ตอนที่ 5 ถึงตายก็ไม่หย่า

ตอนที่ 5 ถึงตายก็ไม่หย่า ซูหญิ๋งเวยเกร็งร่างของเธอทันทีและหันหน้าไปมองด้วยความหวาดกลัว ลู่หยาวช๋วนกังวลมากและดูเหมือนจะหงุดหงิด เมื่อเขาเข้าใกล้ก็ยกมือขึ้นและตบหน้า ซูหญิ๋งเวยเบิกตากว้าง น้ำตาไหลออกมา เธอสั่นด้วยความกลัวและตกใจ แต่จ้องเขม็งตรงเข้าไปในดวงตาของลู่หยาวช๋วน ราวกับจะได้เห็นด้วยตาของเธอเองว่าลู่หยาวช๋วนทำร้ายเธอได้อย่างไร ลู่หยาวช๋วนตบเธอแล้วก็บีบคอ จากนั้นก็จับเธอกระแทกเข้ากับผนังแล้วพูดด้วยความโกรธ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเฉิงเฉิง ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณไป! ดวงตาที่แดงกล่ำของซูหญิ๋งเวยจ้องมองไปที่ลู่หยาวช๋วน แล้วพูดด้วยเสียงแหบแห้ง “คุณรู้ไหมว่าเธอเป็นคนลงมือฆ่าน้องสาวของฉัน” เฉิงเฉิงไม่สามารถทำอย่างอย่างนั้น น้ำเสียงของลู่หยาวช๋วนนั้นหนักแน่นและมั่นใจมาก “ถึงแม้เธอจะทำจริง แล้วจะทำไมเหรอ ซูหญิ๋งเวย ฉันไม่สนใจว่าคุณกับเฉิงเฉิงจะไม่พอใจอะไรต่อกัน ฉันมองแค่ตอนนี้ เฉิงเฉิงเป็นผู้หญิงที่ฉันรักมากที่สุด คุณกล้าทำร้ายเธอ ฉันจะทำให้คุณไม่ตายดีแน่” หัวใจของซูหญิ๋งเวยราวกับถูกตัดเหมือนมีด มันหายใจลำบากมาก “ลู่หยาวช๋วน คุณรู้ไหมว่าฉันรักคุณมากแค่ไหน” ” “คุณอย่ามาพูดเรื่องรักที่น่ารังเกียจนั้นได้ไหม” ลู่หยาวช๋วนผลักเธอออกไป แล้วพูดมาว่า “หนังสือสัญญาการหย่า คุณเซ็นให้ฉันตอนนี้เลย แม้แต่วันเดียวฉันก็ทนคุณไม่ได้แล้ว” ซูหญิ๋งเวยร้องไห้ออกมาราวกับฝนตก “ฉันไม่เซ็น ลู่หยาวช๋วน ถึงฉันตาย ฉันก็จะไม่ปล่อยโล่เฉิงเฉิงให้เสพสุข ฉันต้องการชีวิตเธอ ทั้งหมดนั่นเป็นเพราะเมียน้อยอันธพาลนั่น” “ซูหญิ๋งเวย คุณอยากจะตายจริง ๆ ใช่ไหม” ลู่หยาวช๋วนโกรธ “ใช่ ฉันอยากตาย” ซูหญิ๋งเวยเองก็ตะโกนกลับไป “ตอนนี้คุณก็เหมือนฆ่าฉันแล้ว เหมือนที่คุณฆ่าลูกของเราทั้ง 4 คน ลู่หยาวช๋วน ฉันผิดหวังในตัวคุณมาก ฉันทุ่มเทให้คุณตั้งมากมาย แต่คุณกลับไปสงสารฉันแม้แต่น้อยเลย” ซูหญิ๋งเวยเช็ดน้ำตาของเธออย่างมุทะลุดุดัน “หัวใจของคุณ ทำจากหินหรือไง” ลู่หยาวช๋วนกำหมัดแน่น คำพูดเหล่านั้นของซูหญิ๋งเวย ทำให้เขาโกรธเพิ่มขึ้นไปอีกระดับ เขาจ้องที่ซูหญิ๋งเวยราวกับจะฉีกเธอด้วยตา “ลูก คุณเป็นคนอยากคลอดออกมาเอง การแต่งงานก็เป็นเพราะคุณบากหน้ามาขอร้องฉันเอง ทั้งหมดเป็นเพราะคุณ มันเป็นความผิดของคุณ ก็สมน้ำหน้าคุณแล้ว” ซูหญิ๋งเวยถอนหายใจออกมาในทันที ราวกับว่าถูกคำพูดเข้ากระชากวิญญาณออกมาก “ใช่ สมน้ำหน้าฉัน.......สมน้ำหน้าฉัน” ตกหลุมรักเขา นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอสมควรได้รับใช่ไหม การผ่าตัดในห้องฉุกเฉินดำเนินไปกว่า 3 ชั่วโมงถึงจะเสร็จ หมอผลักประตูเปิดออกมา ลู่หยาวช๋วนเข้าไปในทันที แล้วถามอย่างเป็นกังวล “เฉิงเฉิงเป็นอย่างไรบ้าง” หมอถอดหน้ากากออกแล้วกล่าวอย่างเหนื่อยล้า “ตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้ว แต่หัวใจของคนไข้นั้นอ่อนแอมาก ไม่สามารถรับการกระทบกระเทือนอะไรได้อีก ถ้าไม่อย่างนั้นสถานการณ์คงอันตรายกว่าวันนี้” หมอเพิ่งจะพูดจบ โล่เฉิงเฉิงก็ถูกเข็นออกมา แล้วไปที่ห้องผู้ป่วยพิเศษ ลู่หยาวช๋วนติดตามอย่างใกล้ชิด โดยไม่ละสายตาจากโล่เฉิงเฉิงแม้สักครู่เดียว หัวใจที่แหลกสะลายของซูหญิ๋งเวยมองตามไปด้านหลังของลู่หยาวช๋วน ดูสีหน้าของลู่หยาวช๋วนแล้วช่างอ่อนโยนมาก หัวใจรู้สึกเจ็บปวด นั่นเป็นสายตาที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน ในใจของลู่หยาวช๋วน มีแต่เธอ ทันใดนั้นความรักในรอบ 8 ปีที่ผ่านมาก็ดูเหมือนเป็นเรื่องตลกที่ยิ่งใหญ่และสิ้นหวังกำลังห่อหุ้มซูหญิ๋งเวย ทำให้เธอกำลังจะหมดลมหายใจและเจ็บปวด ทันใดนั้นความโกรธและความหุนหันพลันแล่นต้องเกิดขึ้นในใจของเธอ ซึ่งต้องถูกเผาไปพร้อมกับพวกเขา เธอไม่มีความสุข และก็ไม่ต้องการให้ทั้งสองคนมีความสุข ลู่หยาวช๋วนจับมือของโล่เฉิงเฉิงที่กำลังนอนหลับ เมื่อพูดคำพูดของตัวเองแล้วก็ลุกขึ้น แล้วหันไปทางซูหญิ๋งเวยที่อยู่หน้าประตู เขาเดินเข้าไปใกล้ พูดอย่างเย็นชา “ตอนนี้คุณต้องเซ็นหนังสือสัญญาการหย่าแล้ว เรื่องราวในวันนี้ ฉันจะปล่อยคุณไป” ซูหญิ๋งเวยหัวเราะออกมาอย่างตัดเยื่อใยและแข็งกร้าว “ฉันเคยบอกคุณแล้ว หนังสือสัญญาการหย่าฉบับนั้น ฉันจะไม่มีวันเซ็นมัน” “ซูหญิ๋งเวย คุณอยากตายจริง ๆ ใช่ไหม” ซูหญิ๋งเวยยังคงหัวเราะ น้ำตาและหลั่งน้ำตาออกมา “ถึงแม้คุณจะฆ่าฉัน ฉันก็ไม่เซ็น ฉันต้องการให้คุณกับโล่เฉิงเฉิงไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ตลอดกาล”