บทที่ 30 ตะเกียงกระดาษกลางสายฝน ๒   1/    
已经是第一章了
บทที่ 30 ตะเกียงกระดาษกลางสายฝน ๒
ตะเกียงกระดาษกลางสายฝน ๒ ยิ่งปล่อยให้เวลาล่วงเลยไปเท่าไหร่ เวลาของนางก็เหลือน้อยลงไปเรื่อย ๆ ยิ่งคิดได้อย่างนั้นนางก็ยิ่งอดที่จะกลัวไม่ได้ เท้าที่เจ็บนั้นหายดีไปตั้งนานแล้ว ฟางหลินที่ถูกประโคมเครื่องหอมจนทั่วร่างสาวเท้าตามหลังบุรุษผู้กำลังจะกลายเป็นสามีของนางในอนาคตอันใกล้นี้อย่างไร้อารมณ์ เขาบังคั
已经是最新一章了
加载中