บทที่ 1 ของขวัญวันเกิด

บทที่ 1 ของขวัญวันเกิด “อ่า......เบาๆหน่อย......เบาๆหน่อย......ดีไหม” งานแถลงข่าวภาพยนตร์เรื่อง’ฉันเคยรักคุณ’เดิมทีเป็นการฉายแสดงตัวอย่างภาพยนตร์ แต่สิ่งที่ฉายอยู่บนจอเงินขนาดใหญ่เป็นวิดีโอที่เป็นเรื่องส่วนตัวมากๆ “มายก๊อด นั่นอันหน่วนชิงนักแสดงนำของภาพยนตร์ใช่หรือไม่” ในวิดีโออันหน่วนชิงสวมชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำ คุกเข่าอยู่บนเตียงของโรงแรม เผยให้เห็นหน้าอกครึ่งหนึ่งของเธอ ใบหน้าของเธอเบลอ ผิวของเธอเป็นสีแดงเข้ม และลมหายใจของเธอช่างยั่วยวน มีมือใหญ่คู่หนึ่งกดไว้ที่เอวของเธอ และชายที่สวมเสื้อผ้าที่เรียบร้อย กับใบหน้าที่มองไม่เห็น ก็กำลังกระแทกร่างที่เล็กเรียวของเธออย่างแรง “ผู้ชายคนนั้นคือใคร หรือข่าวลือที่ว่า อันหน่วนชิง ขายตัวเพื่อเลื่อนขั้น มันจะเป็นความจริง” งานแถลงข่าวเต็มไปด้วยผู้สื่อข่าว ตอนนี้น่าตกใจมาก ผู้สื่อข่าวทุกคนลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นต้น และรีบวิ่งไปหาผู้หญิงหน้าซีดที่อยู่บนเวที อันหน่วนชิงยืนพิงกำแพง ตัวเธอเย็นและอ่อนแรง แทบจะยืนไม่อยู่ จู่ๆเรื่องส่วนตัวบนเตียงระหว่างเธอกับลี่จิ้นเหนียนถูกเปิดเผยได้อย่างไร? ใครเป็นคนทำ “อันหน่วนชิง คุณจะอธิบายเกี่ยวกับวิดีโอนี้ว่าอย่างไร” ผู้สื่อข่าวยื่นไมโครโฟนไปที่หน้าของเธอ และล้อมรอบเธออย่างแน่นหนา คำถามที่ถามก็ยิ่งท่วมท้นมากขึ้นเรื่อยๆ “ผู้ชายคนนั้นคือใคร นี่เป็นครั้งแรกที่คุณซุ่มซ่อนมีความสัมพันธ์ใช่หรือไม่” “ทำไมคุณต้องเปิดเผยวิดีโอดังกล่าวในงานแถลงข่าวภาพยนตร์ หรือเพื่อต้องการมีชื่อเสียงในทางที่ไม่ดีใช่หรือไม่” “ไม่ใช่นะ” อันหน่วนชิงต้องการที่จะหนี แต่ผู้สื่อข่าวยังขุดคุ้ยคำตอบที่ต้องการไม่ได้ พวกเขาจะปล่อยเธอไปได้อย่างไร และรีบคว้าตัวเธอไว้ทันที “คุณอัน ผู้ชายในวิดีโอคือใคร คุณมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมในวิดีโอ ซึ่งขัดกับบุคลิกที่ใสซื่อของคุณอย่างสิ้นเชิง ขอถามว่าอันไหนคือตัวตนที่แท้จริงของคุณ คุณกำลังหลอกลวงประชาชนใช่หรือไม่” “ไม่ใช่ !” อันหน่วนชิงปฏิเสธผู้สื่อ “หลีกไป ปล่อยฉันไป !” “คุณอัน ตอบคำถามของเราด้วย !” ผู้สื่อข่าวปิดกั้นทางเดินและดึงกระชากเธอ จนเท้าของอันหน่วนชิงยืนไม่มั่นคง และล้มลงที่พื้นอย่างแรง แต่ผู้สื่อข่าวเหล่านั้นก็ยังไม่ยอมปล่อยเธอไป “หลีกไป !” สมองของ อันหน่วนชิงว่างเปล่า และไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของเธอได้ เธอโบกมือด้วยความบ้าคลั่ง เพื่อกีดกันผู้สื่อข่าว ที่เกิดเหตุวุ่นวาย ผู้สื่อข่าวไม่รู้ว่าเขาชนป้ายโฆษณาขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านข้าง ทำให้ป้ายสั่นและพังลงมา “ระวัง !” ผู้สื่อข่าวแยกย้ายกันไปอย่างรวดเร็ว อันหน่วนชิงที่ล้มอยู่ในฝูงชนไม่สามารถหลบหนีได้ จึงถูกป้ายโฆษณาที่หนักล้มทับอย่างแรง “อ๊า !” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาถึงช้า จึงรีบขับไล่ผู้สื่อข่าวออกไป ช่วยพยุง อันหน่วนชิงขึ้นมา และพาไปที่ห้องรับรองอย่างรวดเร็ว อันหน่วนชิงถูกกระแทกจนเลือดไหล เธอยังไม่หายจากอาการช็อก นั่งอยู่ในห้องรับรองและตัวสั่นไปหมด เลือดบนใบหน้าก็ยังไม่เช็ด มีเสียงฝีเท้าเดินมาอย่างรวดเร็วที่ประตู เป็นผู้กำกับที่เดินมา “อันหน่วนชิง！”ผู้กำกับเดินหน้าและก็ตบหน้าเธออย่างแรง “ดูสิ่งที่คุณทำซิ! คุณทำลายหนังของฉันทั้งหมด !” อันหน่วนชิงรีบพูดว่า “ผู้กำกับ ฉันขอโทษ ฉันจะชดเชย......” ผู้กำกับผลักเธอออกไป อันหน่วนชิงล้มลงกับพื้นอีกครั้ง ทำให้หัวเข่าเสียดสีจนถลอก “เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น คุณมีเงินจ่ายชดเชยเท่าไหร่ก็ไม่พอ ! คุณแค่รอที่จะถูกฉันยื่นฟ้องต่อศาลเถอะ !” ผู้กำกับปิดประตู และนำเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งหมดออกไปด้วย ไม่มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคอยขัดขวาง ผู้สื่อข่าวเหล่านั้นก็จะเข้ามาล้อมอันหน่วนชิงอีกครั้ง และตั้งคำถามไม่รู้จบ อันหน่วนชิงตกใจมาก เธอมือสั่น และหยิบโทรศัพท์โทรหาสามีของเธอที่แต่งงานกันมาหนึ่งปี “ จิ้นเหนียนฉัน......” “ หน่วนชิงสุขสันต์วันเกิด” เสียงอู้อี้ของลี่จิ้นเหนียนพูดพร้อมรอยยิ้มที่มีความสุข \"เซอร์ไพรส์วันเกิด คุณได้รับหรือยัง\" “อะไรนะ” อันหน่วนชิงสับสนและไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับใด ๆ ลี่จิ้นเหนียนยิ้มและพูดว่า “คุณชอบเพลงประกอบของงานแถลงข่าวไหม” อันหน่วนชิงตกอยู่ในภาวะชะงักงันอย่างกะทันหันและไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ได้ยิน อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เสียงของสามีของเธอก็เย็นลงเรื่อย ๆ และคำพูดของเขาก็เหมือนกับมีดแหลมคม \"อันหน่วนชิงนี่ เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น\"