已经是第一章了
บทที่46 เอาหน้ายิ่งต้องเอาชีวิต
บทที่46 เอาหน้ายิ่งต้องเอาชีวิต
“ไม่ต้องละ!”
ในขณะที่กู้เซียงซือยังไม่เข้าใจสามคำนี้ หรงเชิงก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรไปที่หน้าเคาน์เตอร์ “รับอาหารเช้าสองชุดครับ”
เมื่อได้ฟังพูดหรงเชิงดังนั้น กู้เซียงซือก็รีบร้อนขึ้นมา รีบพูดว่า “คุณท่าน ให้ฉันไปทำเถอะค่ะ แป๊บเดียวเอง ขอแค่……”
สายตาที่ฉีบคม
已经是最新一章了
加载中
