! กลุ้มใจเสียจริง\"
\" คุณป้าอย่าเครียดไปเลยนะคะเดี๋ยวจะพาลไม่สบายไปเสียเปล่าๆ แต่อันว่าของแบบนี้ตบมือข้างเดียวคงไม่ดังหรอกค่ะ ถ้าอีกฝ่ายไม่เต็มใจ \"
\" หนูอันพูดว่าอะไรนะ? ป้าฟังไม่ถนัด \"
\" เปล่าค่ะ!\"
\" หนูหมายถึง ให้คุณป้าคิดเสียว่าชาติที่แล้วเราไปทำเขาไว้ชาตินี้เลยต้องชดใช้ให้เขาแล้วอีกอย่างเนื้อคู่กันแล้วคงไม่แคล้วกันหรอกค่ะ เพราะสวรรค์คงกำหนดไว้แล้วค่ะ\"
\"ที่หนูอันพูดมันก็ถูกของแบบนี้เนื้อคู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอกจ้ะ หนูว่าไหม?\"
\" งั้นหนูคงทำบุญมาดีชาตินี้ถึงได้เจอแต่คนดีๆอย่างหมอมิ กับคุณป้าไงล่ะคะ\" หล่อนแสดงสีหน้าท่าทางอย่างจริงใจที่พูดออกมา
\" เรานี่ปากหวานเสียจริงนะเรา นี่หนูอันเชื่อไหม? ว่าป้ารู้สึกเหมือนเรารู้จักกันมานานแสนนานหรือนี่อาจจะเป็พรหมลิขิตกันนะว่าไหม? ป้าอยากรู้จริงพรหมลิขิตใครเป็นกำหนดกันนะคิดไปป้าก็ชักอยากกำหนดเองแล้วสิ! \" หญิงสาวยิ้มอ่อนเป็นการตอบรับ คำเปรียบเปรยของผู้ พูดอย่างเห็นด้วย...
\" อ้อ! หนูอัน! ป้าเกือบลืมเลยวันมะรืนนี้ป้าถูกเชิญไปงานเลี้ยงของคุณหญิงตะวันกับคุณโชติ บ้านนี้เขาผู้ดีเก่ามีลูกสาวสองคนหน้าตาสวยใช้ได้ป้าว่าจะชวนพี่กริชของเราไปด้วยเผื่อพวกเขาจะได้ปิ้งปั๊งกันพี่กริชของเรา เขาจะได้เลิกยุ่งกับแม่ดาราอะไรนั่นเสียทีหนูว่าดีไหม?
\" อย่าบอกนะคะว่าคุณป้าจะสร้างพรหมลิขิตให้คุณกริชเธอ \" คุณหญิงยื่นมือมาบีบจมูกหญิงสาวด้วยความเอ็นดู
\" แหม! เราเนี่ยรู้ใจป้าไปหมดรักที่สุดเลยเด็กคนนี้ \"
\" แล้วมะรืนนี้ หนูอันในฐานะคนดูแลของป้าก็ต้องไปงานนี้ด้วยเหมือนกัน พรุ่งนี้ป้าจะให้คนพาเราไปลองชุดเตรียมตัวให้พร้อมด้วยล่ะ\"
\" แล้วคนที่จะพาไปใครเล่าคะคุณป้า\" อันนาพยายามถามว่าใครกันที่จะเป็นคนพาหล่อนไปลองชุด เพราะจากสีหน้าของคุณหญิงแขไขดูมีเลศนัยชอบกล
\" เก็บไว้เป็นเซอร์ไพรส์จ้ะ\"
\" แต่คุณป้าคะ \"
\" ป้ารู้ว่าเราจะพูดอะไร อย่าปฏิเสธป้าแล้วก็ห้ามขัดใจ ป้าขอสั่ง ยังไงหนูอันก็ต้องมีส่วนร่วมในงานครั้งนี้\"
\" แต่ว่า! อัน ... \"
\" ไม่มีแต่จ้ะ อ้อ! แล้วก็ป้าวานเราโทรหาพี่กริชด้วยว่าให้เขารีบกลับบ้านเย็นนี้ แล้วไปพบป้าที่ห้องด้วย\"
\" แต่คุณป้าคะ \"
\" เรานี่ยังไงวันนี้ทำไม? ขัดใจป้าจังโทรตอนนี้เลย โทรหาพี่เขาให้เรียบร้อย ป้าว่าจะไปเดินเล่นสักพัก แล้วไม่ต้องตามป้ามา อ้าว!โทรสิ ยัง! ยังยืนนิ่งอีก \"
\" ค่ะๆโทรแล้วค่ะ \"
\" แล้วทำไมต้องเป็นเราเนี่ยที่ต้องโทรหาเขาแล้วจะทำไง?ได้ล่ะยัยอันนา ก็คุณหญิงท่านสั่งก็ต้องทำ หล่อนจะบ่นให้มันเกิดประโยชน์อะไรขึ้นมา\" หญิงสาวพึมพำกับตัวเองเอง แต่ก็มิวายที่จะมานั่งกระวนกระวายใจอยู่แบบนี้
\" ทำยังไงดี? ทำยังไงดี? เอาวะโทรก็โทร \" หล่อนตัดสินใจกดโทรออกไปทันที
ตื้ด.....ตื้ด.....ตื้ด...... \"รับสิได้โปรดเถอะ เอ๊ะ! หรือว่าเห็นเป็นเบอร์เราเลยคิดจะแกล้งเรากันนะ \"
\" ใคร? จะแกล้งเธอมิทราบ \" เสียงกระซิบของผู้ถูกโทรหาดังข้างๆหูของเธอทำเอาคนตัวเล็กถึงกับสะดุ้งสุดตัวหันมาตามเสียงกระซิบนั้นของผู้ที่เพิ่งเดินเข้ามา
\" คุณกริช! เล่นอะไรของคุณตกใจหมดเลย\" หญิงสาวพูดแก้เก้อเมื่อรู้สึกตัวว่าเธอกับเขาอยู่อยู่ไกล้กันไม่ถึงคืบ เมื่อคำพูดกับอาการไม่ไปด้วยกันหล่อนถึงกับแก้มแดงเป็นลูกตำลึงเพราะความเขินอาย
\" นี่ฉันว่าหน้าเธอแดงนะ \" เขาแซะหล่อน
\" เธอเขินหรอ\" เขายังแซะหล่อนไม่เลิก
\" ใครเขิน ไม่ได้เขินเสียหน่อย \"
\" แล้วบอกได้หรือยังว่าใคร?จะแกล้งเธอ\" เขายื่นหน้ามาถามไกล้ๆหล่อน ทำให้หล่อนเกิดความประหม่าที่เขาเข้าไกล้หล่อนมากขนาดนี้
\"มะๆ....ไม่มีอะไร ฉันก็บ่นของฉันตามเรื่องตามราวแหละค่ะ \" หล่อนพูดตะกุกตะกัก เขายิ้มมุมปากดีใจที่แกล้งหล่อนได้อีกครั้ง
\" แล้วโทรมามีธุระอะไรมิทราบ \"
\" ก็คุณหญิงให้ดิฉันโทรเรียนคุณว่าเย็นนี้ให้ไปพบท่านที่ห้องด้วยค่ะ ท่านมีเรื่องจะคุยด้วย \"
\" มีเรื่องอะไรหรือเปล่านะเธอพอจะรู้ไหม? \"
\"ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ\"
\" คุณแม่มีเรื่องอะไร? กับผมบอกหน่อยจะได้เตรียมตัวเตรียมใจไว้ทัน\"
\" ฉันไม่รู้จริงๆค่ะ \" อันนาปฎิเสธเขา ว่าหล่อนไม่รู้เรื่องที่คุณหญิงจะคุยกับเขาจริงๆ
\" แน่ใจนะว่าไม่รู้ \" เขาย่างสามขุมเข้ามาประชิดตัวจนหลังของหล่อนชนกับผนังห้องยากที่จะถอยหนีเขาได้อีก
\" แน่ใจค่ะ \" หล่อนตอบเขาตะกุกตะกัก เขาถึงกับยิ้มกริ่มที่แกล้งหล่อนได้สำเร็จ.........
已经是最新一章了
加载中
