บทที่29 ขอบคุณ
บทที่29 ขอบคุณ
“ฉันเป็นสามีของอันหน่วนชิง ถ้าฉันไม่มาแล้วจะให้ใครมาล่ะ” ในน้ำเสียงฟังไม่ออกถึงอารมณ์ใด ๆ ลี่จิ้นเหนียนหมุนตัวแล้วดึงเก้าอี้ออกมานั่งลงไป สายตาจดจ้องอยู่ที่กู้เฉียวเฉียว จ้องเธอไม่ให้คลาดสายตา นัยน์ตาแผ่ความเยือกเย็นออกมา
กู้เฉียวเฉียวโดนสายตาของลี่จิ้นเหนียนจ้องจนทำให้ตกใจไม่กล้าพู