บทที่ 5 ภรรยาคนใหม่ของเขา

บทที่ 5 ภรรยาคนใหม่ของเขา เมื่อใอ้เทียนฉิงตื่นขึ้นมาก็พบว่าด้านนอกหน้าต่างมืดลงแล้ว เธอลืมตาขึ้นอย่างงัวเงีย นวดขมับด้านข้าง แล้วก็ลงจากเตียง ตอนนี้กี่โมงแล้วนะ คุณลุงหวังบอกว่าจะมาเรียกเธอไปทานข้าวไม่ใช่หรือ เธอคงไม่ได้หลับสนิทเกินไปจนไม่ได้ยินหรอกนะ ใอ้เทียนฉิงเดินงัวเงียอยากจะลงไปถาม แต่ว่าสภาพร่างของตัวเองในตอนนี้มีแต่เหงื่อไคล เธอรู้สึกไม่สบายตัว ดังนั้นจึงก้าวเข้าไปในอาบน้ำในห้องอาบน้ำ ห้องอาบน้ำของบ้านตระกูลลู่ใหญ่เสียจริง อย่างห้องอาบน้ำในห้องที่เธออยู่ตอนนี้นั้นมีขนาดใหญ่กว่าห้องนอนที่เธออยู่มาก่อนหน้านี้ถึงสองเท่า ใอ้เทียนฉิงตะลึง แต่ว่าเธอก็ไม่คิดอะไรมาก ปล่อยน้ำลงในอ่าง แล้วลงไปแช่น้ำอุ่นอาบอย่างสบาย เมื่อใอ้เทียนฉิงอาบน้ำเสร็จก็สวมชุดคลุมอาบน้ำออกมาจากห้องน้ำ เธอเพิ่งจะพบว่า ตัวเองไม่มีเสื้อผ้าให้เปลี่ยน เมื่อเปิดประตูตู้เสื้อผ้าบานใหญ่ออก ด้านในล้วนเป็นชุดสูท กางเกงสแลค และเข็มขัดหนังของบุรุษ ไม่มีสิ่งของของสตรีแม้แต่เพียงชิ้นเดียว......นี่น่าจะเป็นเสื้อผ้าของคุณท่านลู่สินะ ใอ้เทียนฉิงกัดริมฝีปาก ตอนนี้เธอจะทำอย่างไรดี เดินออกไปโดยสวมเสื้อคลุมอาบน้ำโล่งๆแบบนี้คงจะไม่ค่อยดีเท่าไร....... ใอ้เทียนฉิงรู้สึกลังเล สุดท้ายเมื่อตัดสินใจได้ว่าจะสวมเสื้อเชิ้ตของบุรุษตัวหนึ่งไปก่อนนั้น ประตูห้องก็ถูกคนด้านนอกเปิดออก....... เมื่อลู่ซ่าวหมินเปิดประตูห้องนอนของตัวเองออกก็เห็นแผ่นหลังขาวใสสะอาด! “คุณเป็นใครกัน” ลู่ซ่าวหมินเบิกตาโต เปิดปากถามอย่างเย็นชา เฮือก! ใอ้เทียนฉิงได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลังก็ตะลึงไปในทันที รวบเสื้อคลุมอาบน้ำมาห่อร่างกายของตัวเองอย่างรวดเร็ว แล้วหมุนตัวกลับไป มือจับเสื้อเชิ้ตในมืออย่างหงุดหงิดไม่สบายใจ “ฉัน......ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้า......” “ผมถามว่าคุณเป็นใคร ทำไมถึงมาอยู่ในห้องของผมได้” ลู่ซ่าวหมินหรี่ตา เดินก้าวมาข้างหน้าทีละก้าว ทีละก้าว กลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากร่างนั้นเย็นยะเยือก ทุกอย่างก้าวของเขาทำให้ใอ้เทียนฉิงรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นเร็วขึ้นหนึ่งจังหวะ จนแทบจะพยุงร่างให้ยืนไม่ไหวแล้ว ชายหนุ่มคนนี้รูปร่างหน้าตาหล่อเหลา ถ้าหากกล่าวว่าท่ามกลางผู้คนที่เธอเคยพบเจอ น้องชายเธอ ใอ้อวิ๋นซู่ เป็นคนที่งดงามที่สุดบนโลกใบนี้ งดงามยิ่งกว่าหญิงสาว อย่างนั้นชายหนุ่มที่ยืนอยู่เบื้องหน้าในตอนนี้ก็หล่อเหลามากที่สุด ยิ่งกว่าน้องชาย องคพายพทั้งห้าคมคาย โครงหน้าได้รูป คิ้วพาดเฉียงดุจกระบี่ รับกับดวงตาสุกสกาว ริมฝีปากบางเซ็กซี่ สำคัญที่สุดคือดวงตาของเขา......ดำขลับเหมือนกับหินโมรา เป็นประกายงดงาม คล้ายกับเหยี่ยวที่อยู่ท่ามกลางความมืดมิด คมปลาบเสียจนทำให้ผู้คนไม่สามารถตำหนิอะไรได้! เธอไม่กล้าแม้กระทั่งมองเขา “ฉัน......ฉันคือ......” ใอ้เทียนฉิงก้าวถอยหลังไม่รู้ตัว ผู้ชายคนนี้บอกว่าที่นี่คือห้องของเขา ดูอายุของเขาแล้ว คาดว่าจะเป็นลูกชายของคุณท่านลู่ หรือว่าเธอจะเข้าผิดห้องกัน ใอ้เทียนฉิงเสียใจเป็นอย่างมากในตอนนี้ เสื้อเชิ้ตสีขาวในมือถูกเธอบิดจนเป็นก้อนเดียวกัน เธอควรจะพูดว่าอย่างไรดี ดิฉันคือภรรยาใหม่ที่คุณพ่อของคุณแต่งเข้ามา หรือว่าแม่เลี้ยงของคุณ กระอักกระอ่วนเสียจริง โดยเฉพาะชายหนุ่มที่อยู่เบื้องหน้าคนนี้......เห็นได้ชัดว่าอายุมากกว่าตัวเอง! “ขโมย” ลู่ซ่าวหมินเลิกคิ้ว จ้องใอ้เทียนฉิงเขม็ง ใอ้เทียนฉิงถอยหลังจนชิดกำแพง ยืนก็ยืนไม่มั่นคงแล้ว “กล้ามาขโมยของในห้องของผม คุณกล้ามาก!” เขาพูด พลางก้าวขึ้นมาข้างหน้าในทันที ก่อนที่เธอจะยืนไม่อยู่นั้นก็คว้าหมับเข้าที่เอวของเธอ นิ้วมือเชยคางเธอขึ้น บีบบังคับให้เธอสบตากับตัวเอง “ฉันไม่ใช่ขโมย......” ใอ้เทียนฉิงกัดริมฝีปากพลางชี้แจง บนร่างของผู้หญิงคนนี้ยังคงเหลือกลิ่นหอมหลังจากอาบน้ำ หยดน้ำบนศีรษะไหลไปตามเส้นผมก่อนจะกลิ้งไปตามไหปลาร้า จากนั้นก็กลิ้งจากไหปลาร้าเข้าไปในจุดที่เขามองไม่เห็น....... “ถ้าหากว่าไม่ใช่ขโมย อย่างนั้นคุณเป็นใคร” ลูกกระเดือกของลู่ซ่าวหมินขยับไปมา เบนหน้าไปด้านข้างเพื่อไม่ให้ตัวเองมองลงไปต่อทางด้านล่าง เขาก้มตัวลงมา ลมหายใจร้อนผ่าวพ่นออกมาจากริมฝีปากลอยเข้าไปในใบหูของใอ้เทียนฉิง ทำให้ร่างของเธอในตอนนั้นสั่นระริกเบาๆ “ฉันคือ......” เสียงเคาะประตูดังขึ้นจากด้านนอก ขณะที่ใอ้เทียนฉิงทนไม่ไหวเตรียมจะเอ่ยบอกกับเขาว่า ฉันเป็นแม่เลี้ยงของคุณนั้น คุณลุงหวังยืนอยู่หน้าประตู เอ่ยพูดอย่างนอบน้อมว่า “คุณชาย ท่านนี้คือคุณหนูรองบ้านใอ้ คุณผู้หญิงคนใหม่ที่เพิ่งแต่งเข้ามาครับ!” ลู่ซ่าวหมินขมวดคิ้ว รู้สึกรำคาญอยู่บ้างกับการปรากฎตัวอย่างกะทันหันของคุณลุงหวัง แต่ว่าก็ยังคงปล่อยใอ้เทียนฉิงให้เป็นอิสระ มองขึ้นๆลงๆอย่างพิจารณารอบหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้เหมือนกับที่ข้อมูลบอกไว้ เพียงแต่ว่า ใบหน้านั้นมีเสน่ห์ยั่วยวนกว่าที่เขาคิดไว้มาก!