บทที่ 47 อย่าได้คิดจะชี้นิ้วสั่ง   1/    
已经是第一章了
บทที่ 47 อย่าได้คิดจะชี้นิ้วสั่ง
บทที่ 47 อย่าได้คิดจะชี้นิ้วสั่ง “คุณย่า” ในสถานการณ์เช่นนี้ คุณย่าที่ไม่ค่อยสบายยังอุตส่าห์ปกป้องตัวเอง น้ำตาของโล่ยิ่งส่วย ที่อยู่ข้างในได้ไหลออกมา ครั้งนี้ เพราะความตื้นตันใจ “คุณย่า ท่านดูดีๆนะ เธอเป็นคนนอก ฉันถึงจะเป็นญาติของท่าน ฉันเป็นหลานสาวแท้ๆของท่าน” หนานกงหันเสว่ตะโกนบอก ความรู้สึกที
已经是最新一章了
加载中