บทที่ 4 ผมรักคุณมาก

บทที่ 4 ผมรักคุณมาก ใบมีดกรีดเข้าร่างกาย เมื่อความเจ็บปวดแผ่ซ่านจนอันหน่วนชิงสะดุ้ง เธอไม่อยากตายแบบนี้ เธอต้องมีชีวิตอยู่! และพิสูจน์ว่าตัวเองบริสุทธิ์! เธอลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำอีกครั้ง บางทีอาจเป็นเพราะความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะมีชีวิตรอด เธอจึงอดทนต่อความเจ็บปวดที่มีทั่วร่างกาย และหาหมวกมาใส่ปิดหน้าเพื่อออกไปข้างนอก เธอกำลังจะไปหาหมอ อันหน่วนชิงไม่กล้าไปโรงพยาบาลใหญ่ๆ กลัวจะมีคนเห็นและจำเธอได้ เธอจึงไปร้านขายยาเล็กๆ เพื่อแอบซื้อยา มารักษาบาดแผลด้วยตัวเอง ท่าทางเหนียมอายของเธอ ประกอบกับมีรอยแดงบวมและฟกช้ำบนใบหน้า ทำให้ใบหน้าของเธอผิดรูป คนในร้านขายยาจึงจำเธอไม่ได้ ทำให้เธอซื้อยาได้สำเร็จ ด้วยความที่ไม่ได้กินข้าวทั้งวันทั้งคืน อันหน่วนชิงหิวมากจนมองเห็นทางข้างหน้าเป็นสีดำ เธอจงใจเลี่ยงสถานที่คนแออัด และกินบะหมี่หนึ่งชามที่แผงขายของริมถนน จากนั้นก็รับยาแล้วเดินกลับไปที่โรงแรม รถวิ่งไปมาบนถนน อันหน่วนชิงประหลาดใจมาก เมื่อเห็นลี่จิ้นเหนียน รถของเขาจอดอยู่ริมถนน หน้าต่างรถเปิดอยู่ เผยให้เห็นใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเพียงครึ่งเดียว ดูเหมือนว่ากำลังรอใครบางคน อันหน่วนชิงตัวแข็งทื่อทันที หลังจากนั้นไม่นาน มีผู้หญิงที่สวมหมวกแก๊ปและแว่นกันแดดคนหนึ่งก็เดินออกจากร้านและเข้าไปในรถ ลี่จิ้นเหนียนหันไปมองเธอทันที ทั้งสองพูดคุยอะไรบางอย่าง หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นถอดแว่นกันแดดออก เธอก็โอบคอของลี่จิ้นเหนียน เงยหน้าขึ้นยื่นปากสีแดงของเธอ และทั้งสองจูบกันอย่างอบอุ่นอยู่ริมถนน อันหน่วนชิง ยืนอยู่กับที่ รู้สึดหนาวสั่นไปทั่วร่าง ราวกับตกอยู่ในถ้ำน้ำแข็ง เธอรู้จักผู้หญิงคนนั้น เขาเป็นคู่แข่งที่ใหญ่ที่สุดในวงการบันเทิงของเธอ เธอคือกู้เฉียวเฉียวที่ชอบวางแผนทำร้ายเธอทั้งต่อหน้าและลับหลังนับครั้งไม่ถ้วน! แต่ตอนนี้......ผู้หญิงคนนี้กำลังจูบกับสามีของเธอ！ ลี่จิ้นเหนียน คบชู้นอกใจเธอ อันหน่วนชิงกำมือแน่น และสั่นไปทั้งตัว ความโกรธขึ้นสมอง เธอไม่สนใจอะไร เธอรีบวิ่งไปทีหน้าต่างรถ แล้วตะโกนด้วยความโกรธ “ลี่จิ้นเหนียน คุณออกมาเดี๋ยวนี้!\" ทั้งสองคนที่กำลังกอดกันในรถ ก็ตกใจกับการปรากฏตัวของอันหน่วนชิง โดยเฉพาะ กู้เฉียวเฉียว ที่กรีดร้อง และรีบหดตัวเข้าไปในอ้อมแขนของลี่จิ้นเหนียนทันที “จิ้นเหนียน ผู้หญิงขี้เหร่คนนี้เป็นใคร” หน้าของอันหน่วนชิงเต็บไปด้วยรอยแดงและบวม ใบหน้าผิดรูป เธอไม่สวยเหมือนที่เคยเป็นอีกต่อไป ลี่จิ้นเหนียนหันกลับไปมอง ดวงตาของเขาแข็งทื่อ ขึ้นชั่วขณะอันหน่วนชิงแน่ใจว่า เขาจำเธอได้! “ไม่รู้” เขาพูดอย่างเย็นชา \"น่าจะเป็นคนบ้า” “หน้าของเธอน่ากลัวมาก......ฉันไม่อยากเห็นเธอ” กู้เฉียวเฉียวพูดเบาๆ “ถ้าอย่างนั้นเราไปกันเลย” ลี่จิ้นเหนียนพูดจบเขา ก็ปิดหน้าต่างทันที อันหน่วนชิงเกาะกระจกรถแน่น นิ้วของเธอติดอยู่ในกระจก จนกระดูกของเธอเจ็บ ให้ตายยังไง เธอก็ไม่ยอมปล่อยมือ เธอทรุดตัวลงและพูดอย่างโกรธเคือง “ลี่จิ้นเหนียน ฉันเป็นเมียคุณ! เมียที่แต่งงานถูกต้องตามกฎหมาย คุณนอกใจฉันได้ยังไง! กู้เฉียวเฉียว คุณมันคือเมียน้อย!” สองวันที่ผ่านมา เธอประสบกับสิ่งต่างๆมากเกินไป ทำให้ไม่สามารถความคุมอารมณ์ของเธอได้ จนเธอไม่สามารถควบคุมสติไว้ได้ “ฉันจะเปิดเผยเรื่องนี้ต่อสาธารณะ! กู้เฉียวเฉียวฉันจะทำให้ทุกคนรู้ ว่าคุณล่อลวงผู้ชายที่แต่งงานแล้ว!” กู้เฉียวเฉียวดูเหมือนจะหวาดกลัว ดวงตาเป็นสีแดง “จิ้นเหนียน.......ฉันไม่ต้องการถูกตำหนิจากความคิดเห็นของประชาชน ไม่นะ” ลี่จิ้นเหนียนตบหลังเธอ พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณได้รับความไม่เป็นธรรมแบบนี้” ในขณะที่เขาพูด เขาหันศีรษะไป และจ้องมองอันหน่วนชิงด้วยสายตาที่เย็นชา “ถ้าคุณกล้าพูดเรื่องไร้สาระออกไปแม้แต่คำเดียว ฉันจะตัดลิ้นของคุณ ทำให้ให้คุณตายทั้งเป็น!” อันหน่วนชิงตะโกนด้วยความรู้สึกที่พังทลาย “ตอนนี้ฉันก็เหมือนตายทั้งเป็นอยู่แล้ว! ลี่จิ้นเหนียนคุณรู้ไหมว่าเมื่อกี้ฉันเกือบฆ่าตัวตาย ฉันรักคุณมาก ทำไมคุณถึงทำกับฉันแบบนี้” ลี่จิ้นเหนียนขมวดคิ้วอย่างไม่สบอารมณ์ “ถ้าคุณอยากตายก็ไปตายไกลๆให้พ้นๆ อย่ามารบกวนฉัน! อันหน่วนชิงอย่าบังคับให้ฉันต้องลงมือจัดการคุณอีก!\" เขาพูดจบ และหมดความอดทน เร่งให้คนขับรถขับออกไป รถขับออกไปแล้ว แต่นิ้วของอันหน่วนชิงยังติดอยู่ที่หน้าต่าง เธอจึงถูกรถพาไปข้างหน้าด้วย ความเร็วรถเร็วขึ้น เธอไม่สามารถตามความเร็วนั้นได้ เธอจึงก็ถูกลากไปกับรถ ด้วยความไม่ระวัง เธอล้มลง และข้อเท้าของเธอก็ถูกลากไปกับพื้นถนน ความเจ็บปวดทำให้เธอกรีดร้องเสียงดัง “หนวกหูน่ารำคาญมาก!” ลี่จิ้นเหนียนพูดด้วยความรังเกียจ และในที่สุดก็ยอมเปิดหน้าต่างรถ ปล่อยอันหน่วนชิง ให้เธอกลิ้งไปบนถนน