บทที่ 17 น่าเกรงขามสุดๆ

บทที่ 17 น่าเกรงขามสุดๆ ภายในบ้านตระกูลหนานกง ในห้องรับแขกที่เยือกเย็นสุขุมโดดเด่นไปด้วยเฟอร์นิเจอร์สีขาว ตัดสีดำราคาแพง ถูกจัดวางในสถานที่ที่เหมาะสม ตกแต่งให้ห้องโถงทั้งหมดออกมาพอดี บนโซฟาหนังแท้ ผู้ชายร่างสูงคนหนึ่งเปรียบได้กับนายแบบชาวยุโรปตะวันตกนั่งอยู่ สวมชุดสูทสีดำของอาร์มานี่ทั้งชุด แสดงถึงสถานะที่ไม่ธรรมดาของชายหนุ่ม ถอดแว่นกันแดดสีดำออก เผยให้เห็นดวงตาคู่หนึ่งที่น่าดึงดูด ในเวลานี้ ดวงตาสีกรมท่าส่องประกายระยิบระยับ ราวกับดาบสองเล่มที่พุ่งเข้าหาผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า “เป็นยังไงบ้าง?” เขย่าแว่นกันแดดในมือ การกระทำที่ไม่ได้ตั้งใจ น่าเกรงขามสุดๆ น้ำเสียงคีย์ต่ำยากที่จะซ่อนความเป็นเอกลักษณ์ของกษัตริย์ที่แฝงอยู่ ผู้ชายที่ยืนอยู่ก็สวมชุดสูทสีดำเช่นกัน ความสูง และรูปร่างหน้าตาของเขานับว่าเป็นชั้นหนึ่ง แต่เมื่อเทียบกับชายหนุ่มที่นั่งอยู่ เห็นได้ชัดว่าแตกต่างกันอยู่มาก ความเป็นเอกลักษณ์ยิ่งเทียบกันไม่ได้เลย โค้งตัวด้วยความเคารพ ชายหนุ่มตอบกลับ: “คุกเข่าอยู่ที่นั่นตลอดเวลา” “โอ้เหรอ?” ผู้ชายที่นั่งอยู่กวาดสายตามองด้วยความเย็นชา ทำเอาไหล่ของชายที่ยืนอยู่หดลงเล็กน้อย จมูกโด่งฮัมออกมาหนึ่งเสียง สิ่งที่ส่งออกมาคือคำดูถูก “เธอนี่ก็ใจกว้างดีจริงๆ!” “นายน้อย......” ผู้ชายที่ยืนอยู่มองผู้ชายที่นั่งอยู่ด้วยความลังเล และคำพูดก็หยุดลง “พูดเถอะ” ผู้ชายที่นั่งอยู่หันมองไปทางอื่น ยังคงประกายมั่นคงและชัดเจน “นายน้อยรู้สึกว่าอุบัติเหตุครั้งนี้มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดใช่หรือไม่?” ชายคนนั้นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และถามขึ้นอย่างกล้าหาญ “แล้วคุณคิดยังไง?” ผู้ชายที่นั่งอยู่ไม่ตอบแต่ถามกลับ ผู้ชายที่ยืนอยู่หวนคิดอยู่นาน ในที่สุดก็ตอบอย่างตรงไปตรงมา: “ผมไม่รู้” ริมฝีปากที่เรียวบางปิดลง ฉีกออกด้วยความเย็นชา ผู้ชายที่นั่งอยู่ลุกขึ้นยืน ดวงตาคมยิ่งขึ้น “ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ใจกว้างธรรมดา ดูเหมือนว่า มันจะไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด ผมเชื่อว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์ในครั้งนี้มันไม่ใช่เรื่องธรรมดา” “ถ้าอย่างนั้น......” “พรุ่งนี้ให้ฝังสาเอ๋อไปสู่สุคติ” ออกคำสั่ง ชายร่างสูงเพรียวก้าวขึ้นบันไดไป และหายไปในไม่ช้า ผู้ชายที่ยืนอยู่ลูบหัวด้วยความงุนงง “นายน้อยคิดจะทำอะไรอีก?” โล่ยิ่งส่วยคิดไม่ถึงเลยว่า ครั้งแรกที่ได้เห็นหนานกงหันเหย่ จะเป็นในโอกาสแบบนี้ วันนี้ เป็นวันฝังศพของหมีสาเอ๋อ เธอเองก็ตามมาด้วย ในเวลานี้เอง เธอถึงได้รู้ว่า คนที่น้องสาวชนตายเป็นหนานกงหันเหย่ที่เป็นที่รู้จักกันในฐานะ “นักฆ่าเลือดเย็น” เธอถูกผู้ชายชุดดำหลายคนคุมตัวไว้ สามารถมองดูหมีสาเอ๋อถูกฝังจากในระยะไกลเท่านั้น ที่ด้านหน้าของหลุมศพ มีผู้ชายสวมชุดสูทสีดำ ด้านในสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว ผูกหูกระต่ายสีดำคนหนึ่งยืนอยู่ ใบหน้าหล่อเหล่า และหม่นหมอง ริมฝีปากเรียวบางถูกปิดสนิท มองดูภาพงานศพทั้งหมดโดยไม่พูดอะไรเลย เขามีรูปร่างที่สูงเพรียว มีผิวพรรณสีบรอนซ์ ใบหน้ามีความคมชัด และลึกราวกับรูปปั้นกรีก ดวงตาเยือกเย็นดำมืด ดูดุร้าย และเซ็กซี่ ใบหน้าสามมิติของเขาหล่อเหลาราวกับงานแกะสลัก คนทั้งคนเปล่งประกายราวกับกษัตริย์ เมื่อได้ยินเสียงของบาทหลวงพูดขึ้นว่า “คุณหนานกงหันเหย่” ร่างของโล่ยิ่งส่วยก็สั่นเทาขึ้นมาทันที ใช่แล้ว นี่ก็คือหนานกงหันเหย่ที่มักจะปรากฏบนหน้าจอทีวี ในหนังสือพิมพ์ และในนิตยสารอยู่บ่อยๆ แม้เธอจะไม่สนใจข่าวสารมากแค่ไหน ก็จะสามารถได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับเขาได้โดยไม่ตั้งใจเหมือนกัน อาคารที่แพงที่สุด สูงที่สุด และเป็นที่นิยมมากที่สุด ของเขตการค้าＡＢＤ ในใจกลางเมือง คือสำนักงานใหญ่ของ บริษัทหานเย่ที่อยู่ภายใต้การดูแลของเขา อาคารทั้งอาคารมี 99 ชั้น เป็นของเขาทั้งหมดเลย ไม่ได้เช่า แต่เขาซื้อไว้แล้ว เพราะมีพื้นหลังที่เหนือกว่า ป่าเถื่อนเกเร เลือดเย็น และไร้ความปรานี ทิ้งฐานะทายาทเศรษฐีออกจากบ้านมือเปล่า ใช้เวลาสั้นๆ เพียง 5 ปี ก็สามารถก่อตั้งบริษัทหานเย่ซึ่งครอบคลุมทั้งในประเทศ และต่างประเทศ