บทที่ 7 เอาเงินส่ายหัวไป

บทที่ 7 เอาเงินส่ายหัวไป \"3.เราตายไปพร้อมกัน\" กู้เซียงซือหัวเราะ แต่รอยยิ้มนี้กลับสวยหวานสดใส ไม่มีสิ่งเปรอะเปื้อน​สักนิด เหมือนเช่นดอกบัวที่ขึ้นในน้ำ ทำให้คนคิดไม่ถึงว่าคำพูดนี้ออกมาจากปากผู้​หญิง​เช่นนี้ ระหว่างที่เจิ้งเฟยยังไม่ได้สติกลับมา กู้เซียงซือชิงหน้าพูดก่อนว่า:\"1.แจ้งความ มือเธอมีหลักฐาน แต่ว่าฉันถือว่าป้องกันตัวเองอย่างเหมาะสม ส่วนเธอตั้งใจฆ่าคนคงต้องติดคุก?\" กู้เซียงซือพูดจบก็หัวเราะ​ออกมาอย่างกับจิ้งจอกที่​เจ้าเล่ห์​ เจิ้งเฟยรู้สึก​ว่า​อึดอัด​ใจและตื่นตระหนก ในคอหวานขึ้นมาจึงใจร้อน........สำลักเลือด 2.เอาเงิน..... แต่ว่าเรามาพูดข้อสามก่อนดีกว่า 3.เราตายไปพร้อมกัน ก็หมายความ​ว่า​เธอยังไม่ได้เอาเงินเธอก็ตายไปก่อนแล้ว ส่วนฉันอย่างมากก็แค่ติดคุก อืม จุดจบนี้ไม่เลว มีพลังพังทลาย เธอว่าไง? \" เจิ้งเฟยกัดฟันพูดว่า:\" งั้นข้อสองหล่ะ? \" กู้เซียงซือไม่พูดจา แต่กลับเปิดซิปกระเป๋า​เดินทาง​ออกมาเสียงดัง\" ซั่ว\"  ยกกระเป๋า​ขึ้นมาและเทลงไปที่พื้น ขณะที่​ทุกคนแปลกใจ เห็นแต่...... นั่นมันเป็นปึกๆ สีแดงๆ เงิน......... เทลงมาที่พื้น ทุกคนที่อยู่​ในเหตุการณ์​ต่างกลืนน้ำลายอย่างกับหมาแสดงท่าที​ที่อยากได้อยากมีและสีหน้าท่าทางที่​โลภมาก​ พวกผู้หญิง​ที่ดุร้ายไม่มีเหตุผล​ของคฤหาสน์ตระกูลกู้มองตาโต ผู้​ชายที่หลบซ่อน​ไม่ได้เรื่องของตระกูลกู้ก็ต่างโผล่​หัวออกมา ทั้งหน้าบ้านเงียบสงบ​ ในความเงียบสงบ​นั้นถูกเสียงแหลมของหวงถงเอ๋อตะโกน​ออกมาอย่างเสียงดัง เพราะฉะนั้น​ความเงียบสงบจึง​เหมือนเสียงระเบิดออกมา \"เฉิงหง  มาดูเร็ว เงินเยอะมาก เงินเยอะแยะ​เลย\" \"นี่นี่นี่ พี่ชายพี่สะใภ้ เงินนี้เป็นของเซียงซือนะ เซียงซือไม่มีความสัมพันธ์​อะไรกับพวกเธอแล้ว เงินนี้จึงไม่เกี่ยว​อะไรกับพวกเธอด้วย เป็นของทุกคน\" หลี่ซิ่วเม๋ยพูด \"ใช่แล้วใช่แล้วเป็นของทุกคน\" ชุยอ้ายฉินพูดเสริม​ขึ้นมา คำพูดของผู้หญิ​งสองคนนี้เพิ่งพูดจบ หวงถงเอ๋อก็เข้าไปชี้จมูก​เขาสองคนด่าทอว่า:\" ใครบอกว่าเซียงซือกับฉันไม่มีความสัมพันธ์​อะไร เซียงซือเป็นลูกสาวฉันนะ ถึงแม้ฉันไม่ได้ตั้งครรภ์​เธอ แต่ฉันกลับเป็นคนเลี้ยงเธอโตเองกับมือ บุญคุณ​นี้ใครก็ลบล้างออกไปไม่ได้ นี่เป็นเงินของเซียงซือก็คือเงินของเราด้วย พวกเธออย่าอิจฉา​ตาร้อน ถึงจะอิจฉา​ก็ไม่ใช่เงินพวกเธอ​สักบาทเดียว ไม่ใช่เงินพวกเธอสักบาทเดียว​เลย ........ ผู้หญิง​หลายคนกำลังตบตีกันอย่างชุลมุน ผู้​ชายหลายคนกำลังถกเถียง​กันอยู่ข้างๆ   นี่เป็นญาติพี่น้อง​ที่มีสายเลือดเดียว​กับเธอ? ขยะแขยง สกปรก​ เทียบสัตว์​ยังไม่ได้เลย ปั้ง เสียงดังฟังชัด ดินทราย​และกระถาง​ดอกไม้​กระเด็น​ขึ้นมาพร้อม​กัน ดอกไม้ที่กำลังเบิกบานสวยงามสั่นกระตุก​ เสียงดังขึ้นมาอย่างกระทันหัน ทำให้บรรยากาศ​ที่วุ่นวาย​เงียบสงบ​ขึ้นมาอีกครั้ง ทุกคนต่างใช้สายตาที่ตกใจมองหน้าผู้หญิง​ที่กำลังหัวเราะ​และหน้าเต็มไปด้วยเลือด ความเย็นชาในใจเกิดขึ้นมาอย่างไม่รู้​ตัว ขณะที่​ทุกคนยังไม่ได้สติกลับมา ได้ยินแต่เสียงที่เย็นชาของกู้เซียงซือดังขึ้น \"ขืนใครพูดมากอีก กูจะแทงคนนั้นให้ตายไปเลย\" พวกที่สกปรก​โลภมาก​ไม่รู้​จักคำว่ายางอาย​ เธอไม่ควรกลับมา เธอควรปล่อยให้พวกเขาตายๆไปซะ \"นี่เป็นเงินห้าแสนบาท เงินส่วนที่เหลืออีกสี่ล้านห้าแสนบาทให้เวลาฉันหนึ่งอาทิตย์\" น้ำเสียงกู้เซียงซือมีความหนักแน่น ทำให้คนเกรงขาม​ \" หนึ่งอาทิตย์​สี่ล้านห้าแสนบาท? ล้อเล่นอะไรอยู่เนี่ย?\" ถึงจะขายเธอไปทั้งคนก็ไม่สามารถ​เอาเงินตั้งมากมายออกมา แน่นอนคำพูดสุดท้ายนี้เขากล้าพูดแต่ในใจเท่านั้น \" ฉันเพิ่งพูดกับเธอว่าตอนนี้มีสามทางเลือก:\" 1.แจ้งความ 2.เอาเงิน 3.เราตายไปพร้อมกัน ข้อหนึ่งข้อสองฉันไม่พูดมากแล้ว ส่วนข้อสอง ฉันพูดอย่างชัดเจนแล้ว เอาห้าแสนบาทไปก่อน หลังหนึ่งอาทิตย์​จ่ายสี่ล้านห้าแสนบาททีเดียว​\" เจิ้งเฟย：“……” เหมือนมีสามทางเลือก ความจริงก็แค่ทางเลือกเดียว กัดฟันพูด:\" หลังหนึ่งอาทิตย์​เอาเงินออกมาไม่ได้หล่ะจะทำไง? \" \" ตอนนี้ทำไงตอนนั้นก็ทำอย่างนั้น​\"กู้เซียงซือหัวเราะ​ \" เธอหนีไปทำไง? \"เจิ้งเฟยถาม \" หากฉันคิดหนี วันนี้ก็จะไม่มา\"