已经是第一章了
ตอนที่ 39
“ใช่...อัยย์เคยบอกพี่ใช่ไหมว่าอัยย์กลัวความมืด”
เสียงเขาต่ำพร่าและได้ยินอัยย์ญาดาสะอื้นเบา ๆ
“กลัว...กลัวมากด้วย...พี่โอมปิดตาของอัยย์นานเกินไปแล้วนะคะ”
“ไม่เลย” ชาครินทร์จูบบนสันกรามเล็ก นัยน์ตายาวรีสีสนิมเหล็กทั้งดุดันและหื่นหิว “แค่เวลานี้เท่านั้น พี่คิดว่าอัยย์ทนได้ อัยย์จะได้รู้ยังไงว่าเวลา
已经是最新一章了
加载中
