บทที่ 74 ปลอมมาก

บทที่ 74 ปลอมมาก คนกลุ่มนั้นวิ่งผ่านเฉียวเมิ่งเยว่กับเห้อหวินซานไปพร้อมกับเสียงกรีดร้องที่โหยหวน ขนาดวิ่งไปไกลแล้ว ยังคงได้ยินเสียงกรีดร้องของคุณแม่คนนั้นอย่างชัดเจน เห้อหวินซานหน้าซีด พอเฉียวเมิ่งเยว่เห็นอาการเธอ ก็เลยไม่อยากให้เธอเห็นอะไรมากกว่านี้ “ไปพักที่ห้องทำงานฉันซักหน่อยเถอะ”