บทที่ 1 นักศึกษาที่ย้ายเข้ามาใหม่

บทที่ 1 นักศึกษาที่ย้ายเข้ามาใหม่ \"ไอริน ได้ข่าวว่าห้องเราจะมีนักศึกษาที่ย้ายเข้ามาใหม่\"เพื่อนร่วมห้องพูดขึ้นมา ไอรินนั่งอยู่ในห้องเรียน กำลังก้มหน้าดูข้อมูลเกี่ยวกับเกมในโทรศัพท์ ปากก็พูดขึ้นว่า \"ปี 1 เทอม 2 เนี่ยนะย้ายเข้ามา สุดยอดไปเลย แบบนี้ยังย้ายเข้ามาได้\" \"เธอกำลังดูอะไรของเธออยู่ ไม่ต้องดูแล้วนักศึกษาใหม่เข้ามาแล้ว\"เพื่อนร่วมห้องใช้มือสะกิดไอริน \"เกมLOL ให้ฉันสอนเธอเล่นไหม ฉันอยู่แรงค์แพลทินัมแล้ว......\" ไอรินเงยหน้าขึ้น ก่อนหน้านี้ยังมีความคิดที่จะลากเพื่อนมาเล่นด้วย และตอนนี้ก็เห็นนักเรียนใหม่ที่อยู่หน้าชั้นเรียน ทรงผมของเขาเหมือนกับนักเรียนชั้นมัธยมปลาย ยาวนิดๆ หยิบหน่อย​ๆ ’เด็กผู้หญิงอย่าเล่นเกมต่อสู้แบบนี้’ เสียงก่อนหน้านี้ลอยเข้ามาในหู​ของเธอ \"ฉันชื่อ​อาร์ม ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปจะ​ย้ายเข้ามาเป็นนักศึกษาใหม่ของคณะสื่อสารมวลชนห้อง2 นอกจากเล่นเกมแล้วก็ไม่มีงานอดิเรกอื่นแล้ว\" เสียงของเขาใส​สะอาด \"ว้าว​ หล่อจังเลย\" ไม่เพียงแค่คนเดียวในห้องที่กำลังหลงใหลเขา ’ชู​’ ไอรินแอบถอนหายใจออกมา แต่ละคนจะหลงอะไรขนาดนั้น ช่วงมัธยมปลายในตอนที่อาร์มและแฟนของเขาจู๋จี๋กันพวกเธอไม่รู้ไม่เห็นหรอ！ และในตอนที่ไอรินกำลังห​รี่​ตามองเพื่อนร่วมห้องอยู่นั้น อยู่ดีๆก็รู้สึกเย็นสันหลังวาบ เธอหันกลับไปสบกับดวงตาคู่นั้นที่อยู่หน้าชั้นเรียน กำลังมองเธออยู่หรอ？ไม่หรอกมั้ง.......เธอนั่งอยู่ตรงแถวเกือบหลังห้อง เขาคงมองเห็นเธอไม่ชัดหรอกมั้ง？ \"เขาเดินมาแล้ว！\" เพื่อนร่วมห้องพยายามระงับเสียงอุทานของตัวเอง อาร์มเดินมาจากหน้าห้อง เดินมาทางไอรินโดยตรง ยิ่งอยู่ยิ่งใกล้เข้ามา....... หัวใจของไอรินเต้นจนจะหลุดออกมาจากตัวอยู่แล้ว เขาเดินมาถึงหน้าและเดินผ่านไปข้างๆ มีสายลมอ่อนๆและกลิ่นหอมๆ​พัด​ผ่านหู​ขวาของไอริน อาร์มนั่งลงที่ข้างหลังของไอริน หัวหน้าห้องที่อยู่หน้าชั้นเรียนก็เริ่มพูดรายละเอียดต่างๆ และสุดท้ายเขาก็พูดขึ้นว่า \"โอเค​ครับทุกคน การประชุมห้องในปีการศึกษาใหม่นี้จบลงเพียงเท่านี้ ทุกคนแยกย้ายกันกลับได้\" นักเรียนทุกคนในห้องส่งเสียงโห่แล้วแยกย้ายกันออกไป ไอรินรู้สึกโล่งอก เธอรีบลากเพื่อนของเธอกลับหอทันที คนที่ชอบนินทาผู้อื่นมักจะมีช่องทางการรับข่าวสารนับไม่ถ้วน เวลา5​ทุ่ม​ รูมเมท​ที่อยู่เตียงตรงข้ามณัชชาเด้งขึ้นมาจากเตียง \"ไอริน！\" มือของไอรินที่จับเมาส์ไว้กระตุก \"ให้ตายเถอะ ถ้าเธอไม่แกล้งฉัน ฉันสามารถโซ​โล่​ฆ่าศัตรูได้แล้ว！\" ณัชชา \"เธอกับอาร์มเรียนโรงเรียนมัธยมปลายเดียวกันหรอ？\" \" อืม​ ใช่สิ\"ไอรินเริ่มรู้สึกเอือ​ม​ระอา เธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกสอบสวน ณัชชา \"เธอรู้จักเขาหรอ？\" \"หึ​​ๆ​ จะเป็นไปได้ยังไง อาร์มเป็นผู้ชายที่หล่อและสมบูรณ์แบบขนาดนั้นจะรู้จักฉันได้ยังไง\"ไอรินยิ้มออกมาเหมือนปีศาจร้าย \"อย่ามาทำไขสือ วันนี้คนที่เขามองก็คือเธอ！แต่เธอกลับพูดว่าพวกเธอไม่เคยรู้จักกันมาก่อน！\" ณัชชามอง​แรง​ \"หา​？เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ？\"ไอรินกำลังตั้งใจเล่นเกม เลยไม่ได้ฟังสิ่งที่เธอพูดไปในเมื่อสักครู่ ณัชชา \"ฉันบอกว่าพวกเธอเคยรู้จักกันมาก่อนหรอ\" ไอริน \"รู้จักกัน？ก็ไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัว เป็นแค่เพื่อนร่วมห้องเฉยๆ\" ณัชชา \"เธอไม่รู้จักเขาไม่ใช่หรอ？\" ไอริน \"...........\" ในกลุ่มห้องหัวหน้าห้องแอดทุกคน \"ได้ข่าวว่าห้องของเราคนเล่นเกมLOLเยอะ วันเสาร์อาทิตย์นี้เรานัดกันไปเล่นที่ร้านเกมไหม！\" มีผู้ชายคนหนึ่งตอบกลับ \"จะรวมคนได้ถึง 10 คนไหม\" หัวหน้าห้อง \"ได้ข่าวว่าอาร์มเป็นเทพเจ้าที่ยิ่งใหญ่ในเขต1 ทุกคนถือโอกาสนี้เพิ่มเขาเป็นเพื่อนและเล่นกับเขา\" เห็นได้เห็นชัดเจนเลยว่า แค่พูดถึงชื่อของอาร์ม เรื่องนี้ก็เป็นไปตามที่พูดไว้ ในช่วงเย็นวันศุกร์ ร้านเกมที่อยู่หน้าประตูมหาวิทยาลัยก็ถูกนักศึกษาคณะสื่อสาร​มวลชน​ห้อง2เข้าไปเล่นกว่าครึ่งร้าน \"ทำไมอาร์มถึงอยู่ฝ่ายตรงข้ามล่ะ จบแล้ว ห้องของเราตั้งกฎกติกาเกมขึ้นเอง แ​ถมฝ่ายตรงข้ามก็เก่งจนเราไม่มีทางสู้\" เสียงพูดคุยของเพื่อนร่วมห้องดังไปทั่วร้าน​ \"ฝั่งเรามีผู้หญิง3คน เกมมันต่างกันเกินไป ใครก็ได้ย้ายไปฝั่งตรงข้ามแล้วให้อาร์มย้ายมาแบกฝั่ง​เราหน่อย\" ทันทีที่โทรศัพท์ของไอรินสั่น​ ก็ได้ยินเสียงของอาร์มจากคณะสื่อสารมวลชนห้อง2 ดังขึ้น \"มา​\" เขาเรียกเธอ？มือกระตุก........