บทที่ 4 ชายหนุ่มจอมเผด็จการ

บทที่ 4 ชายหนุ่มจอมเผด็จการ สามวันหลังจากนั้น งานแต่งงาน เดิมใอ้เทียนฉิงคิดว่างานแต่งงานของตระกูลมหาเศรษฐีของ เมืองAน่าจะได้รับความสนใจจากทุกคน คิดไม่ถึงเลยว่า จะมีเพียงแค่รถแต่งงานสองคันเท่านั้นที่มา แบบนี้ก็ดี ตรงกับที่เธอหวังไว้ อ่อนน้อมถ่อมตนสักหน่อย ก็จะไม่มีใครรู้ ใอ้เทียนฉิงที่สวมชุดแต่งงาน ขึ้นไปนั่งในรถแต่งงานอย่างเงียบๆโดยมีคุณพ่อใอ้ช่วยประคอง “ฉิงฉิง” ใอ้เทียนหวงคุณพ่อใอ้จับมือของเธออย่างอาลัยอาวรณ์อยู่บ้าง ในใจของใอ้เทียนฉิงรู้สึกคลื่นไส้ ถ้าหากว่าคุณพ่ออาลัยอาวรณ์จริงๆ ก็คงไม่ยอมให้ลูกสาวของตัวเองแต่งให้กับชายที่มีอายุมากกว่าตัวเองหรอก...... “พ่อจะดูแลเทียนหวงให้ดี!” ใอ้เทียนหวงเอ่ย ใอ้เทียนฉิงเก็บมือกลับมา พลางพยักหน้า นี่เป็นความปรารถนาของเธอ ใอ้เทียนหวงกับเหลียงชู่ถิงจะปฏิบัติกับตัวเองอย่างไรก็ได้ ใอ้อวิ๋นซู่เป็นลูกชายของบ้านใอ้ เธอหวังเพียงแค่ใอ้อวิ๋นซู่จะดีขึ้นมา รถแต่งงานขับออกไปทางบ้านตระกูลลู่ ใอ้เทียนฉิงเพิ่งจะรู้ว่าไม่เพียงแค่มีรถแต่งงานเพียงสองคันเท่านั้น กระทั่งงานแต่งงานก็ไม่มี ใอ้เทียนฉิงที่ก้าวเข้าสู่บ้านตระกูลลู่ ลงจากรถ ในตอนนี้เองมีชายชราอายุมากพอสมควรคนหนึ่งเดินออกมาจากภายในบ้าน “สวัสดีครับคุณผู้หญิง!” ชายชราก้าวขึ้นมา เอ่ยอย่างเคารพนบนอบ “กระผมคือพ่อบ้านของตระกูลลู่ คุณสามารถเรียกกระผมว่าคุณลุงหวัง!” ใอ้เทียนฉิงเหม่อค้าง คุณผู้หญิง นี่กำลังเรียกเธอหรือ คุณลุงหวังพยักหน้า “คุณผู้หญิงแต่งเข้าตระกูลลู่แล้วก็ต้องเป็นคุณผู้หญิงของตระกูลลู่สิครับ!” ใอ้เทียนฉิงพยักหน้า แต่ว่างานแต่งงาน พิธีการล้วนไม่มี รู้สึกว่า...... คุณลุงหวังก็รู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย ทำได้เพียงอธิบายว่า “งานแต่งงานนั้นละเว้นพิธีการตามความต้องการของคุณชาย พวกเราที่เป็นคนรับใช้เหล่านี้ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้!” ใอ้เทียนฉิงเข้าใจขึ้นมาในทันที คุณท่านลู่อายุอานามก็ขนาดนี้แล้ว จะต้องมีลูกชายอย่างแน่นอน เขาจะแต่งภรรยา ลูกชายไม่เห็นด้วยกับการจัดงานใหญ่โตก็ปกติ อีกทั้งก็ไม่ใช่เรื่องน่ายินดีอะไรจริงๆ ใอ้เทียนฉิงที่เข้าใจแล้วก็ยกยิ้ม “ไม่เป็นไร ในเมื่อเป็นความต้องการของคุณชาย ก็ทำตามความต้องการของเขาเถอะ!” “คุณผู้หญิงนั้นช่างเข้าใจและมีเหตุมีผลเสียจริง!” คุณลุงหวังพยักหน้าชื่นชม พอใจเป็นอย่างมาก คุณผู้หญิงน้อยที่อยู่เบื้องหน้าในตอนนี้ สุภาพเยือกเย็น คู่ควรกับคุณชายของพวกเขาจริงๆ “คุณผู้หญิงเชิญทางนี้ครับ!” คุณลุงหวังยิ้มพลางเอ่ย เดินนำทางอยู่ด้านหน้า เดินไปพลาง พูดไปพลาง “คุณผู้หญิง คุณมาถึงเร็วขนาดนี้ ยังไม่ได้ทานอะไรสินะครับ กระผมกำชับให้ทางห้องครัวจัดเตรียมอาหารเช้าไว้ให้คุณแล้ว!” ใอ้เทียนฉิงลูบไปที่ท้องแล้วก็รู้สึกหิวอยู่บ้าง จึงพยักหน้าตกลง หลังจากทานอาหารเช้าปริมาณมากของตระกูลลู่แล้ว คุณลุงหวังก็พาใอ้เทียนฉิงเดินดูไปรอบๆบ้านตระกูลลู่รอบหนึ่ง บอกกฎระเบียบและข้อห้ามกับเธอ “คุณลุงหวัง ขอบคุณคุณมากนะคะ ลำบากคุณแล้ว!” ใอ้เทียนฉิงรีบเอ่ย บ้านตระกูลลู่จะใหญ่เกินไปแล้ว คุณลุงหวังพาเธอเดินดูรอบหนึ่งจนน่องเธอปวดไปหมด ในที่สุดตอนนี้ก็กลับมาถึงห้องรับแขก เธออยากจะรีบหาสถานที่พักผ่อน คุณลุงหวังเห็นว่าใอ้เทียนฉิงเหนื่อยแล้วจริงๆก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ “คุณผู้หญิง ห้องนอนของคุณจัดเก็บเรียบร้อยแล้ว อยู่ชั้นสอง ห้องลำดับที่สามครับ!” “ดีมากเลย!” ใอ้เทียนฉิงรีบเอ่ยตอบ “อย่างนั้นคุณลุงหวัง ฉันสามารถ.........” “ไปพักผ่อนเถอะครับ!” คุณลุงหวังพยักหน้า “ผมจะไปเรียกคุณเมื่อถึงเวลาทานอาหาร!” ใอ้เทียนฉิงซาบซึ้งใจที่สุด รีบก้าวเดินขึ้นไปชั้นบน คุณลุงหวังยิ้มออกมา แล้วก็นึกอะไรขึ้นมาได้ จึงเอ่ยเสริมว่า “คุณผู้หญิง ยังมีข้อห้ามอีกหนึ่งข้อ กระผมเกือบจะลืมไปแล้ว ห้องที่มีกระดิ่งแขวนอยู่นั้นห้ามเข้าไปอย่างเด็ดขาดนะครับ คุณชายจะโมโหได้!” “OK มีกระดิ่งสินะ ฉันรู้แล้ว!” ใอ้เทียนฉิงหันกลับไปตอบรับ อดเบะปากไม่ได้ คุณชายลู่คนนี้ช่างรับมือยากเสียจริงถึงได้มีกฎมากมายขนาดนี้ ช่างมันเถอะ เธอมาเป็นแม่เลี้ยงของผู้อื่น เก็บลูกชายที่โตขนาดนี้ได้คนหนึ่ง ก็จะไม่คิดเล็กคิดน้อยอะไรกับเขาแล้วกัน เชื่อฟังกฎระเบียบสักหน่อยก็โอเคแล้ว ใอ้เทียนฉิงที่กำลังคิดอยู่ก็ได้ยินเสียงกระดิ่งดังขึ้น......เป็นกระดิ่งลมที่กำลังไหวไปมา...... เธอเดินไปตามที่มาของเสียงโดยไม่รู้ตัว เป็นประตูห้องห้องหนึ่งที่อยู่บนชั้นสี่ มีกระดิ่งลมสีม่วงแขวนเอาไว้ ลมพัดกระดิ่งไหว......นี่ก็คือห้องที่ไม่สามารถเข้าไปได้อย่างเด็ดขาดตามที่พ่อบ้านกำชับไว้ใช่ไหมนะ ลึกลับอะไรขนาดนั้น ข้างในนั้นซุกซ่อนความลับแบบไหนไว้กันแน่นะ ใอ้เทียนฉิงคิดแล้วก็เหม่อลอย รอจนเธอรู้สึกตัวขึ้นมา ก็สะบัดศีรษะไปมา......สมควรตาย เธอคิดอะไรอยู่กันแน่นะ ถึงได้อยากจะแอบดูความลับที่อยู่ในห้องนั้น คุณลุงหวังพูดไว้ไม่ใช่หรือว่าคุณชายลู่อะไรนั่นจะโมโหเอาได้ เธอไม่อยากจะพบเจอกับเรื่องโชคร้ายหรอกนะ! ใอ้เทียนฉิงรีบกลับไปที่ห้องของตัวเอง ตอนนี้แม้กระทั่งน้ำก็ยังไม่อยากอาบ จึงแผ่ตัวลงบนเตียงแล้วนอนหลับไป......