ตอนที่ 3 ฉันไม่หย่า

ตอนที่ 3 ฉันไม่หย่า “ไม่ ฉันไม่หย่า ” ซูหญิ๋งเวยกรีดร้องและทำแฟ้มหล่น “ลู่หยาวช๋วน เพื่อคุณแล้วฉันถึงยอมทำแท้งตั้ง 4 ครั้ง ทำไมคุณถึงจะหย่ากับฉันในเวลานี้” เธอเป็นโรคฮิสทีเรียเหมือนคนบ้าคลั่งบนถนน ลู่หยาวช๋วนมองดูเธอด้วยความรังเกียจ สายตานั้นราวกับหม้อที่มีน้ำเย็น ๆ ที่หยดลงมา จนทำให้ซูหญิ๋งเวยเย็นไปทั้งตัว ทันใดนั้นเธอก็กอดร่างกายไว้แน่น เธอเองก็รู้ตัวว่าเรื่องราวตอนนี้ช่างน่ากลัว แต่เธอก็ควบคุมไม่ได้ เธอนั้นรักลู่หยาวช๋วนมากเกินไปจนสูญเสียความเป็นตัวเองไป “ฉันให้ข้อตกลงคุณไปแล้ว วันนี้คุณไม่เซ็นด้วยตัวเอง ฉันก็มีวิธีที่จะทำให้ต่อไปคุณต้องคุกเข่ามาข้อร้องไห้ฉันเซ็น” เขาพูดจบ ก็ก้าวเท้าจะเดินออกไป ซูหญิ๋งเวยลงจากเตียงผู้ป่วยแล้วคว้าแขนของลู่หยาวช๋วนและร้องไห้ด้วยน้ำตา “หยาวช๋วน ฉันขอร้องคุณล่ะ ไม่หย่า เรื่องของคุณกับผู้หญิงคนนั้น ฉันจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันทำเพื่อคุณมาตั้งมากมาย คุณทนได้อย่างไรที่จะทิ้งฉันไปเช่นนี้” เธอทุ่มเทค่อนข้างมาก ถ้าต้องหย่าร้าง เธอเองก็ไม่เต็มใจ ลู่หยาวช๋วนสะบัดแขนของเขาออกด้วยความโกรธ และตบฝุ่นที่ไม่มีอยู่บนนั้นแล้วมองเฉย ๆ “ดังนั้นแล้วตามที่ระบุไว้บนสัญญาว่าจะให้คุณทั้งคฤหาสน์ คอนโดมิเนียม ร้านค้า และเงินสด 5 ล้าน นี่สำหรับพวกคุณตระกูลซูทุกคน ชั่วชีวิตนี้ก็หาเงินไม่ได้เท่านี้ ซูหญิ๋งเวย การชดเชยนี้ คุณพอใจไหม” “ฉันไม่ต้องการเงิน ฉันต้องการแค่คุณ” ซูหญิ๋งเวยคุกเข่าที่พื้น ร้องไห้ออกมาเสียงดัง “หยาวช๋วน กี่ปีมาแล้ว ฉันให้หัวใจแก่คุณ คุณยังไม่รู้อีกเหรอว่าฉันรักคุณ” “หุบปาก อย่ามาพูดว่าคุณรักฉัน รังเกียจ” สีหน้าของลู่หยาวช๋วนนั้นรังเกียจมาก “หลังจากแต่งงาน 3 ปี ทุกครั้งที่ฉันเห็นคุณ ฉันก็สูญเสียความกระหาย ถ้าไม่ใช่เพราะเฉิงเฉิงเลิกกับผมเมื่อ 3 ปีก่อน จนทำให้ฉันเศร้าโศกและหุนหันพลันแล่น ฉันจะแต่งงานกับคุณได้อย่างไร เวลา 3 ปี ฉันทนมาพอแล้ว ” เขามองออกไปราวกับกำลังดูซูหญิ๋งเวยว่าที่ทนไม่ได้ “ฉันให้เงินคุณตั้งเยอะ คุณก็รับไปแต่โดยดี อย่าทำให้ฉันต้องหมดความอดทนจนท้ายที่สุด คุณจะไม่ได้อะไรเลย” ซูหญิ๋งเวยร้องไห้อย่างสิ้นหวัง สะอื้นถามว่า ผู้หญิงคนนั้นคือใคร บอกฉันที ลู่หยาวช๋วนกล่าวอย่างเย็นชา “คุณไม่มีคุณสมบัติที่จะรู้” ซูหญิ๋งเวยทรุดตัวลงทันที รีบไปจับเขาไว้แน่น “ฉันคือภรรยาของคุณ ทำไมฉันถึงไม่มีคุณสมบัติที่จะรู้ ลู่หยาวช๋วน ถ้าหากคุณไม่บอกฉันว่าเธอคือใคร ฉันก็ไม่หย่า ถึงตายก็ไม่หย่า” ลู่หยาวช๋วนรู้สึกรำคาญและเหวี่ยงเธอออกไปทันที ร่างกายของซูหญิ๋งเวยอ่อนระทวย เธอไม่ได้ลุกขึ้นยืนสักพัก เมื่อเธอสูญเสียการควบคุมตัว ทำให้ล้มลงกับพื้น หัวของเธอกระแทกมุมของตู้ ดวงตาของซูหญิ๋งเวยก็มืดดับลง “ฉันมาเตือนคุณซูหญิ๋งเวย ไม่ว่าตอนนี้ผู้หญิงที่อยู่กับฉันจะเป็นใคร คุณไม่มีสิทธิ์ยุ่ง อีกอย่างพวกเราก็หย่ากันแล้ว นับจากวันนี้ คุณห้ามมายุ่งกับฉัน” ลู่หยาวช๋วนพูดจบ ก็เดินออกไปอย่างรวดเร็ว “ลู่หยาวช๋วน” ซูหญิ๋งเวยยืนพิงตู้ ศีรษะด้านหลังมีเลือดไหลออกมาจนย้อมโต๊ะเป็นสีแดง แต่เธอกลับไม่รู้สึกเลย แค่จ้องมองไปในทิศทางของลู่หยาวช๋วน เสียงโห่ร้องตะโกน “ลู่หยาวช๋วน คุณกลับมา คุณอย่าไป” แต่สภาพแวดล้อมโดยรอบนั้นเงียบ ซูหญิ๋งเวยยกขาของเธออย่างอ่อนแรงและร้องไห้ พยาบาลตกใจแล้วก็มาดู เริ่มด้วยศีรษะมีเลือดไหลของซูหญิ๋งเวย แล้วยกตัวขึ้นอย่างรวดเร็วเพื่อจัดการกับบาดแผล ซูหญิ๋งเวยช่างน่ากลัวเหลือเกิน เหมือนวิญญาณที่หลงทางนั่งอยู่บนเตียงอย่างหม่นหมอง พยาบาลทำแผลให้เธอเสร็จก็เขย่าไหล่ของเธออีกครั้งแล้วเรียกเธออยู่หลายครั้งถึงจะได้สติกลับมา เธอมองดุพยาบาลอย่างงงงวย พยาบาลถอนหายใจ แล้วยื่นเอกสารที่หยิบขึ้นมาจากพื้น นี่เป็นข้อเสนอที่ฉันช่วยเลือกให้คุณ ฉันแนะนำให้คุณ หย่าก็หย่า ไม่มีอะไรเป็นเรื่องใหญ่ โลกนี้ไม่ได้มีผู้ชายแค่คนเดียว” ซูหญิ๋งเวยถือเอกสารไว้แน่นและหลับตา แต่น้ำตายังไหลอยู่ “ไม่ ฉันไม่ปล่อยวางไม่ได้และไม่เต็มใจ” แอบรัก 5 ปี แต่งงาน 3 ปี ลูก 4 คน มันคือหัวใจที่แท้จริง เธอไม่เต็มใจกับทุก ๆ อย่าง เธอจะไม่เสร็จสัญญา เธอต้องรู้ให้ได้ว่าผู้หญิงคนไหนที่เอาหัวใจของลู่หยาวช๋วนไป!